Wołyń we krwi 1943
Joanna Wieliczka-Szarkowa

Wołyń leży między górnym Bugiem i Słuczą.Ślicznie kwitną tam wiśniowe sady,kaliny,oraz żółte azalie pontyjskie.Tak było jeszcze w XIX wieku.Trudno pojąć,że na tych pięknych ziemiach,doszło to tak straszliwej rzezi.W lipcu 2013 roku obchodziliśmy okrągłą,70 rocznicę tych tragicznych wydarzeń.Przez wiele lat milczano na ten temat.Dopiero od kilku,może kilkunastu lat-toczą się dyskusje w mediach,powstają publikacje dotyczące zbrodni na Wołyniu.To ważne ponieważ z roku na rok ,ubywa ocalałych świadków tych wydarzeń.Książka Wołyń we krwi 1943,to kompendium wiedzy na temat rzezi wołyńskiej.Przedmowa autorstwa Ewy Siemaszko ,wybitnej badaczki tych wydarzeń wprowadza nas w temat .Potem poznajemy kontekst geograficzno-historyczny tych ziem,sytuację polityczną w czasie obu wojen światowych.Powstanie Ukraińskiej Powstańczej Armii które początkuje późniejszy pogrom tych Ziem.Poznajemy tragedię ponad 130 tyś osób zamordowanych i torturowanych (jak ustalili historycy,doliczono się 362 metod tortur i mordowania) wielu tysięcy rannych ,okaleczonych psychicznie i fizycznie.Zagrabione ziemie i mienie.Brak godnego pochówku i cmentarzy.Ta książka to symboliczny pomnik ku czci wszystkich ofiar ludobójstwa dokonanego na Wołyniu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przerażające rzeczy się działy. Ciężko cokolwiek napisać. Nie doczytałam do końca... nie dałam rady...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wołyń. Niezagojone rany krwawią.
Wyczerpująca synteza poświęcona Polakom, ofiarom terroru ukraińskich nacjonalistów na terenie byłego województwa wołyńskiego.

Autorka przypomina genezę Rzezi Wołyńskiej, aktu ludobójstwa dokonanego w latach 1943- 1944. Szacuje się, że śmierć poniosło 70 tys. rodaków. Następne 60 tys. UPA eksterminowała na terenie Małopolski Wschodniej.

''Podczas II wojny światowej naród polski był ofiarą trzech ludobójstw- niemieckiego, sowieckiego i ukraińskiego".

Na podświadomość czytelnika silnie oddziałuje czerwono- brunatny odcień okładki. Kolory niewyobrażalnego bestialstwa, o którym nie wolno zapomnieć.

''Apogeum ludobójstwa przypadło na 11 lipca 1943 roku. Na uśpione niedzielnym odpoczynkiem w pierwszych dniach żniw polskie wsie i chutory, na wiernych zgromadzonych w katolickich świątyniach spadły pociski, granaty, butelki z zapaloną benzyną, ostrza wideł, kos, noży, siekier i pogrzebaczy. Nie było obrońców, bowiem w wielu miejscowościach pozostały kobiety i dzieci".

Publikacja ''Wołyń we krwi 1943" jest rodzajem hołdu dla pomordowanych Polaków. Stanowi przejmujący dokument, perfekcyjny pod względem merytoryczny. Joanna Wieliczka- Szarkowa jest rzetelna i obiektywna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)