Tracąc nadzieję
Lily Madaleine

 Joss przeżyła wiele. Jej życie to czysty koszmar. Na szczęście może liczyć na przyjaciela. Ale on nie zna całej prawdy...
   Dean również ma swoje tajemnice. Także posiada dość spory bagażnik doświadczeń. A teraz musi zmierzyć się z kolejną szokującą informacją. W skutek trafienia Joss do szpitala po tym, jak ktoś na imprezie dosypał jej do drinka narkotyka, dowiaduje się o jej chorobie co jest ciosem dla niego.
   Od tego momentu ich relacja się zmienia. Ale czy Dean pogodzi się z chorobą Joss? Czy ona wyzna mu wszystkie swe sekrety? Czy on otworzy swe serce na tyle, by wyznać swoje? Co na nich czeka?

   Historia Deana i Joss nie jest łatwa, prosta i ociekająca słodyczą. Ta dwójka młodych ludzi dostała od losu naprawdę potężne baty ale mimo wszystko starają się iść do przodu. Ciągle pod wiart szukając nadziei, która co chwilę rozpływa się niczym mgła.
    W kontynuacji emocje nabierają zupełnie innego znaczenia. Eskalują nabierając intensywności. 
   Autorka z każdą kolejną stroną podsycała moją ciekawość i dostarczała coraz większej dawki niepokoju o rozwój wydarzeń. Byłam pełna obaw na wieść o kolejne sekrety wypływające na powierzchnię. 
     To co się tutaj działo przypominało melodramat. Niespieszna akcja miała w tym przypadku sens. Dzięki temu można było w pełni skupić się na emocjach i na samych bohaterach. Ale niestety były takie momenty, kiedy dłużyło mi się czytanie. 
    Mimo wszystko uważam, że jest to książka warta uwagi. Śmiało można czytać - oczywiście z zachowaniem chronologii.
    Zobaczcie sami jak bardzo niesprawiedliwy bywa los. Jak ciężko jest zrobić ten jeden ważny krok i obdarzyć kogoś zaufaniem na tyle, by oddać tej osobie serce.

Polecam

Współpraca reklamowa: Wydawnictwo NieZwykłe

#recenzja

Każda historia ma drugie dno - tajemnica, przeszłość, problemy oraz finałowy zwrot akcji odmieni losy bohaterów. "Tracąc nadzieję" Lily Madaleine Wydawnictwo NieZwykłe to kontynuacja losów Josselin i Deana. Bohaterowie będą musieli dokonać konfrontacji z własnymi słabościami, aby podążyc do przodu i odnaleźć swoje szczęście.

"Wszystko, co stoi na mojej przeszkodzenie, nie jest teraz ważne. Nie jest już tylko moją przeszkodą".

Joss mierzy się z przeszłością. Dzięki Deanowi borykanie się z problemami jest łatwiejsze, choć chłopak ma przed nią wiele tajemnic. Jedna impreza, narkotyki oraz złe samopoczucie Joss kończą się szpitalem, to właśnie wtedy Dean dowiaduje się o chorobie dziewczyny. Pierwszą reakcją chłopaka jest szok, później ucieczka. Dean wie że zachowuje się jak tchórz. Chłopak boji się straty. Pomiędzy Joss i Deanem nawiązała się więź, obydwoje nie zdają sobie sprawy że połączyło ich coś pięknego. Tylko czy oboje pozwolą sobie na uczucie. Czy Joss wybaczy chłopakowi ucieczkę i ponownie zaufa? Czy przeszłość bohaterów zaważy na ich przyszłości? Czy Dean poradzi sobie z chorobą Joss? Czy tajemnice skrywane od lat przysporzą kłopotów?

"Dzisiaj żyję i przestaję myśleć o przeszłości, biorąc od życia, to co najpiękniejsze".

Historia Deana i Joss dostarcza czytelnikowi dużo emocji. Młodzi ludzie dopiero wchodzący w dorosłość zostali już ciężko potraktowani przez los. Czy te ciężkie doświadczenia wpłyną na ich przyszłość? Czy rzeczy o których chcieliby zapomnieć zdarzyły się po coś? Tego musicie dowiedzieć się czytając książkę. Ja osobiście polecam i gwarantuję Wam niesamowitą lekturę pełną nieoczekiwanych sutauacji. Emocji i refleksji po lekturze nie zabraknie.

