Recenzja książki: Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Młodość to nie zawsze czas beztroski i zabawy. Wielu nastolatków wychowuje się w niepełnych, często ubogich rodzinach i sami muszą zarabiać na swoje potrzeby. Kacper, bohater powieści Anki Sangusz Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu z domu dziecka trafia do wuja, do prowadzonej przez niego rodziny zastępczej…

Kamila to nastolatka, którą samotnie wychowuje matka, była modelka, obecnie właścicielka butiku. Kobieta prowadzi bardzo zdrowy styl życia i chce nim zarazić córkę, by ta w przyszłości również rozpoczęła karierę w modelingu. Zdrowe posiłki i bieganie brzegiem morza to codzienność Kamili, która musi godzić się na wytyczne matki. Kamila zdecydowanie woli jednak przesiadywać w swoim ogrodzie, dbając i pielęgnując kwiaty, relaksując się, odpoczywając i słuchając muzyki. Pewnego dnia dostrzega, że do sąsiedniego domu wprowadził się chłopak: wysoki, zabójczo przystojny i bardzo tajemniczy. Wkrótce okazuje się, że Kacper, chłopak z sąsiedztwa, zaczyna chodzić z Kamilą do tej samej klasy. Uczucie, jakie połączy młodych ludzi, będzie bardzo gorące i namiętne, jednak sekrety z przeszłości i niedomówienia sprawią, że Kamila nie będzie mogła zaufać Kacprowi. A ich związek bardzo szybko zacznie się psuć.

Książka Anki Sangusz to jedna z tych powieści, w których pojawiają się niegrzeczni chłopcy i grzeczne dziewczynki, w których znajdziemy tajemnice i gangsterskie porachunki, podobnie jak ucieczki i pościgi, niedomówienia i kłamstwa. Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu to pierwszy tom serii o Kamili i Kacprze, o skomplikowanej relacji, jaka łączy tę dwójkę, a także o ich walce o upragnione szczęście.

Nastolatkowie, główni bohaterowie powieści, mają za sobą trudną przeszłość. Kamila nie zna ojca, a prawda o nim okazuje się bardzo bolesna. Podobnie jest z Kacprem – rodzice chłopca najprawdopodobniej nie żyją, a wuj dopiero niedawno zainteresował się losem chłopaka. Młodym ludziom brakuje wsparcia w dorosłych opiekunach. Rekompensują je sobie, oddając się swoim pasjom lub uczą się na własnych błędach, gdy nie wiedzą, jaką decyzję powinni podjąć. Są zagubieni, niepewni i spragnieni uwagi najbliższych.

Książkę Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu czyta się bardzo szybko, to jedna z tych lektur, które można pochłonąć w dłuższy wieczór. Ale to dopiero początek dłuższej historii. W przygotowaniu są kolejne tomy serii: Chłopak znikąd i Tych dwoje, które być może rzucą więcej światła na intrygujące czytelnika tajemnice z przeszłości, a także pozwolą Kacprowi i Kamili zbudować prawdziwą, opartą na wzajemnym zaufaniu i szczerej miłości relację.

Tagi: dla młodzieży obyczajowe

Kup książkę Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu

Sprawdzam ceny dla ciebie ...

Zobacz także

Zobacz opinie o książce Niepokorni. Dziewczyna z ogrodu
Autor
Książka
Inne książki autora
Niepokorni. Chłopak znikąd
Anka Sangusz0
Okładka ksiązki - Niepokorni. Chłopak znikąd

Tajemnice, kłamstwa, walka o miłość.On ukrywa swoją przeszłość. Ona za wszelką cenę chce ją odkryć. Czy ich uczucie okaże się wystarczająco silne? Czy przetrwa trzęsienie ziemi?...

Niepokorni. Tych dwoje
Anka Sangusz0
Okładka ksiązki - Niepokorni. Tych dwoje

Niełatwe decyzje potrafią ranić. Wielka miłość zaślepić, ale gdy kogoś kochasz, prawdziwie kochasz, to stajesz się odpowiedzialny za tę, która zawierza...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Cytaty z książki

Uciekałam w świat muzyki, która dawała mi wytchnienie i sprawiała, że nie byłam tak bardzo samotna. Bo byłam. Ale nauczyłam się z tą samotnością żyć.


Więcej

Wbrew wszystkiemu patrzyłam w przyszłość z optymizmem, czyli z czymś, czego mi w ostatnich latach bardzo brakowało.


Więcej
Więcej cytatów z tej książki
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
Wstydu za grosz
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy