Zaczaruj mnie
Karolina Frankowska

Głównymi bohaterami powieści są Zosia, Bartek oraz Kaśka. Trójka przyjaciół, której nie da się nie polubić.

Zosia jest z wykształcenia psychologiem, ale niestety nie może znaleźć sobie pracy w tej branży. Z trudnością zbiera pieniądze na kurs, który może jej pomóc znaleźć pracę w swoim zawodzie, a na co dzień pracuje w biurze doradztwa zawodowego. Jednak los lubi sobie kpić z ludzi.
Bohaterka ta jest bardzo sympatyczna, szalona, a także uparta, co jest również jedną z moich cech. Myślę, że to dlatego aż tak przywiązałam się do tej postaci i mocno trzymałam za nią kciuki w różnych momentach.

Bartek studiował marketing i bankowość, ale przez pewne wydarzenia postanowił je rzucić. Obecnie jest na etapie poszukiwania swojego powołania i chwyta się każdej pracy, jaką napotka na swojej drodze. Niestety, często z marnym skutkiem. Mimo tego, że chłopak jest równie zwariowany co jego przyjaciółka, to w głębi jest wrażliwym romantykiem. Jednak wiadomo, że nie może zdradzić swojego prawdziwego "ja", bo dziewczyny nie dałyby mu żyć. Bardzo go polubiłam, choć momentami okropnie mnie denerwował swoim dość dziecinnym zachowaniem. No ale cóż, tacy są chyba faceci (a szczególnie ci w książkach).

Kaśka jako jedyna z trójki przyjaciół pracuje w swoim wymarzonym zawodzie. Skończyła szkołę charakteryzacji filmowej i udało jej się dostać pracę na planie jednej z popularniejszych telenoweli. Ta bohaterka jest mi obojętna i nie zachwyciła mnie ona jakoś za bardzo. Owszem, jest naprawdę świetną przyjaciółką, ale jednak przy tej postaci nie odczułam takiego efektu WOW, jak przy pozostałej dwójce.

Przyjaciel to ktoś, kto pomoże Ci wstać, jeśli się potkniesz o życie.

Ta książka bardzo długo stała na mojej półce, do czego aż wstyd mi się przyznać. Długo zbierałam się, żeby się za nią zabrać. Ciągle było coś innego do zrobienia i przeczytania. Jednak w końcu się zawzięłam i zabrałam się za lekturę. Wniosek? Żałuję, że nie zrobiłam tego wcześniej.

Zaczaruj mnie to literacki debiut autorki, a książka została wydana już w 2014 r., natomiast ponowne wydanie powieści było związane z tym, że na jej podstawie nakręcono serial o chwytliwym tytule Za marzenia. Czy widać, że jest to debiut? Moim zdaniem: nie. Podczas czytania kompletnie zapomniałam o tym, że jest to pierwsza książka Karoliny Frankowskiej. Miałam wrażenie, że autorka napisała wcześniej co  najmniej z pięć innych powieści. Pragnę jednak dodać, że pani Karolina jest pomysłodawczynią i jednocześnie scenarzystką pierwszych sezonów Prawa Agaty.

