Zadziwiający Maurycy i jego edukowane gryzonie
Terry Pratchett

Bajka, która przekonuje, że życie to nie bajka. Świetny, przewrotny retelling opowieści o szczurołapie, dobry dla dorosłych czytelników i dla starszych dzieci. Ci pierwsi docenią warstwę socjologiczną, ci drudzy będą się wyśmienicie bawić przy scenach akcji. 

Wydaje mi się, że mniej jest tutaj humoru w porównaniu do innych książek Pratchetta, ale i tak czuć jego styl na każdej stronie. Momentami bywa brutalnie, ale to sprawia tylko, że lektura jest ciekawsza i bardziej emocjonująca, bo żaden z bohaterów nie jest niezniszczalny.

To książka, którą można po prostu pochłonąć i dobrze się bawić, ale też taka, nad którą można przysiąść i zastanowić się. Polecam fanom młodzieżowej fantastyki, to samodzielna opowieść, także nada się również dla osób kompletnie niezaznajomionych ze Światem Dysku.

Grajek wyprowadzający z miasta gryzonie. Brzmi znajomo? Autor po raz kolejny sięgnął po wzorzec (tym razem baśniowy), by rozbić go na czynniki pierwsze i poskładać ze sobą wedle uznania, tworząc spójną, ale zupełnie różną od pierwowzoru złożoną planszę fabuły, wzbogaconą o jego własne spojrzenie na daną tematykę i świat.

,,Zadziwiający Maurycy i jego edukowane gryzonie" to książka pozornie dedykowana młodszym czytelnikom, jednak w mojej ocenie nie jest bardziej infantylna niż treści niektórych części lżejszych serii (np. cyklu o Rincewidzie). W odróżnieniu od na przykład ,,Świata kupek", tutaj przekaz jest znacznie bogatszy i odnajdą w nim coś dla siebie zarówno dzieci, jak i dorośli - zwłaszcza ci, którzy pozostają fanami twórczości Sir Terry'ego.

Czym jest samoświadomość? Czym życie w społeczeństwie i zbiorowa odpowiedzialność? Czy można i czy warto przezwyciężać część swojej natury? To tylko niektóre z pytań, z jakimi pozostawia nas powieść. Jak zawsze losy fantastycznych bohaterów - w tym wypadku przede wszystkim gangu szczurów, można odnieść do aspektów życia społecznego i bawić się w duchu konwencją, poprzez szukanie powiązań i ukrytej mądrości. Na dalszym planie znajdują się też wątki poruszane przez ludzkie postacie, takie jak chociażby idea marketingu i tworzenia wizerunku, romantyzm czy trzymanie się utartych konwencji.

Polecam. Bardzo przyjemna lektura dla czytelnika w każdym wieku. Pozwala inaczej spojrzeć na kwestię koegzystowania ze sobą różnych gatunków istot. Książka będzie też gratką dla kociarzy, bo sprytny Maurycy to naprawdę ,,fajny gość".

Przedostatni Pratchett ze Świata Dysku... Tym razem dostajemy opowieść o tym, że życie to nie bajka i nie powinno się doszukiwać w codzienności baśniowych sytuacji. I tego dowiadujemy się w historii, której bohaterami są gadający kot i grupa zaprzyjaźnionych z nim, również inteligentnych, szczurów. Wspomniany zespół, wspólnie z chłopcem, który miał głupkowaty wygląd zarabiali na władzach miast, które ratowali od plagi szczurów. To znaczy szczury gryzły jedzenie i sikały na różne rzeczy, nagle pojawiał się grajek, który przy pomocy fujarki wyprowadzał gryzonie z miasta, za co inkasował pieniądze. Wszystkim zarządzał kot Maurycy. Jednak szczury nie chciały już w żyć w ten sposób. Marzyły o własnej wyspie. Więc następne miasto miało być ostatnim - pożegnalnym występem. Ale jak się okazało tu było zupełnie inaczej niż zwykle...

Maurycy, sprytny kot, ma swoją plagę szczurów, którą terroryzuje miasteczko Blintzowe Łaźnie. W pewnym momencie jednak w krainie szczurów pojawia się coś, co sprawi, że nawet najinteligentniejsze gryzonie stana się tylko gryzoniami, gnanymi instynktami i popędami. Czy zdołają wypowiedzieć walkę ZŁU?

Moje pierwsze wrażenie było, że czytam powieść dla dzieci. Ale szybko okazało się, że każde dziecko byłoby książeczką przerażone. Pięknie odmalowany świat inteligentnych szczurów, które tworzą społeczności, myślą koncepcyjnie i mają swoją... wiarę. A co zrobią, gdy ich rzeczywistość stanie w obliczu zagłady? Krótko, dosadnie, ironicznie.