Kropla poranka

Niezasłonięte na noc okno odsłania kolejny dzień, kolejna walka o siebie - ja kontra życie świata. Położę, zasnę, udam, że nie istnieję. Nie chcę trwać - ucieczka nie jest wyjściem. Groteskowa postać zasypująca świat literami - niepozbierane myśli kartek tarzają się bez składnie po pustym pokoju. Słyszałem tej nocy głuchy lament ciszy. Otworzyłem niezamykane oczy - postać biała, w czerń odziana przede mną stała. Martwa cała, jak ja i dusza moja. Siadła i czekała - moja kropla poranka upuszczająca kolejne krople krwi, wampir duszy. Zagubiony dniami, nieśpiący nocami ...czekam aż to się skończy, wyssany z życia i nadziei. Trwam, bo trwania wymaga "życie", chodzę, bo do tego zmusza mnie mózg. Siedzę, bo ciało się buntuje, nie słucha - ucieka, choć nie ma ucieczki od siebie. Zagubieni ludzie siedzący nad skałą przepaści świata. Ty i ja - mogłaby być całkiem udana, szczęśliwa para. Kto wie, może mi się zdarzy spotkać ...kobietę.

Nie ma drzwi, nie ma okien. Jest ściana. Ciemna, zimna, wilgotna. Ucieczka nie ma sensu, otacza mnie niewidzialny mur zbudowany oczami wyobraźni, wpajanymi latami błędnymi poglądami ...chęć ucieczki jest silna, rozrywa wydobywając na wierzch wnętrzności - rozerwane ciało pozbawione czucia. W końcu chłód. Wnętrzności, oplatające kruche kości czują się wolne, swobodne - każde idzie w swoją stronę. Ciało, skupiające sprzeczności i pragnienie - wolności ...

Świta, która to godzina? 5 dochodzi ...dziś mnie już nic nie obudzi. Życie usypia, zabija - kurz świata wypełniający płuca. Czuję zapach żyznej ziemi po letnim deszczu, czuję chłód powranka, ...dziś nie było deszczu. Życie nie ma poranków - noc trwa, ciągnie się w nieskończoność. Słońce już zgasło - umarło, jak na Ziemi życie, przetrwało tylko bezsilne ciało...