Władczyni rzek
Philippa Gregory

Po książki Philippy Gregory nie sięgam często. Nie chcę za szybko poznać wszystkich jej książek. Rozkoszuję się tą magią i klimatem. Autorka ta jest historykiem z wykształcenia. Jej najsłynniejszą książką są ,,Kochanice króla". Mieszka w Anglii, założyła fundację, która kopie studnie w Gambii. Tym razem przybliżona została postać Jakobiny Luksemburskiej, która według legend wywodziła się od wodnej boginki -Meluzyny. Od najmłodszych lat posiadała dar jasnowidzenia. Na swojej życiowej drodze spotkała Joanne d'Arc, która wydała się jej niezwykle silną kobietą. Później sama starała się żyć tylko i wyłącznie tak jak chciała. W książkach Philippy Gregory zawsze możemy odnaleźć niezwykle silne i twarde osobowości. Bohaterki, które nie dawały za wygraną, ale walczyły o swoje marzenia i przekonania. Dlatego jej książki zawsze tak bardzo mi się podobają. Tak było i tym razem. Jakobina to postać, o której po prostu chce się czytać i nie sposób jej nie polubić. Razem z Ryszardem stanowili niezwykle dobraną parę i pokazywali, że w tamtych czasach też było miejsce na miłość i namiętność. Pomimo tego, że życie członków bogatych rodów było starannie zaplanowane starali się wyłamywać. Bardzo spodobał mi się klimat tej powieści. Dzięki Philippie Gregory mogłam przenieść się w ten pasjonujący świat XV-wiecznej Anglii. Chciałabym chociaż jeden dzień zobaczyć na własne oczy taki dwór królewski, uczty, zabawy i intrygi. Autorka jak zwykle wplotła tu też trochę magii. Dodaje to książce mnóstwo uroku i sprawia, że po prostu czyta się ją z wypiekami na twarzy. Pokazuje jak zmieniał się stosunek do czarów i czarownic, coraz większą nienawiść do kobiet, które po prostu wiedziały trochę więcej od innych ludzi. Lubię właśnie w taki sposób zapoznawać się z historią. Autorka zadbała o wszystkie szczegóły, dopracowała każde zdanie. Dzięki temu czułam się jeszcze bliżej głównej bohaterki. Dziwne, że dzięki takim książkom możemy poznać osoby żyjące tyle lat wcześniej. Może nie wszystko w rzeczywistości wyglądało tak samo, ale i tak jest to niesamowitym przeżyciem. Autorka pisze niezwykle barwnie, szybko się ją czyta pomimo tylu stron w dość dużym formacie książki. Okładka jest piękna i magiczna jak cała książka. Zachęcam do przeczytania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna świetna powieść Philippy Gregory - tym razem o matce królowej Anglii, Elżbiecie York. Powieść osadzona w realiach XV-wiecznej Anglii, za czasów Wojny Dwu Róż. Główna bohaterka, Jakobina Luksemburska wydana za mąż w bardzo młodym wieku za księcia Bedfordu, po jego śmierci, nie czekając na zgodę rodziny wychodzi za mąż za giermka swojego zmarłego męża. Po latach wojny i służby królewskiej parze osiadają wreszcie w jego rodzinnym majątku i wychowują 14-cioro dzieci. Ich sielanki nie mąci nic aż do czasu pojawienia się na drodze życia ich najstarszej córki Elżbiety przystojnego Edwarda - późniejszego króla Anglii...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zawsze zastanawiałam się jak doszło do Wojny Dwu Róż, ale na zastanawianiu się kończyło. Zdawałam sobie sprawę, że żądza władzy zawsze i wszędzie leży u podstaw każdej wojny domowej,ale coś musi dać impuls by o tę władzę ktoś z kimś walczyć zaczął. Gregory z rozmachem pisze historię Jakobiny Luksemburskiej, której przyszło żyć w czasach, gdy wojna ta zaczęła się rodzić i weszła w pierwszą fazę. Znam dalszy jej ciąg, opisany przez tę samą autorkę w kolejnych tomach, w historiach kolejnych kobiet. Polecam wszystkim zainteresowanym historią Anglii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gregory tym razem koncentruje się na postaci Jakobiny Luksemburskiej, która była podobno potomkinią Meluzyny- stąd słyszała jej śpiew oraz miała zdolność czytania przyszłości. Rzeka dawała jej odpowiedzi jako pomocniczka. Ale musiała uważać i mieć siłę, by nieść brzemię daru przez całe życie. Jako świadek kilku egzekucji (w tym Joanny), które były swoistą przestrogą, Jakobina wiedziała, że dar musi ukrywać. Jako nastolatka została żoną księcia Bedfordu, który oczekiwał od niej czegoś innego: pomocy w odkryciu eliksiru nieśmiertelności. Giermkiem