Myszy i ludzie

John Steinbeck stworzył z pozoru bardzo prostą, wręcz banalną chciałoby się rzec, opowieść, która jednak niesie ze sobą bogactwo treści i przemyśleń. Główni bohaterowie będąc własnym przeciwstawieniem są sugestywni i wyraziści. George Milton jest niewysokim facetem, bystrym i odpowiedzialnym. Jest także marzycielem jak jego kompan Lennie Small, który jest upośledzonym olbrzymem o nadludzkiej sile. Przyjaciele są nierozłączni i przemierzają Kalifornię w szerz i wzdłuż w poszukiwaniu pracy. Najmują się do pracy fizycznej, jednak nigdzie nie mogą zagrzać miejsca, a dlaczego nie powiem, bo każdy powinien dowiedzieć się tego sam. Miejscem, do którego trafiają dwaj przyjaciele i gdzie rozegra się dramat jest farma, na której prym wiedzie syn właściciela, zakompleksiony i niewyżyty Curley. Farma okazuje się prawdziwą kopalnią ludzkich losów i problemów. Jest jak mała soczewka, przez którą można przyjrzeć się problemom dotykającym społeczeństwo amerykańskie. Powieść została napisana w 1937 r. kiedy to masy ludzi przetaczały się przez kraj w poszukiwaniu pracy zarobkowej. Takich jak George i Lennie w tym czasie było bardzo wielu, rozproszonych jak stado myszy po całym kraju. Problem ubóstwa, braku stałej przyzwoicie płatnej pracy w tym czasie jest powszechny. Obok niego jest inny dotyczący rasizmu, bo obok białych egzystują także czarni, którzy traktowani jak dzieci gorszego boga spychani są na margines społeczeństwa, separowani i poniżani. W powieści widzimy Crooks'a, który w swojej izbie niczym gettcie jest izolowany od pozostałych robotników i którego obowiązują inne zasady niż białych. Wspomniany Curley jest symbolem władzy bezmózgowych za to uprzywilejowanych osobników, którzy nie wahają się jej nadużywać, co stanowi poważne źródło problemów, nieszczęść i cierpienia. Jedyną kobietą na ranczu jest żona Curleya. Odwzorowuje ona pozycję kobiety w czasach głębokiego patriarchatu. Sprowadzona do pozycji przedmiotu, lalki o wyrazistych ustach i starannie ułożonych w ,,kiełbaski" lokach, której nikt nie chce traktować jako człowieka mającego pragnienia i marzenia. Żona Curley'a jest infantylna. Jest też naiwna i irytująca w epatowaniu kobiecymi wdziękami i narzucaniu swojego towarzystwa mężczyznom. Ale przede wszystkim jest niewolnicą stosunków panujących w społeczeństwie, które nie stwarzając równych dla obydwu płci możliwości rozwoju najchętniej wyznaczały kobiecie rolę służebną wobec mężczyzny widząc ją najchętniej jako tzw. kurę domową lub prostytutkę. W tej prostej powieści widzimy z jednej strony ludzkie losy zanurzone w twardą wręcz brutalną i samotną rzeczywistość lat 30-tych XX w. z drugiej zaś strony odczuwamy siłę ludzkich marzeń, które przewijają się przez całą historię aż do tragicznego finału. George i Lennie mają wspólne marzenie, które skutecznie napędza ich do działania, które pozwala trwać i które jest najlepszą pociechą po nieudanym dniu. Jest dosłownie lekiem na zło całego świata, które ich otacza. I muszę powiedzieć, że chociaż marzenie było na wskroś eteryczne, to mnie kompletnie urzekło i dałem się temu porwać. Myszy i ludzie to utrzymana w konwencji ballady nieskomplikowana lecz wielowymiarowa opowieść o mackach zła w naszym świecie, skomplikowanych relacjach międzyludzkich, bólu samotności i niezrozumienia, ale także o cudzie prawdziwej przyjaźni i mocy marzeń. Polecam, bo warto.

Informacje dodatkowe o Myszy i ludzie:

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2012-02-12
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 978-83-7839-045-9
Liczba stron: 120
Dodał/a opinię: