Recenzja książki: Między życiem a życiem
Recenzuje: Katarzyna Krzan
Powieść dla młodzieży może być albo naiwna, albo wyposażona w nudny, pouczający głos rozsądku, szeptany przez dorosłego autora. Tak należy postępować, a tak nie. Tymczasem powieść Jessiki Shirvington pisana jest z perspektywy niespełna osiemnastoletniej Sabiny, która żyje w dwóch światach. Poważnie! Wiedzie ona dwie odrębne egzystencje, całkowicie różniące się od siebie.
W jednym życiu jest córką farmaceutów, ale z tych uczciwych. Mieszka w skromnym mieszkaniu wraz z sześcioletnią siostrą, Maddie, którą uwielbia. Ma przyjaciółkę, chodzi do szkoły, ale nie jest to najlepsza dzielnica w mieście. Sabine zdaje sobie sprawę z tego, że nie czeka jej tu świetlana przyszłość.
Tym bardziej, że ma porównanie. W drugim życiu jest rozpieszczoną córeczką bogatych, choć rozwiedzionych rodziców. Ma własny samochód, nosi najmodniejsze ciuchy, chodzi do elitarnej szkoły, w której jest popularna - a wiadomo, ile to znaczy dla amerykańskiej nastolatki. Ma też dwóch starszych braci i wymarzonego chłopaka. Razem z Dexem tworzą idealną parę. Ich życie jest wzorem do naśladowania dla innych. Sabine wie, że pójdzie na Harvard i wkrótce zamieszka z chłopakiem, a jednak nie wszystko jest tak, jakby chciała.
Żyje podwójnie, każdej nocy przeskakując w tajemniczy sposób do drugiego świata. Obie rzeczywistości nie nachodzą na siebie, a Sabine czuje się coraz bardziej zagubiona. Wie, że nadchodzi nieuchronny moment, by wreszcie dokonać wyboru. Zabić się w jednym życiu, by żyć w pełni w drugim. Ale czy to możliwe?
Początkowo książka sprawia wrażenie jednej z wielu ckliwych powieści dla nastolatek. W miarę rozwoju fabuły wzrasta jednak zainteresowanie tym, w jaki sposób autorka rozwiąże problem podwójnego życia, w jaki sposób tę kwestię wyjaśni. Koncepcja jest bowiem bardzo ciekawa. Mamy w powieści rodzaj reinkarnacji, ale symultanicznej. Czy można wieść kilka egzystencji, ale jednocześnie? Dobrze, jeśli nie jesteśmy tego świadomi, w przeciwnym razie może to prowadzić do cierpienia.
Trzeba przyznać, że opowieść wciąga. Jest pisana przystępnym, młodzieżowym językiem, nie wolnym od kolokwializmów. To książka mocno osadzona we współczesnych realiach. Ale - przede wszystkim - mówi o sile miłości, tej prawdziwej, o konsekwencjach podejmowanych w młodości decyzji, o tym, że wszystko, co robimy, pozostaje w nas na zawsze. Wybory, choć wydają się oczywiste, wcale takimi być nie muszą.
Między życiem a życiem to pięknie opowiedziana historia, która – choć nieprawdopodobna, bo nie dająca się logicznie wytłumaczyć – pozostaje jednak wiarygodna. Bohaterowie nie są tylko papierowymi postaciami. Dają się poznać i polubić, na długo pozostając w pamięci. Film na podstawie książki zapewne byłby hitem.