Wracając jednak do tematu, książka jest napisana prostym językiem, za którego pomocą idealnie oddano charaktery bohaterów. Widać tutaj tę żywiołowość, świeżość no i przede wszystkim cudowną przyjaźń, jaka jest pomiędzy głównymi bohaterami.
Narażanie osoby trzeźwej na obcowanie z kompletnie zawianą jest - samo w sobie - ciężkim przewinieniem. Jak ciężkim, wie każdy, kto choć raz zaliczył imprezę, na której pili wszyscy poza nim.
Zdecydowanie jest to historia na rozluźnienie po ciężkim dniu, która jednocześnie przekazuje nam pewne wartości, które są naprawdę ważne w naszym życiu, ale pod ciężarem codziennych obowiązków, po prostu są zaniedbywane. Obawiałam się tego, że nie spodoba mi się ta książka, że będzie mnie nudzić, ale dostarczyła mi wiele rozrywki. Jestem zauroczona tą historią i z pewnością obejrzę serial na jej podstawie, żeby ponownie spotkać się ze zwariowaną paczką przyjaciół.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to opowieść o przyjaźni, miłości oraz wkraczaniu w dorosłe odpowiedzialne życie na własną rękę. Niestety nie zawsze jest tak jak to sobie wymarzyliśmy i czasem trzeba brać co dają. Bardzo spodobała mi się ta książka, gdyż jest napisana lekkim, zabawnym językiem. Przeczytałam w 2 dni. Jeśli chodzi o głównych bohaterów to najbardziej polubiłam Bartka. Kibicowałam mu od początku i czekałam na rozwój wypadków. Jest to wesoła, pogodna, szybka lektura, na której na pewno żadna miłośniczka obyczajówek się nie zawiedzie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wciąga na tyle, że w dwa dni można ja pochłonąć. Dosłownie. Pokazuje, że przyjaźń mimo wielu kłopotom przetrwa wszystko, że przyjaciele zawsze służą pomocą a happy end jest możliwy, a miłość może spotkać nas przypadkowo. Świetna, godna polecenia!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Zaczaruj mnie" to ciepła, lekka, niewymagająca opowieść o miłości i przyjaźni. Przewidywalna ale dostarczająca duży ładunek pozytywnej energii i optymizmu. Pozwalająca zarówno na odpoczynek po ciężkim dniu jak i relaks na plaży. Gwarantująca dobrą zabawę i dużą dawkę humoru. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na wstępie pragnę podziękować Wydawnictwu Literackiemu za udostępnienie egzemplarza do recenzji. Tym razem to już trzecia odsłona serii Literatura z fasonem. Autorka przedstawia nam w niniejszej powieści losy trojga przyjaciół - Zosi, Kaśki oraz Bartka, którzy aktualnie mieszkają w Warszawie. Narratorką historii jest Zosia Morawiec, dyplomowany psycholog poszukująca usilnie pracy w zawodzie. Pozostała dwójka, o której wspomniałam już wcześniej to przyjaciele Zosi. Kaśka pracuje na planie popularnego serialu, a sama szuka w życiu wielkiej, prawdziwej miłości. Bartek natomiast jest jak się okazuje mega wrażliwcem skrywającym się jednak pod maską luzaka i lekkoducha - ma ciągle pod górkę zarówno w kwestiach zawodowych jak i uczuciowych... W związku z tym, iż nasza trójka ma sporo życiowych komplikacji na różnych polach chcąc nieco pomóc swojemu szczęściu postanawiają tak jak robili to w dzieciństwie, ująć w formie tzw. sekretów swoje marzenia, a następnie zakopać je pod drzewem w pobliskim parku, z postanowieniem, że za jakiś czas wrócą po nie i sprawdzą czy się ziściły... Niestety na owym procederze przyłapują ich policjanci i tak w sposób dość niefortunny powstaje cała lawina wydarzeń na różne sposoby stawiająca na głowie życie naszych bohaterów. Autorka w sposób zabawny i lekki, a zarazem wciągający opisuje nam perypetie nakreślonych przez nią postaci. Umiejętnie ukazuje jak młodzi, wykształceni i ambitni ludzie żyjący w wielkim mieście poszukują siebie i swojego miejsca w życiu. Jest to opowieść o przyjaźni, o którą w dzisiejszych czasach niestety coraz trudniej, o marzeniach, które tak naprawdę towarzyszą nam w każdym momencie naszego życia, choć niekiedy sprytnie przykurza je patyna życiowej rutyny oraz o miłości, która ma bardzo wiele twarzy. Jeśli chcecie zrelaksować się czytając i mieć przy tym uśmiech na twarzy pozwólcie ,,Zaczarować się" niniejszej powieści i sprawdźcie wraz z Zosią, Kaśką i Bartkiem czy zakopywanie sekretów nadal posiada swoją moc...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