Deana i Joss połączyła umowa i tylko ona miała być między nimi. Ona miała mu pomóc uzyskać prawa do opieki nad bratem, on jej spełnić marzenia z listy. Jednak czas, który spędzają razem i różne sytuacje, w których się znajdują, mocno ich do siebie zbliżają. Między tą dwójkę wkradają się uczucia, na które nie są gotowi. Oboje mają wiele tajemnic, które wolą zachować tylko dla siebie.
Pewnego dnia Joss spotyka się ze znajomymi, gdzie również pojawia się Dean. W pewnym momencie oboje wychodzą, a w samochodzie chłopak zauważa, że z nią dzieje się coś dziwnego, a po chwili traci przytomność. W szpitalu okazuje się, że ktoś jej dosypał czegoś do picia i gdyby nie szybka reakcja mogłoby być bardzo źle. Jednocześnie podczas tego zdarzenia wychodzi prawda na temat zdrowia Joss. Dean jest przerażony, dowiadując się, że może ją stracić, kiedy jeszcze bardziej się zbliżą. Wycofuje się, znika, zostawiając dziewczynę bez żadnych wyjaśnień. Pomału wychodzą na jaw również inne tajemnice. Czy dadzą sobie z nimi radę? Czy będą umieć zaakceptować pewne sprawy? Czy Joss spełni marzenia z listy? Czy Dean uzyska prawa do opieki nad bratem? Czy ta dwójka da sobie szansę na miłość i wspólną przyszłość?

Tom pierwszy mnie się podobał, jednak uważam, że drugi był lepszy. Więcej się w nim działo, zdarzenia wywoływały więcej emocji.
To historia pełna bólu, cierpienia, tajemnic, a jednocześnie przyjaźni, miłości w różnych obliczach. Akcja w miarę szybka, z ciekawymi zwrotami. Całość przeżywałam wspólnie z bohaterami, niejednokrotnie mając świeczki w oczach.

Bohaterowie pozostali ciekawi, moim zdaniem dobrze wykreowani, posiadający wady i zalety. To wszystko sprawiło, że są postaciami dość realistycznymi. Troszkę się zmienili, w szczególności Dean stał się milszy, bardziej opiekuńczy w stosunku do Joss. Więcej o zmianach w ich zachowaniu nie zdradzę, musicie odkryć sami.

„Tracąc nadzieję” to książka z historią wywołującą wiele emocji w czytelniku. Mnie zdecydowanie przypadła do gustu i z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

Historia bohaterów niesienie ze sobą wiele cierpienia.Poprzez zaznane krzywdy ze strony bliskich osób nie potrafią odnaleźć się w dorosłym życiu.Dodatkowo choroba i walka z nią jest początkiem realizacji marzeń.Czytając o radości bohaterki w czasie gdy odczuwała emocje po wykonaniu swojego marzenia przeżywałam je razem z nią.
Autorka w świetny sposób opisała rozwijająca się relacje Dean’a i Joss.Poznawanie siebie nawzajem w chwilach zwątpienia i szczęścia buduje coś szczerego i prawdziwego.
Nie znajdujemy w tej historii gorącej miłość,która ma tylko radosne chwile.Jest prawdziwe życie w którym znajdujemy chorobę,smutek,demony i traumy przeszłości…oraz sekrety,które ranią.
W każdej rozwijającej się relacji szczerość to podstawa.Brak tego skutkuje konsekwencjami.
Dean swoim zachowaniem zaimponował mi.Wreszcie przyznaje się,że umie czuć i potrafi okazać te uczucia.Czasem byl porywczy,jednak kierowały nim mocne emocje.Dla dobra brata wiele zniesie,by miał lepiej niż on.
W tej powieści znajdujemy rewelacyjne zakończenie,które pokazuje,że dla każdego z nas szczęście może mieć inny obraz.Warto cieszyć się z każdej,nawet najmniejszej rzeczy,bo los może sprawić wiele niespodzianek na które nie mamy wpływu.

Z całego serca polecam tą historie.Emocje wylewają się niemal na każdym kroku,bo życie potrafilo im przynieść wiele niespodziewanych chwil.

Miał ich łączyć tylko układ, wzajemnie wyświadczona przysługa. Lecz ich znajomość szybko nabrała innego charakteru, który ciężko im było zaakceptować. 

Jaki będzie finał historii Deana i Joss ? Możecie się już przekonać w drugiej części serii Przysługa pt. “Tracąc nadzieję”.

Nadzieja to uczucie, które potrafi zwodzić, rozczarować ale też dać wiarę, że może być lepiej. Joss wciąż się jej trzyma. Ma nadzieję, że jej stan zdrowia się poprawi, że zrealizuje swoje cele i plany z listy, że zapomni o traumie z przeszłości. To dziewczyna mająca wiele sekretów, których z dnia na dzień, coraz więcej poznaje Dean. Chłopak, który miał jej tylko pomóc zrealizować kilka marzeń. W zamian ona miała mu pomóc zyskać prawną opiekę nad bratem. Nic więcej. A jednak zaczęli być dla siebie kimś szczególnie ważnym.

Nie tylko on odkrywał jej sekrety. Także ona nieświadomie przebiła się przez pancerz, którym chłopak się otoczył i zrozumiała skąd się biorą jego zachowania, czemu jest taki, a nie inny. 

“Jednak powoli zaczynam rozumieć, co Dean chce mi przekazać. Nikt nie nauczył go tego, jak NIE uciekać.”

To książka, w której poznajemy te głęboko skrywane sekrety. W których bohaterowie uczą się siebie nawzajem, uczą się sobie ufać i siebie rozumieć. Przed Deanem w sumie większe wyzwanie, bo musi zrozumieć i zaakceptować tajemnice, jakie dziewczyna skrywa. A okazuje się, że nie jest to dla niego łatwe. Dlatego z początku ucieka. Czy da radę stawić im czoła i być oparciem w trudnych chwilach dla Joss ?

