Recenzja książki: Kobieta, której nikt nie znał

Recenzuje: alison2

Praca agenta CIA to temat, który sprawdza się niemal zawsze. Powstają niezliczone opisy spektakularnych akcji, pościgów, wymyślnych gadżetów, od których często zależy powodzenie całej misji. Autor Kobiety, której nikt nie znał podchodzi do tego tematu z zupełnie innej strony. Jak się udało?

Główna bohaterka w gruncie rzeczy kończy właśnie swoją karierę agentki. Nowa praca jej męża, Dextera, i planowana przeprowadzka są dla niej szansą, by po latach kłamstw i wymówek, wreszcie wyjść na prostą i faktycznie stać się wzorową matką i żoną, czyli dokładnie taką osobą, jaką zawsze była w przekonaniu najbliższych. Niestety, bardzo trudno z dnia na dzień porzucić stare nawyki. Podejrzenia Kate wzbudza małżeństwo Amerykanów, Billa i Julii, którzy podobnie jak ona i Dexter zamieszkali w Europie. Co gorsza, im bardziej drąży sprawę, tym większe stają się jej obawy, że również Dexter nie jest osobą, za którą zawsze go brała. Czy to możliwe, że przez te wszystkie lata, gdy sama skrzętnie ukrywała swoje tajemnice, była oszukiwana przez własnego męża?

Powieść przypomina misternie skonstruowany labirynt, w którym za kolejnym zakrętem czytelnik z dużym prawdopodobieństwem trafi na kolejny ślepy zaułek. To naprawdę ciekawe, z jaką łatwością bohaterom można przypisać zarówno działalność kryminalną, jak i pracę na rzecz praworządności. Duże wrażenie wywiera niezwykła skrupulatność Kate w rozwiązywaniu kolejnych zagadek. Każda jej myśl czy ruch zapisywane są z dużą skrupulatnością, przez co czytelnik może poczuć się niczym osoba przyuczająca się do pracy agenta. Z drugiej strony specyfika tego nietypowego zajęcia sprawia, że główna bohaterka sprawia wrażenie osoby bardzo chłodnej. Trudno więc wczuć się w jej rolę, rozterki na temat męża, trudno współczuć z powodu ciągłego osamotnienia, spowodowanego ciągłymi kłamstwami. Z tego właśnie powodu na książkę najlepiej spojrzeć niczym na dobry film akcji. Ciekawie skonstruowane intrygi i zwroty akcji to jej niezaprzeczalne atuty. Lekturze towarzyszy przyjemne uczucie napięcia, a finał jest doprawdy zaskakujący.

Co prawda, książka nie zmusza do głębszej refleksji, jednak przecież w przypadku tego gatunku oczekuje się przede wszystkim mocnych wrażeń, a tych książka dostarcza z pewnością. Zgrabna fabuła sprawia, że czytelnik tylko z trudem oderwie się od lektury.