chcę przeczytać

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zaczaruj mnie to trzeci tom Serii z fasonem, której hasło przewodnie głosi, iż jest to ,,dobrze skrojona literatura kobieca". Tym razem, dzięki Karolinie Frankowskiej przenosimy się do Warszawy, by śledzić zakręcone losy ,,sekretnej trójki", którą poznajemy właśnie w trakcie... zakopywania sekretów w parku. Szukający własnej drogi w życiu lekkoduch Bartek, flirciarska charakteryzatorka Kasia i pogrążona w rozterkach pani psycholog Zosia to grupa przyjaciół, pomiędzy którymi iskrzy a nawet dochodzi do spięć. Mieszanka tak różnych charakterów i temperamentów owocuje kłótniami i morzem nieporozumień, jednak w razie problemów, nikt tak jak oni nie jednoczy sił. Ich barwna, ale i niepozbawiona ciemnych plam przyjaźń dostarcza czytelnikowi sporo rozrywki. Im z kolei wrażeń dostarcza życie - nowa praca, nowa miłość i nowa przyjaźń chadzają pod rękę z wypadkiem, kompromitacją i rozczarowaniem. O ile Bartek i Kaśka są osobami, z którymi można się zaprzyjaźnić, o tyle Zośka... No właśnie. Nie wydaje mi się, że ktoś taki jak ona - porywczy, oceniający i wybuchowy jest dobrym materiałem na psychoterapeutę. Gdy bliscy przychodzą do niej ze swoimi problemami - w większości otrzymują ochrzan i trzaskanie drzwiami, okraszone zadartym nosem i niepochlebnymi myślami. Dziwi to tym bardziej, że Zosia potrafi włączyć swoje ,,ucho do ludzi" i na podstawie kilku, trudnych do uchwycenia szczegółów, prawidłowo ocenić ich stan. Empatyczna i racjonalna strona bohaterki podobała mi się o wiele bardziej. Ponadto zdaję sobie sprawę tego, że problemy obcych i bliskich budzą różne emocje, ale wydaje mi się, że Zofia, jak nikt inny na świecie, powinna rozumieć, że w zamian za zaufanie i zwierzenie się z problemów należy ofiarować wsparcie i spokój, nie kolejny kubeł lodowatej wody. Zośka, leżącego się nie kopie i powinnaś o tym wiedzieć. Nie ma co ukrywać, że powieść jest raczej przewidywalna i wszystkie wątki toczą się w stronę nieubłaganego szczęśliwego zakończenia. Z jednej strony można to potraktować jak minus, ale z drugiej... jako plus. Otóż doły i dołki, w której wpadają bohaterowie, są nam dobrze znane z życia - problemy z pracą, rodziną, związkami, a Zaczaruj mnie wraz z solidną dawką optymizmu udowadnia, że z każdej trudnej sytuacji można się wygrzebać. W końcu nic nie podnosi na duchu lepiej, niż szczęśliwe zakończenie. W zależności od tego, czy szukacie w powieści nieszablonowości czy podniesienia na duchu, będzie to dla was wada albo zaleta. Czytanie każdego kolejnego rozdziału Zaczaruj mnie przypomina oglądanie kolejnych odcinków serialu obyczajowego. Cały czas coś się dzieje, każdy bohater przeżywa kolejne zawirowania, a ich wątki wymieniają się i splatają. Choć mamy główną trójkę postaci, to na dobrą sprawę w niczym nie ustępują im bohaterowie drugoplanowi, którzy wyraźnie zaznaczają swoją obecność na scenie - mama i brat głównej bohaterki, przystojny i popularny aktor, samotny staruszek, sympatyczna pani doktor, upierdliwy szef, uliczny handlarz, osiedlowy dres i na dokładkę... wyjątkowo jazgotliwy pies. Taka dość ,,serialowa" budowa powieści nie dziwi, bowiem autorka, Karolina Frankowska jest scenarzystką i pracowała m.in. nad Kryminalnymi, Nową, Komisarzem Aleksem, Prawem Agaty i nadchodzącymi Strażakami. Zaczaruj mnie to powieść z gatunku lekkich, łatwych i przyjemnych, która dobrze nadaje się na plażę bądź jako osłoda nudnego popołudnia. Wydaje mi się, że powinna ona przypaść do gustu fanom seriali, którzy uwielbiają śledzić miłosne wzloty i upadki bohaterów, osadzone w znanej, polskiej scenerii. To książka, która, tak samo jak pochodzące z tej samej serii Jajko z niespodzianką, łączy w sobie elementy i wątki znane zarówno z wielu polskich seriali, jak i samego życia. Jeśli szukacie niewymagającej powieści, która pozwoli wam się zrelaksować, to myślę, że powinniście dać się jej zaczarować.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)