Trudna droga przed naszymi bohaterami i życie im jej nie ułatwia. Ale we dwoje jednak stawienie czoła przeciwnościom losu, nie jest takie trudne jak samotnie. Może wbrew temu co sugeruje tytuł, nie stracą tej ważnej dla nich nadziei ?

Przekonajcie się sięgając po kolejną z książek Lily Madaleine. Czeka na Was nie mała dawka emocji i nie jedna chwila zaskoczenia.  To książka która porusza rozmaite tematy, problemy i dramaty rodzinne, lęk jaki towarzyszy nam gdy chorujemy my czy nasi bliscy, a także codzienne troski ludzi wkraczających w dorosłość. Warto poznać tę historię.

Dziękuję za możliwość objęcia patronatem obu części tej serii. Polecam się na przyszłość .

Czytacie książki, które zostały podzielone na więcej niż jedną część, zanim wyjdzie kontynuacja, czy czekacie, aż wyjdą wszystkie i zagłębiacie się w lekturze, dopiero kiedy wszystkie części są już wydane?

Powiem szczerze, że jeżeli chodzi o książki, to jestem bardzo niecierpliwa i jak jakaś publikacja mnie zainteresuje swoim opisem, to nie mogę się powstrzymać i sięgam po nią, nawet gdy wiem, że data publikacji kontynuacji nie jest jeszcze znana.

Dlatego, gdy w zeszłym roku skończyłam czytać pierwszą część historii Joss i Deana czułam wielki niedosyt i z niecierpliwością czekam na drugą część. Lecz czy spełniła ona moje oczekiwania? Myślę, że tak.

W "Tracąc nadzieję" relacja Joss i Deana wydaje się bardziej skomplikowana niż w pierwszej części. Oboje zgodnie twierdzą, że tak naprawdę są jedynie przyjaciółmi, chociaż gołym okiem widać, że jest zupełnie inaczej. Pocałunki, drobne opiekuńcze gesty, a przede wszystkim sceny zazdrości to elementy, które poniekąd stały się ich codzienną rutyną. I być może ich relacja naturalnie wskoczyłaby na wyższy poziom, gdyby nie mieli przed sobą tak wielu tajemnic, którymi, z różnych powodów, nie chcą lub po prostu nie są w stanie się ze sobą podzielić. Jednakże jak dobrze wiemy, sekrety lubią wychodzić na jaw w najmniej spodziewanym momencie. Dlatego nie ulega wątpliwości, że i tak było i tym razem.

Czy Joss i Dean będą potrafili przejść do porządku dziennego, gdy wszystkie tajemnice ujrzą światło dzienne? I czy wreszcie przyznają się do swoich uczuć wobec siebie? Na te oraz inne nurtujące Was pytania, które nasunęły się już podczas czytania pierwszej części, odpowiedzi znajdziecie, zagłębiając się w lekturę "Tracąc nadzieję".

Cykl "Przysługa" od Lily Madaleine to książka, obok której nie da się przejść obojętnie. Autorka zaserwowała swoim czytelnikom historie, która tylko z pozoru wydaje się prosta i nieskomplikowana. W rzeczywistości porusza kilka naprawdę ciężkich tematów, takich jak przemoc, choroba, czy gwałt, które są niezwykle traumatyczne dla dorosłych osób, a co dopiero dla kogoś znacznie młodszego. Jednak spodobało mi się, że pomimo wielu ciężkich doświadczeń z przeszłości, bohaterowie potrafili znaleźć w sobie siłę do walki. Pozwolili sobie na bliskość oraz okazali się dla siebie wsparciem emocjonalnym zarówno w tych ciężkich, jak i przyziemnych problemach, które czasem dotykają każdego z nas.

Muszę przyznać, że "Tracąc nadzieję" zdecydowanie trafiło w mój gust i jestem zadowolona z tego, jak potoczyła się ta historia. Spodobało mi się również, że autorka pozostawiła nam otwarte zakończenie, ponieważ każdy czytelnik sam może zdecydować, jak zamknąć historię Joss i Deana.

Tak naprawdę mam zastrzeżenia jedynie do jednej kwestii, a mianowicie do korekty tekstu, ponieważ mam wrażenie, że coś w tej materii poszło nie tak. W publikacji znalazłam kilka błędów, takich jak urwane zdania, czy chociażby brak przyimka "z", co powinno zostać wyłapane przed przesłaniem książki do druku. Nie mam w tej kwestii pretensji do autorki, ponieważ wiem, że nawet czytając tekst dwadzieścia razy, mogłaby tego nie zauważyć i każda osoba, która choć raz pisała własne opowiadanie, doskonale wie, o czym mówię, jednak uważam, że osoba z wydawnictwa, która zajmuje się sprawdzaniem tekstu, powinna była to wyłapać.

Niemniej jednak bardzo polecam dylogię "Przysługa" i mam nadzieję, że podobnie jak mnie, przypadnie Wam ona do gustu.