Tajemnica Edwina Drooda
Charles Dickens

"Tajemnica Edwina Drooda" to ostatnia, nieukończona powieść Autora, który zmarł na nagle po wykańczającym tournee przedstawiającym publicznie jego dwanaście powieści.
Książka powraca w nowej szacie graficznej wydana przez Wydawnictwo Replika.

Edwin Drood to młody architekt, od najmłodszy lat przyczeczony jest Rosie Bud.
Młodzi są sierotami, a uczucia między nimi stają się coraz bardziej dalekie. Para mimo, że jest do siebie bardzo przywiązana, to gorące uczucie już dawno wygasło.
Sytuacji nie ułatwia fakt, że Rosie ma adoratorów, a Drood odwraca wzrok w inną stronę. Postanawiają się rozstać, a wtedy w tajemniczych okolicznościach Drood znika.
Czy ma to związek z jego narzeczoną?

Powieść stwarza mroczny klimat epoki wiktoriańskiej, gdzie rządzi opium, a zmysły szaleją. Teorie spiskowe, dzikie rządzę, niewyjaśnione zdarzenia.
Pojawia się i on tajemniczy wiekowy detektyw...
To dobry kryminał, który dzięki spekulacją o przypuszczalnych zakończeniach wzbudza jeszcze większą ciekawość.
Każdy z nas może wymyśleć zakończenie tej książki.
Niestety nigdy nie dowiemy się jak tak naprawdę ciąg dalszy powieści widział autor.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po tEUR książkę sięgnęłam głównie dlatego, że mam w planach przeczytanie "Drooda" Dana Simmonsa oraz dlatego, że ostatnio pokochałam klimat XIX wiecznej Anglii. Książkę czytało mi się bardzo ciężko. Nie to, że jest nieciekawa, nie podobał mi się styl książki. Nie wiem jak inne książki Dickensa ale niestety ta nie przypadła mi do gustu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tytułowy bohater został po śmierci swojego ojca zeswatany z Różą Bud, uczennicą Domu Zakonnicy. Jednakże między nimi nie ma uczucia, ciągle się sprzeczają, a bohater zdaje się nie doceniać swojego udanego życia. A gdy do ich miasteczka przybędzie pewien temperamentny młodzieniec z siostrą, nastąpi pewna konfrontacja, prowokacja i obraza... Ta powieść sławnego pisarza Dickensa to historia o pewnych cechach ludzkiej natury, prześladowaniu, psychicznym nękaniu i szaleńczej miłości. Bo istnieją niezbadane, romantyczne zakątki w ludziach, u których się ich nie spodziewamy. Trudno nazwać ją tylko kryminałem- chociaż do dziś pozostaje zagadka co i kto stoi za tajemniczym i nagłym zniknięciem Edwina. To także ukazanie wpływu oparów opium oraz przekroju społeczeństwa. Tego znamiennego dnia trzej bohaterowie: Ewin, Neville (temperamentny chłopak), Jasper (wuj Edwina) wchodzą do domu z bramą tylnymi drzwiami. Potem Drood znika, jego poszukiwania są bezowocne. Podejrzenia padają na pewną osobę, ale czy wyjawiona prawda nie przyczyni się do stworzenia fałszywego obrazu? Nagła śmierć pisarza w 1870 roku przerwała jego pracę i powieść pozostała niedokończona i niekompletna. Inni twórcy proponowali różne, ciekawe hipotezy i wersje rozwiązania zagadki. Każde może, ale nie musi być prawdziwe. Bo co się stało z Droodem i jak wykryć prawdę? Kim jest Datchery, postacią w przebraniu? Czy Jasper to niepospolity czarny charakter? ,,Tajemnica Edwina Drooda" to historia bez albo z wieloma zakończeniami, z problemem nierozwiązanej zagadki. Występują w niej plastyczne i kwieciste opisy, elementy satyryczno-humorystyczne i czasami monotonne, oderwane fragmenty. Gratka dla lubiących wyzwania literackie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tajemnica "Tajemnicy Edwina Drooda"

 

Sięgając po ostatnią książkę w dorobku Charlesa Dickensa wiedziałam o niej tylko tyle, że nie została ukończona z powodu nagłej śmierci autora. Zgodnie z opisem umieszczonym na okładce, najnowsze wydanie zawiera trzy najbardziej prawdopodobne zakończenia zagadki, więc miałam nadzieję, że ostatecznie nie zostanę z niczym, ale czy całość faktycznie pozostawia czytelnika usatysfakcjonowanym?

 

Zacznijmy od tego, że" Tajemnica Edwina Drooda" jest z całą pewnością najmroczniejszą spośród wszystkich powieści Dickensa, najmniej naiwną w poprowadzeniu fabuły i kreacjach postaci. Już od pierwszych stron trafiamy w duszne opary opium i gęstą atmosferę narastającą między bohaterami. Jednak sam początek był dla mnie na tyle chaotyczny i pozbawiony punktu zaczepienia, że podchodziłam do niego kilka razy. Dopiero moment sprzeczki w mieszkaniu Johna Jaspera przykuł moją uwagę na tyle, by kontynuować lekturę.

 

Fakt niedokończenia powieści i tego, że urywa się ona w niespodziewanym momencie jest powszechnie znany. Zamieszczenie propozycji zakończeń cieszy, jednak liczyłam na bardziej literacką formę - nawet jeśli miałaby odbiegać poziomem od twórczości Dickensa. Tymczasem mają one postać opracowań (z wyjątkiem ostatniego) z argumentacją potwierdzająca daną tezę. Dobrze, że czytelnicy nie zostają z niczym, jednak szkoda, że nikt nie pokusił się o domknięcie tej historii w literackim stylu.

 

"Tajemnica Edwina Drooda" na pewno nie jest najlepszym czytelniczym wyborem, dla osób które rozpoczynają przygodę z twórczością Dickensa. Sam utwór (nawet niedokończony) stanowi jednak dość dobry kontrast z jego pozostałymi powieściami. Dla osób, które znają jego styl, ostatnia powieść może okazać się sporym zaskoczeniem, ze względu na bardzo mroczny, a czasami nawet jawnie erotyczny klimat i brak przesłodzonych rozwiązań, które przewijały się we wcześniejszych tekstach. Historia zaginięcia Edwina Drooda na pewno nie trafi do grona moich ulubionych dzieł spośród dickensowskiego dorobku, ale zostaję z satysfakcją poszerzenia znajomości twórczości autora o kolejną pozycję.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Warto poznać

(Kliknij aby rozwinąć opinię)