Ukryte terapie. Czego Ci lekarz nie powie
Jerzy Zięba

Przeczytałam, trudna i zarazem łatwa książka w odbiorze. Dla tych, którzy zainteresowani są swoim zdrowiem i zdrowiem najbliższych. Należy ją czytac kilka razy. Odbiór indywidualny. Myślę, że każdy indywidualnie ustosunkuje się po przeczytaniu. Polecam. Wiele mechanizmów zrozumiałam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książkę poleciła mi koleżanka. W istotny sposób pokazała kuluary środowiska medycznego i farmaceutycznego - w jaki sposób jesteśmy "leczeni", a właściwie zaleczani. Autor, który od 20 lat zajmuje się medycyną niekonwencjonalną zachęca do powrotu do naturalnych metod samoleczenia za pomocą witamin i minerałów. Okazuje się, że wiedzę mamy na wyciągnięcie ręki: wystarczy zażywać witaminę A, C i D3. Jednocześnie, dowiadujemy się o tym, jak łączyć witaminy, by wykorzystać ich synergiczne działanie, np. potencjał wapnia i witaminy D3 ujawnia się w pełni w połączeniu z witaminą K2. Sygnalizuje, jak wyleczyć się z chorób cywilizacyjnych, takich jak alergia, nowotwory, zapalenie stawów czy łuszczyca. Mimo szerokiej argumentacji naukowej, pokazującej jak organizm reaguje na witaminy i minerały, książka jest zrozumiała. Książka bardzo otwiera oczy. Pozycja obowiązkowa nie tylko dla osób stawiających zdrowie na pierwszym miejscu!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fakty zawarte w książce są jasne dla czytelnika. Autor wyjaśnia w jaki sposób zażywać najważniejszych dla naszego zdrowia witamin C, D, A, E, K2, jodu. Dane precyzyjne. Niestety czyta się fatalnie. Do 70 str wystarczy przekartkować, gdyż nie ma zawartych wcześniej znaczących faktów. Sporo też trzeba omijać w trakcie, gdyż jak dla manie zadużo owijania w bawełnę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czytelniczo Nowy Rok zainaugurowałam książką  ‘’ Ukryte terapie ‘’ pana Jerzego Zięby . Słyszałam o niej już wcześniej od różnych ludzi i czytałam w różnych miejscach . Zauważyłam że wzbudziła  całkiem spore kontrowersje . Zacznę od tego co mnie denerwowało . Mianowicie w ‘’ od autora ‘’ pan Zięba pisze że w jego książce nie będzie odnośników , jednak co chwila w swoich wywodach pisze ‘’ tym zajmę się później ‘’ ; ‘’ o tym napiszę w następnym rozdziale , książce ‘’ ; ‘’ jeszcze do tego wrócimy ‘’  itp. Nie lubię takiego skakania , irytowało mnie to , wprowadzało niepotrzebny chaos  , potęgowany jeszcze przez liczne powtórzenia . Niby porządnie wszystko poukładane , podzielone rozdziałami , a tak naprawę wkurzająco chaotycznie i nie mniej utrudniało czytanie niż odnośniki  . Dopiero czytałam  o nowotworach , a już jakimś przeskokiem jestem przy stentach i bajpasach . Jednak to nie zmienia faktu że merytorycznie dowiedziałam się z tej książki wiele . Wiele informacji których nie uzyskałam od lekarzy , mimo moich usilnych i może nawet nachalnych pytań , że już nie wspomnę o trudnościach z dostaniem skierowania na jakiekolwiek badania specjalistyczne . Nie wiem jak ma kto inny , ja mogę bazować i posługiwać  się tylko własnymi przykładami . Kiedy poprosiłam panią doktor aby mi dała skierowanie na badanie insuliny w organizmie , powiedziała mi po co ? Bada się glukozę , nie insulinę . Ręce opadają po prostu . Nie wiem czy  witaminą C można wyleczyć nowotwór , nie musiałam na szczęście próbować tego ani na sobie , ani na nikim z rodziny , ale wiem że odkąd suplementuję w okresie jesienno – zimowym witaminę D3 KONIECZNIE  wraz z K2 , nie przeziębiam się pomimo rzeszy dookoła mnie ludzi kaszlących , smarkających i kichających , przypadek ? To prawda że autor trochę sobie pokpiwa z lekarzy , chociaż raczej bardziej na smutno , niż złośliwie i zaraz potem ich tłumaczy , że to nie ich wina , że system , że tak ich nauczono . Wspomina też jednak o normalnych lekarzach , tych z otwartymi  głowami  i myślącymi , a nie tylko powielającymi wiadomości i nauki jakie pobierali lata świetlne wstecz . Nie zauważyłam też by pan Zięba kreował się na cudotwórcę lub takiego co to pozjadał wszystkie rozumy . Wręcz odwrotnie o czymkolwiek nie pisze , popiera się ‘’ sznurkami ‘’  do artykułów , wywiadów ,  prezentacji . Żadnych zasług nie przypisuje sobie . Ameryki nie odkrył , to wszystko już gdzieś było , on to tylko pozbierał , poskładał do kupy i skomentował prostym dla normalne człowieka , bez medycznego wykształcenia  językiem .  