Recenzja książki: Czerwony lotos

Recenzuje: Sławomir Krempa

Czerwony Lotos Arkadego Saulskiego to wypełniony akcją solidny kawał powieści przygodowo-fantastycznej, ale to także lektura skłaniająca do refleksji nad granicami poświęcenia na rzecz wspólnego dobra, nad moralnością i nad sposobem wykorzystania kolejnych szans, które czasem otrzymujemy od losu. 

Oto Kentaro – Duch, jeden z niezwykle sprawnych wojowników, którzy gotowi są do skrajnych poświęceń, by chronić swego pana (lub panią). Duchy bardziej niż jako ludzi definiują siebie jako narzędzia. Duch to miecz, który zawsze ocali swego podopiecznego. Nasz bohater chronić ma Czerwony Lotos – nieśmiertelną, która miała ocalić Nippon i dołączyć do grona bogów. Kentaro nie sprostał temu wyzwaniu, jednak otrzymał od losu drugą szansę. Czy wykorzysta ją, by zawalczyć o samego siebie, czy też poświęci się, by chronić innych? Aby się o tym przekonać, trzeba sięgnąć po powieść Arkadego Saulskiego. 

Czerwony Lotos to powieść mocno zanurzona w historii i kulturze Japonii. Znawcy dziejów tego kraju, osoby nim zafascynowane znajdą w powieści mnóstwo aluzji i odniesień, które Arkady Saulski wplótł w fabułę swej książki – od inwazji Mongołów, przez imiona niektórych bohaterów, aż po grę „Ghost of Thushima”. Na stronach powieści znajdziemy także charakterystyczne dla Japończyków pojmowanie honoru i lojalności, podejście do własnych obowiązków i zadań. Saulski odtwarza realia realia okresu Sengoku Jidai, czasu walk o shogunat, jednak powieściowy Nippon to nie Japonia – gdy wymaga tego fabuła, polski pisarz wprowadza swobodne zmiany.

Właśnie – fabuła. Akcja w powieści toczy się dość szybko, napięcie budowane jest bardzo sprawnie, a całość czyta się z zainteresowaniem, śledząc z uwagą przebieg kolejnych potyczek, w opisywaniu których Saulski jest po prostu świetny. Podczas lektury oczami wyobraźni widzieć można sceny rodem z azjatyckiego kina akcji. W powieści obecny jest także delikatny element magii, pozostający jednak na marginesie całej historii. 

Interesująca jest kreacja głównego bohatera, który uważa się za narzędzie służące ochronie swej pani, a po jej śmierci zmuszony jest do zdefiniowania siebie na nowo. Interesujące są postaci dalszego planu – od Nobunagi Hiroshiego, który gotowy jest na wszystko w imię wyznawanej przez siebie idei, po nazywaną Czerwonym Lotosem panią Kentaro. 

Arkady Saulski wplata też w swą opowieść refleksje na temat moralności, wypełniania własnych obowiązków i realizowania celów. Pisze o tym, jak łatwo realizując własne marzenia, skrzywdzić innych. Zwraca uwagę na to, że największą słabością wojownika bywa jego własny miecz, a najbardziej niebezpieczni są ci ludzie, którzy wierzą, że mogą być równi bogom. 

Fascynujący świat przedstawiony, złożone postaci, angażująca fabuła, sprawnie budowana atmosfera książki i odrobina naturalnie wypływających z powieści refleksji – to największe atuty Czerwonego Lotosu. Powieść Arkadego Saulskiego otwiera serię, która zapowiada się naprawdę interesująco. Warto po nią sięgnąć.