Zawiedzione nadzieje
Rafaelsen Ellinor

Spotkanie Grunhild z Wilhelmem sprawia , że wspomnienia wracają. Wilhelm jest w stanie natychmiast rzucić wszystko byle tylko z nią być, ona jednak waha się, przecież dopiero co przyjęła oświadczyny Jensa, zaproszenia już rozesłane a ona właśnie wybrała suknię ślubną. Nie chce zawieść narzeczonego i przede wszystkim nie chce narazić go na utratę honoru. Do samego końca waha się lecz w rezultacie pozostaje przy Jensie. Dzieci rosną. Starsze dziewczynki nadal myślą o karierze na deskach teatru. Kristian nie odzywa się. Grunhild z Jensem odwiedzają wszystkie dzieci i proszą o zatrzymanie dzieci na jakiś czas, dopóki oni nie znajdą odpowiedniego domu w Ameryce- tak, Jens chce zabrać wszystkich z sobą. Emilii bardzo przykro, że nie mogła być na ślubie mamy, coraz częściej dzieci myślą , że matka ich nie kocha. Pamięć też już szwankuje, dzieciaki odnalazły się w nowych domach. Mija sporo czasu. Grunhild z Jensem zatrzymali się w połowie drogi do celu, otworzyli sklep , zamieszkali w domu nad sklepem. Jens namawia żonę by powstrzymała się jeszcze od przywożenia dzieci dopóki nie dotrą do celu a stanie się tak wtedy, gdy sklep zacznie dobrze prosperować i sprzeda go z zyskiem. Któregoś dnia podczas festynu zagubił się mały Jonas. Kiedy Grunhild w końcu go odnalazła dotarło do niej , że nie tak go ubierała, po chwili pojawił się Jonas obok. Dzieci były do siebie podobne jak dwie krople wody...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)