Często ci  którzy potrzebują pomocy , to ludzie starsi i schorowani , NIE WŁĄDAJĄCY językiem angielskim czy niemieckim , dla nich ta książka to naprawdę spora dawka wiedzy , a przynajmniej początek zadawania pytań swoim lekarzom .  Autor nie napisał też nic nowego w temacie szwindli koncernów farmaceutycznych . Nie od dziś jest to tajemnica poliszynela i nadal nikt z tym nic nie robi . Tam gdzie gra idzie o naprawdę  wielkie pieniądze , gdzie dla takich firm więcej  ‘’ warty ‘’  jest człowiek leczący się  , niż ten wyleczony , nie zauważyłam zwiększonej kontroli rynku medycznego . W poprzednim tygodniu , będąc w mojej przychodni zauważyłam że na drzwiach gabinetów zostały powieszone kartki  ‘’ Uprzejmie uprasza się przedstawicieli medycznych , by rozmawiali z lekarzami po godzinach przyjęć pacjentów ‘’ . UPRASZA SIĘ UPRZEJMIE !! Przecież to powinno być prawnie zabronione  , a nie ‘’ uprzejmie uproszone ‘’ .  Autor  ‘’ przejechał się ‘’  też  po młodych matkach  . Nie generalizując  , jednak  przyznaję mu rację . Znowu posłużę się przykładem z własnego podwórka . Często , kiedy jest fajna , ciepła pogoda , wybieram się do parku z książką , czytam i obserwuję . To co te matki wyprawiają z tymi dziećmi to głowa mała . Pewnego razu mamuśka woła chłopczyka , jakieś cztery latka , który na obramowaniu piaskownicy jeździ autkiem . Malec zajęty  , brum brrum  , wcale nie marudzący , ani nic . Mamuśka woła chłopca , kiedy ten podbiega , szanowna rodzicielka wyciąga z torby wielkie opakowanie kukurydzianych chrupek w czekoladzie i wciska małemu , chociaż ten wcale nie chce . Ale matka się upiera i tłumaczy czterolatkowi , że obiad będzie dopiero za trzy godziny , jak wróci z pracy tatuś , więc  ‘’ SYNKU MUSISZ COŚ ZJEŚĆ , BO NA PEWNO JESTEŚ GŁODNY ‘’ . Nic dodać nic ująć  .   I nie tłumaczy ich wcale brak wiedzy . Raczej brak chęci by tę wiedzę pozyskać . Wszak to młode pokolenie , może poczytać różne publikacje , nie koniecznie po polsku . J Chociaż i mieszkając w Polsce można , jak się tylko chce , pozyskać całkiem sporo rzetelnej wiedzy na różne tematy . O braku wiedzy , czy właściwie dostępu do takowej , można było mówić 25 lat wstecz , kiedy nie było Internetu , za to były pieluchy tetrowe , jedyna maść  , to linomag na odparzenia od tychże pieluch  i lekarz pediatra jako bóg który wiedział wszystko najlepiej . Nie było żadnych sensownych książek  , czy innej literatury , więc nawet jak matki chciały , to nie miały  miliona poradników z pięknymi kolorowymi okładkami i zdjęciami , jak to ma miejsce dziś . Zresztą po co kupować poradniki . Mamuśka siedzi na ławeczce i zamiast poczytać coś konkretnego i mądrego , ‘’ polubia ‘’ jakąś kolejną durnotę na facebooku  .  Reasumując  oceniam książkę pana Zięby na sześć gwiazdek , głównie za zasianie wątpliwości w mojej dotychczasowej wiedzy , za wywołanie pewnych ciekawych pytań , a co za tym idzie za wskazówkę w jakim temacie należy ‘’ pogrzebać ‘’ . Nie wywołała ona u mnie ‘’ hurra – optymizmu ‘’ , ale na pewno dała do myślenia . Więc polecam z zaznaczeniem że ,  do czytania  tej książki , tak jak i do każdej innej trzeba używać nie tylko oczu , ale i rozumu , najlepiej własnego .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)