jej męża był Ryszard Woodville, który starał się ją chronić i widział w niej istotę z krwi i kości, co sprawiło, że połączyła ich miłość i pożądanie. Po śmierci księcia Jakobina nie pytając o zgodę wychodzi za mąż za Ryszarda i zamieszkują na wsi. Ale kilkakrotnie przeżywała rozstanie z ukochanym mężem wzywanym na wojnę, a sama udawała się służyć na dworze królewskim. Była powierniczką francuskiej, krnąbrnej wybranki króla- Małgorzaty Andegaweńskiej, w tym czasie król rozdawał rozrzutnie tytuły i bogactwa- i na tym zyskała Jakobina. Jednak sielanka zostaje przerwana przez pewno zdarzenie, po którym król Henryk zapada w głęboki sen, nie widząc i nie słysząc. Na dworze było to ukrywane, bo władzę chciał przejąć Ryszard York- wojna kuzynów zaczęła się otwarcie. A królowa Małgorzata pociągał za sznurki marionetkowym królem, często wplątując Jakobinę w niebezpieczeństwo. Jak zwykle u Gregory historia Anglii i bohaterów podana jest w przystępny i wciągający sposób, tym razem jednak miejscami lektura mi się dłużyła- szczególnie gdy miałam wrażenie, że akcja idzie jednym torem, Jakobina rodzi tylko kolejne dzieci, tęskni za mężem itp. Na szczęście nie ma takich momentów zbyt dużo, jednak są. ,,Władczyni rzek" to powieść historyczna o kobiecie, która ukuła swoją przyszłość, która widziała i przeżyła na własnej skórze zmienne koło fortuny- jednym razem zawędrowała wysoko, by innym upaść bardzo nisko. To w czasach polowań na czarownice, oskarżeń o herezje i uprawiania czarów, gdzie egzekucje były widowiskami dla plebsu. Tym razem mniej o władzy, bardziej o magii i rodzinie. Również publikacja na moim blogu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wspaniała historia Jakobiny Luksemburskiej. Jednej z najbardziej zapomnianych przez historię kobiet. Najbardziej podobał mi się fragment związany z Meluzyną - legendarną przodkinią głównej bohaterki. Ta książka uświadomiła mi jak XV wiek był miejscem mało sprzyjającym kobiecej mądrości, przykładem tego może być chodźmy Joanna d'Arc,o której możemy przeczytać na początku powieści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

http://ksiazki-sardegny.blogspot.com/2014/01/wadczyni-rzek-philippa-gregory.html Powieść Gregory zachwyca! I mówię Wam to ja, osoba uprzedzona do powieści historycznych, która łatwo się nimi nudzi. Wszystko tu jest jest rewelacyjne: świetnie zarysowane tło historyczne, ciekawostki, niuanse, związane z epoką, wszelkie opisy ówczesnych realiów, zwyczajów, codzienności na dworze królewskim. Wspaniale wykreowana jest postać samej Jakobiny i jej męża, ale też królowej Małgorzaty i króla Henryka. Dla mnie najciekawszy okazał się jednak wątek miłosny małżonków i budowanie rodziny w tak niełatwych czasach. Kibicowałam im do ostatnich stron, kiedy to kraj ogarnięty chaosem wojny pochłaniał coraz to nowe ofiary.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Władczyni rzek" Philippy Gregory otwiera cykl serii ,,Wojny Dwu Róż" opisującej losy Jakobiny Luksemburskiej matki przyszłej królowej Anglii, żony szlachetnego męża, oddanego ojca i czułego kochanka. Na kartach poznajemy fascynującą historię młodej dziewczyny wydanej za mąż za starszego mężczyznę który wprowadza ją w świat alchemii i wykorzystując jej dar widzenia przyszłości aby poznać losy jakie czekają Anglię. Po śmierci swojego pierwszego męża Jakobina potajemnie wychodzi za mąż za Ryszarda Woodville,a gdy trafia na dwór królewski zostaje najbardziej zaufaną powierniczką królowej Małgorzaty Andegaweńskiej. Los jaki spotkał Jakobinę jest pełen zwrotów akcji, jej życie począwszy od lat młodości i ostatnich godzin życia przepełniony jest strachem o swoje życie jak i najbliższych,nie raz zostaje zmuszona na podejmowania trudnych decyzji, które wymagały od niej poświęcenia swojej miłości do męża i dzieci aby historia jaka się wydarzyła mogła toczyć się wyznaczonymi przez przeznaczenie ścieżkami. Historia pomimo, że przepełniona smutkiem napisana została w bardzo ciepły i pokrzepiający sposób. Gdy skończyłam czytać przez bardzo długi czas pozostała ze mną magia jaką stworzyła Philippa Gregory.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)