Recenzja książki: Mali Szefowie Kuchni

Recenzuje: Katarzyna Krzan

Miętus w tempurze z ciecierzycą i groszkiem, Yorshire pudding z wołowiną i kurkami, panna cotta limonkowo-kokosowa, pulpety wieprzowe nadziewane morelami, consomme z kurczaka, krem z dyni i batata z mortadelą, bliny z krewetkami curry i bananem... Dla miłośników kulinarnych programów telewizyjnych nazwy tych potraw z pewnością brzmią znajomo. Dla pozostałych – już mniej.

Autorem książki jest Joseph Seeletso, zdobywca tytułu Profesjonalny Szef Kuchni gastronomicznej uczelni Westminster Kingsway College (brzmi dumnie, prawda?), do tego egzotyczny obcokrajowiec z Botswany, który wziął pod swoje skrzydła grupkę młodocianych kucharzy z Polski. Książka jest relacją z wycieczki do Londynu, gdzie dzieciaki pod okiem fachowca mogły zwiedzić jego dawną uczelnię, kilka restauracji i poznać historię znanych kucharzy. Zatem – trzy zdania tekstu, trzy strony zdjęć. Kolejna część to ta zasadnicza, a więc – wymyślne przepisy, raczej nie do wykonania w domu - chyba, że ktoś ma ambicje na zostanie ekskluzywnym szefem kuchni, gotującym za gigantyczne pieniądze dla gwiazd. Cóż, tacy też są potrzebni, więc warto wykształcić kolejne pokolenie mistrzów.

Ze zdjęć uśmiechają się elegancko ubrani adepci sztuki kulinarnej, pokazani w ekskluzywnych wnętrzach restauracji, posługujący się srebrną zastawą i kosztujący egzotycznych przysmaków. Taki rodzinny album z fotografiami z wycieczki. Być może któreś z tych młodych ludzi otworzy kiedyś własną restaurację?

Tymczasem spróbujmy ugotować coś wspólnie... Na śniadanie tosty francuskie z chałki z truskawkami. Kilka zdań przepisu, trzy kolorowe zdjęcia plus jedno na rozkładówce. I tak do końca dzieła. Przy każdym przepisie zadbano o to, by pokazać, że wykonane zostało przez dziecko, które w dodatku świetnie się przy tym bawiło. Spróbujcie, drodzy rodzice, wykonać to z Waszymi pociechami w domu. Na przykład tuńczyka z kalarepą, marchwią i jarmużem. Zapewniona przednia zabawa i rozkosz dla podniebienia.

Książka w zamyśle ma służyć, oczywiście, popularyzowaniu gotowania, szczególnie wśród młodych ludzi, którzy chętnie sięgają po gotowe pizze i chipsy. Idea szczytna. Z drugiej jednak strony odnosi się nieodparte wrażenie, że całe to dzieło jest po prostu bogatszą wersją folderu reklamowego nie najtańszych z pewnością kursów kulinarnych w Londynie. Dla kogo? Dla dzieci bogaczy, które w ramach zapewnienia im dodatkowych wrażeń wysyłamy na kurs gotowania pod okiem nie byle kogo, a samego mistrza, który gotował już dla Billa Gatesa, królów i królowych, który prowadzi kulinarne programy i własną restaurację. Jest sympatyczny i zabawny, a do tego... ledwo mówi po polsku...