Wzór na miłość
Christina Lauren

Pod pseudonimem Christina Lauren ukrywają się przyjaciółki zżyte ze sobą od wielu lat i mające na swoim koncie już kilka powieści z gatunku romansu obyczajowego. Przeczytałam już dwie ich książki, które przyniosły mi odprężenie i poprawiły nastrój. Co proponują tym razem?

Jess jest statystykiem. Analizuje i robi zestawienia. Nie zna słowa przepadek, nie wierzy w zbiegi okoliczności. Zwariowana i samotna przyjaciółka Fizzy namawia ją do wzięcia udziału w przedsięwzięciu firmy GeneticAlly. Ich głównym celem jest dopasowanie par na podstawie ich profilu genetycznego oraz kryteriów, które tworzy badana osoba. Wbrew wszelkiej logice okazało się, że założyciel i pomysłodawca projektu i Jess mając 98% dopasowania.
Czy to tylko gra, by firma mogła z impetem wejść na rynek i podbić świat swoim innowacyjnym pomysłem?
Czy miłość rzeczywiście może zaistnieć, a może w grę wchodzą ogromne pieniądze, dla których po prostu trzeba się poświecić?

„DuetDNA może nas do siebie zbliżyć, ale nie może sprawić, że się w sobie zakochamy. Nie może znać ani twojej, ani mojej przeszłości, ani przewidzieć, co nas odstraszy albo co skłoni do tego, żeby być razem. Wszystko to zależy od nas, a nie od jakiegoś algorytmu”.

W stosunku do tego typu książek nie mam absolutnie żadnych oczekiwań. Jednak na tym tytule się trochę zawiodłam. Znając wcześniejsze historie stworzone przez duet, liczyłam na bardziej ironiczne i cięte poczucie humoru, na więcej gagów i scen sytuacyjnych wywołujących niekontrolowane wybuchy śmiechu. A tu im dalej, tym nudniej i nudniej. W dodatku sceny miłosne były zbyt częste i nie tak subtelne, jak w poprzednich historiach. Stworzone były z mniejszym smakiem (no, chyba że to ja już tetryczeję). Uważam, że Wzór na miłość jest najsłabszą książką w ich dorobku. Owszem nawet przyjemnie się czytało, ale zostawiło u mnie pewien niedosyt.

Jeśli zastanawiacie się nad wyborem lektury na zbliżające się upalne, leniwe weekendy to koniecznie sięgnijcie po ten tytuł. Jednak nie oczekujcie lektury, która zwali Was z nóg. To jest w miarę przyzwoite czytadło na plażę, na ogrodowy leżak, do kawy pitej na świeżym powietrzu itp.
Mimo wszystko książka niesie za sobą wiekopomne pytanie: czy miłość jest czymś, co można zmierzyć i zbadać?

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję PORADNI K.

Ależ to była ciepła i bajkowa komedia romantyczna . Super się przy niej bawiłam. Fajna opowieść o programie biologicznym, który ma za zadanie dopasować dwoje ludzi do siebie, wg kodu genetycznego i własnych preferencji. Poznajemy 30-letnią Jessicę, która bierze udział w tym eksperymencie pod wpływem impulsu. Przesyła swoją próbkę DNA do firmy i czeka na wyniki. I co się okazuje? Że jej druga połówka jest bliżej niż myślała!
A jakie ciekawe i zabawne perypetie się z tego wywiązują. Dodam również, że autorki wspaniale wykreowały bohaterów drugoplanowych: cudownych dziadków Jess oraz przesłodką jej córcię Juno. Nie wspomnę o zwariowanej przyjaciółce, która pisze książki romantyczne.
No dla mnie bomba!
Idealna książka na ten szarawo-ponury listopad. Polecam

To książka tego duetu, która do tej pory podobała mi się najbardziej i przeczytałam ją dosłownie w kilka godzin.

W dzisiejszych czasach ludzie często poszukują szczęścia na portalach randkowych, ale dopasowanie pod względnej DNA to coś niebywałego, o czym dosłownie chce się słuchać.

Jess i River przypadkowo poznają się w kawiarni, a ich początkowa relacja nie zwiastuje tego, co wydarzy się w późniejszym czasie.

Kobieta za namową przyjaciółki decyduje się wziąć udział w badaniach, nad którymi pracuje River.

Wynik badania okazuje się zaskakujący, a Jess ma szansę na poznanie swojej prawdziwej bratniej duszy. I właśnie wtedy zaczynają się schody.

Być może dobór głównych bohaterów do tej historii może wydawać się banalny, jednak rozwój ich relacji sprawia, że dosłownie nie można oderwać się od tej książki.

Bardzo lekka książka na wakacje, dobrze napisana, więc szybko się czyta. Polecam na zrelaksowanie się.