Zima w siedlisku

Ocena: 5.33 (3 głosów)
Dobre życie nie kończy się nigdy. Pierwszej zimy bez Krzysztofa w Siedlisku ciepło dają Mariannie tylko wspomnienia o nim. Odsuwa się od bliskich, żeby powrócić do szczęśliwych chwil, które przeżyła u jego boku. Krzysztof jest w nich żywy. A we wspomnieniach najintymniejszych - nawet bardzo. A wtedy nastaje wiosna... Tymczasem życie w Panistrudze płynie własnym - najpierw zimowo leniwym, a z czasem wiosenno burzliwym - nurtem. To książka o utarcie. Ale łzy padają na jej karty częściej ze śmiechu niż ze wzruszenia. O latach w Siedlisku opowiadał serial z Anną Dymną w roli Marianny, postaci wymyślonej przez Zofię Nasierowską, która opisała, jak tworzyła i prowadziła pensjonat przez najwybredniejszych gości wychwalany pod niebiosa. Słynna fotografka uchwyciła prawdziwie twarze swoich gości i sąsiadów. I odeszła. Zima w Siedlisku to rachunek z utraty wystawiony przez jej męża, Janusza Majewskiego, reżysera Siedliska.

Kontynuacja bestsellerowej powieści Siedlisko. Na prośbę czytelników autor napisał dalszy ciąg losów rodziny Kalinowskich i ich mazurskich sąsiadów. Powstaje scenariusz do drugiej części filmu i plan trzeciej, ostatniej części.

Informacje dodatkowe o Zima w siedlisku:

Wydawnictwo: Marginesy
Data wydania: 2012-10-15
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-63656-00-3
Liczba stron: 286

więcej

Kup książkę Zima w siedlisku

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Zima w siedlisku - opinie o książce

Książka dotyka ważnego problemu - radzenia sobie z utratą bliskiej osoby, poczucie osamotnienia, czasem bezradności, walkę emocji. Autor umiejętnie ukazuje zachowania ludzkie - gesty przyjaźni, próby wykorzystania sytuacji i prawdę starą jak świat: my odchodzimy, tracimy kogoś a życie toczy się dalej..., po nocy przychodzi kolejny dzień, pory roku następują po sobie i tylko ludzie jakby bardziej zabiegani, zajęci swoimi sprawami... Dlatego warto zatrzymać się i poświęcić trochę czasu na Zimę w Siedlisku.
Link do opinii
Avatar użytkownika - Ica
Ica
Przeczytane:2013-03-25, Ocena: 6, Przeczytałam, Mam,
Informacja o kontynuacji Siedliska była dla mnie niesamowitym przeżyciem! Przeczytałam kiedyś wywiad pana Janusza Majewskiego, w którym powiedział, że nie przewiduje kontynuacji ? a tu proszę! Taka niespodzianka. Premiera była 15.10.2012, a ja zupełnym przypadkiem trafiłam na Zimę w Siedlisku przed Świętami. Wszystkie prezenty były już kupione, sobie nawet kupiłam dwie książki ? nie było szans żeby książka doszła przed świętami, więc zostały mi księgarnie, bo potrzebowałam tej książki JUŻ, TERAZ. Nie oszukujmy się, po prostu byłam ciekawa co się dalej wydarzy. Przyjaciele, co my byśmy bez nic zrobili? Ano raczej nic. ;) Od przyjaciółki dostałam pięknie zapakowaną książkę, moja radość była ogromna! Książka nie zdążyła poleżeć, bo od razu zaczęłam ją czytać ? Wiedziałam na co musze być przygotowana ? na stratę ważnej osoby w książce, o tym mówiła informacja na okładce, więc wzięłam głęboki wdech, zaparzyłam gorącą herbatę i zaczęłam na nowo przygodę z Siedliskiem, tym razem zimową porą. Na samym początku Krzysztof umiera? Sposób w jaki autor opisał jego śmierć jest tak dokładny, że nie trudno było to sobie wyobrazić. Strata najbliższej osoby bardzo boli, jednak jako czytelniczkę bolało mnie również to, że Marianna została sama. Dzieci i przyjaciele nie zastąpią męża nawet w najmniejszym stopniu. Trzeba było się otrząsnąć i podnieść głowę. Tak też zrobiła Marianna, za co ją pokochałam jeszcze bardziej. Książka pełna jest wspomnień z młodości, a także przygód związanych z wczasowiczami. Jednak to, co najbardziej mnie bawiło, to historie związane z miejscowymi. Na nich zawsze można liczyć, zupełnie jak na humor pana Janusza, którym przesiąknięta jest książka. Niby o utracie, ale pojawia się nowy członek rodziny, więc potwierdza się teza, że kiedy ktoś odchodzi, na jego miejsce rodzi się malutki człowieczek. Więcej nie będę zdradzała, bo to żadna przyjemność czytać wiedząc co będzie dalej. Jednakże polecam wszystkim, którzy marzą o sielskości. Książka sprawia, że zastanawiamy się nad tym co ważne w naszym życiu. I abyśmy zdążyli docenić kogoś, zanim go stracimy. U mnie pojawiły się łzy, co rzadko mi się zdarza. Jednak ta książka była zupełnie inna, szczera. Dająca do myślenia. Jedno jest pewne. Zdania nie zmieniłam co do wyboru miejsca zamieszkania. Muszą to być Mazury! Bo w przypadku samotności na sercu może zrobić się lepiej widząc tak wspaniałe mazurskie krajobrazy. Jedyne co mi się nie podobało, to ilość stron? więc Panie Januszu, proszę o więcej, bo ostatnie kartki czytałam przez kilka dni, dozując przyjemność.
Link do opinii
Avatar użytkownika - kuba2104
kuba2104
Przeczytane:2013-02-22,
Serial: KOCHAŁAM. Książkę czytało mi się dobrze, choć brakowało mi tego "zapartego tchu". Fajnie kojarzyć postaci z serialem. Miło.
Link do opinii
Inne książki autora
Siedlisko
Janusz Majewski0
Okładka ksiązki - Siedlisko

Powieściowa wersja serialu telewizyjnego "Siedlisko", który stał się kultowym długo przed tym, zanim temat Mazur rozlał się po ekranach telewizorów. Malarka...

Ryk kamiennego lwa
Janusz Majewski0
Okładka ksiązki - Ryk kamiennego lwa

Kolejna - po Czarnym mercedesie - wspaniała powieść mistrza pióra! Ruszyła także produkcja serialu na podstawie obu powieści. Nadkomisarz Rafał...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Srebrny łańcuszek
Edward Łysiak ;
Srebrny łańcuszek
Dziadek
Rafał Junosza Piotrowski
 Dziadek
Aldona z Podlasia
Aldona Anna Skirgiełło
Aldona z Podlasia
Egzamin na ojca
Danka Braun ;
Egzamin na ojca
Rozbłyski ciemności
Andrzej Pupin ;
Rozbłyski ciemności
Cień bogów
John Gwynne
Cień bogów
Jak ograłem PRL. Na scenie
Witek Łukaszewski
Jak ograłem PRL. Na scenie
Zły Samarytanin
Jarosław Dobrowolski ;
Zły Samarytanin
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy