Nad przepaścią


Tom 12 cyklu Obietnice
Ocena: 5 (1 głosów)

W wyniku pożaru Wilhelm traci wzrok w jednym oku. Jego żonglerska kariera legła w gruzach. Zostaje w cyrku jako kierowca i człowiek "od wszystkiego". Emilie wyjeżdża do Kopenhagi, występuje w teatrze, poznaje interesującego młodego malarza... Niecierpliwie i niespokojnie oczekiwane pierwsze dziecko Gunnhild i Wilhelma umiera w czasie porodu. Gunnhild nie ma pojęcia, że maleństwo przy jej piersi jest dzieckiem ocalonym przez Wilhelma z wypadku...
- Nienawidzę jej! Nienawidzę Emilie. Ludzie zawsze woleli ją ode mnie. Emilie… urocza, zdolna, miła i troskliwa… Emilie… aniołek… Och…! Waliła pięściami w materac. - Zawsze taka rozsądna, taka nudna! Nienawidzę jej… - Guro… To twoja siostra… - Tak. Ale i tak jej nienawidzę. Guro z trudem łapała powietrze. - Wszyscy ją kochają, A mnie nikt. Emilie podbija serca wszystkich. Ja nie mam nikogo. Nikogo, Bernhardzie!

Informacje dodatkowe o Nad przepaścią:

Wydawnictwo: Pi
Data wydania: 2009-06-04
Kategoria: Obyczajowe
ISBN: 978-83-61729-11-2
Liczba stron: 190
Tytuł oryginału: Mot stupet
Język oryginału: norweski
Tłumaczenie: Petryk Marta
Ilustracje:-

więcej

Kup książkę Nad przepaścią

Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki

Na naszej stronie nie ma jeszcze cytatów z tej książki.


Dodaj cytat
REKLAMA

Zobacz także

Nad przepaścią - opinie o książce

Avatar użytkownika - mirand
mirand
Przeczytane:2016-09-29, Ocena: 5, Przeczytałam, 52 książki 2016,
Po tym jak Gunnhild bierze dziewczynkę za swoją, nikt nie ma odwagi powiedzieć jaka jest prawda. W związku z tym nadchodzą tzw czarne godziny w związku Gunnhild i Wilhelma. Pogrążony w smutku z wyrzutami sumienia nie potrafi on znaleźć swojego własnego miejsca w tak nowej sytuacji. Po długim czasie w końcu następuje odmiana. Guro wyrasta na bezczelną i wyrafinowaną kobietę, która po trupach chce dojść do celu. Zdecydowanie nie lubię jej postaci- działa mi na nerwy;) Gdy wychodzi na jaw , że jej kochanek to narzeczony jej własnej siostry zarzuca na niego sieci i niestety udaje jej się sprowokować go na tyle, że wkrótce pobierają się. Bardzo szybko Guro stwierdza, że w tym nowym życiu jest jej nudno. Emillie to wspaniała młoda kobieta, która potrafi pogodzić się się z tym, ze jej narzeczony chce wziąć odpowiedzialność za dziecko swoje i Guro. Podziwiam jej postać choć wiem, że nijak ma się taka postawa do rzeczywistości. Anna nadal się nie odnalazła:( Seria nadal zaskakuje, nadal jest ciekawa i chce się ją czytać.
Link do opinii
Inne książki autora
Ścieżki życia
Rafaelsen Ellinor0
Okładka ksiązki - Ścieżki życia

Niewyobrażalna tęsknota za dziećmi nie pozwala Gunnhild cieszyć się spokojnym i dostatnim życiem w Ameryce. Powoli przestaje wierzyć w dobre intencje Jensa...

Nowy horyzont
Rafaelsen Ellinor0
Okładka ksiązki - Nowy horyzont

Na drodze pogrążonej w rozpaczy, pozbawionej środków do życia i wszelkiej nadziei Gunnhild pojawia się niespodziewanie jej syn Kristian. Dzięki...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Smolarz
Przemysław Piotrowski
Smolarz
Babcie na ratunek
Małgosia Librowska
Babcie na ratunek
Wszyscy zakochani nocą
Mieko Kawakami
Wszyscy zakochani nocą
Baśka. Łobuzerka
Basia Flow Adamczyk
 Baśka. Łobuzerka
Zaniedbany ogród
Laurencja Wons
Zaniedbany ogród
Dziennik Rut
Miriam Synger
Dziennik Rut
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy