Zamęt
Vincent V. Severski

Szpiegostwo, wywiad, porwania... wow!

Nie spodziewałem się, że to będzie tak dobra książka. Okazuje się, że na polskim gruncie literackim można z powodzeniem napisać świetną książkę o tematyce szpiegowskiej. I to taką, która wciąga, zadaje pytania, a na koniec nie udziela wszystkich odpowiedzi, przez co pozostawia czytelnika z poczuciem niedosytu i oczekiwania na więcej. Brawo!

"Zamęt" to historia porwania zakładników w Pakistanie, z których jeden, z pozoru niczym się nie wyróżniający polski biznesmen, staje się przyczynkiem do szeroko zakrojonej gry wywiadowczej (i to na poziomie międzynarodowym!), a do tego powodem rozgrywek politycznych w Polsce, które spodobają się większości wielbicieli wszelakich politycznych intryg. Całość przedstawiona przez autora syntetycznie, jasno, rzeczowo, z dobrym tempem i akcją na naprawdę dobrym poziomie.

W książce szczególnie spodobało mi się ukazanie polskiego wywiadu. Świat szpiegów, wywiadowczych intryg, do tego przedstawiony na przykładzie fikcyjnej, aczkolwiek rodzimej jednostki, i to przedstawiony przez autora mającego w CV bycie pułkownikie polskich służb wywiadowczych. Wow! :)

"Zamęt" robi tylko i wyłącznie dobre wrażenie. I takie też pozostawia po lekturze. Oby jak najwięcej takich książek!

Polecam :)

Dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za egzemplarz recenzencki.

Recenzja znajduje się także na moim blogu:
https://cosnapolce.blogspot.com/2018/05/zamet-vincent-v-severski.html

,,Zamęt" to pierwszy tom serii szpiegowskiej Sekcja pióra Vincenta V. Severskiego, aktualnie bardzo popularnego autora w tym gatunku, kiedyś oficera polskiego wywiadu. Historia zaczyna się od porwania grupki turystów przez talibów, wśród których jest Polak. Do akcji rusza Sekcja, czyli tajna grupa pięciu agentów, którzy działają niekoniecznie zgodnie z prawem. Bardzo fajne jest to, że te postacie nie traktujemy tylko jako pionki do przedstawienia akcji, ale jako pełnowymiarowych bohaterów - poznajemy ich historię, ich przeszłość, ich aktualnie bolączki. Historia pisana jest w bardzo krótkich rozdziałach naprzemiennie z perspektywy kilku postaci - trójki z Sekcji, innych polskich agentów, porwanego Polaka i szefa grupy porywaczy. Dzięki temu dostajemy pełny obraz, a i dynamika powieści jest podkręcona - mamy wrażenie, że cały czas w jednym momencie bardzo dużo się dzieje. Intryga prowadzona jest ciekawie, choć przyznam, że fanką powieści szpiegowskich nie jestem - często gubię się w meandrach, zawiłościach zależności i koneksji politycznych, ale tu myślę, że moje zagubienie ograniczyło się do minimum - wszystko jest jasno opisane. Do tego dochodzi świetny styl autora, w którym czuć, że bardzo sprawnie posługuje się językiem i nawet najnudniejszą scenę jest w stanie ciekawie opisać. Zatem zbierając w jedno zdanie: jestem zaskoczona jak świetnie czytało mi się tę książkę, to historia mocno zajmująca, ale i opisana bardzo ludzko, bardzo realistycznie, dzięki czemu tak żywo możemy się w lekturę zaangażować. Cieszę się, że już pod ręką mam dalsze losy bohaterów Sekcji!

Jak to u Severskiego - dużo się dzieje. I jak zwykle polityczne miernoty przysparzają najwięcej problemów. 

Solidny kawełek thrillera, ale nie zapadł w pamięć.