Szukaj mnie wśród lawendy. Gabriela. Tom 3
Agnieszka Lingas-Łoniewska

Przeczytałam i trzecią część historii sióstr Skotnickich. Dla mnie najciekawsza chociaż to lekka i przyjemna lektura. Po raz kolejny przkonałam się jak mogą zniszczyć życie niedopowiedzenia czy kłamstwa , duma czy ignorancja. I cieszę się, żę wszystkie siostry Skotnickie uporządkowały swoje życie. Odpoczęłam przy tej książce i polecm każdemu kto potrzebuje odskoczni od życia codziennego.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W tej części mamy miłość, przyjaźń, zazdrość, niedopowiedzenia, brak zaufania. Nie brak humoru, który jest obecny również w poprzednich dwóch tomach. Ale co dla mnie najważniejsze, ponownie dostałam wielkie emocje. Lawendowa trylogia i trzy siostry skradły moje serce. Tylko ta ilość stron - dlaczego tak szybko się kończy... Cała seria rewelacyjna!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ostatni tom chorwackiej trylogii dotyczy Gabrieli, najmłodszej z sióstr Skotnickich. Gabrysia mieszka w chorwackim miasteczku od urodzenia syna - Daria, tam pracuje jako masażystka w jednym z hoteli. Dziewczyna porzucona przez Ivo mogłaby wrócić do rodzinnego domu w Polsce, jednak pokochała ten nowy kraj równie mocno i nie wyobraża sobie już życia poza nim. Przez kilka ostatnich lat regularnie widywała się z ojcem swojego dziecka, ale tylko ze względu na syna. Para ani razu nie próbowała wyjaśnić sobie sytuacji sprzed lat, choć oboje nadal coś do siebie czują. Nadchodzi ślub Zuzi i Roberta, na który oboje są zaproszeni, wreszcie nadarzy się okazja, by porozmawiali ze sobą szczerze na neutralnym gruncie. Czy po latach niedomówień para ma szansę na porozumienie, a może nawet na coś więcej? Oj przejadł mi się już schemat wielokrotnie powielany przez autorkę. To trochę jak odgrzewane kotlety... praktycznie wszystko to samo - bohaterowie oboje uparci, wokół same niedomówienia, sploty niefortunnych wydarzeń, błędy z przeszłości rzutujące na przyszłość i pojednanie po latach. Serio, wieje nudą... a miałam nadzieję, że jednak autorka czymś mnie zaskoczy. Już początek mi się dłużył i dłużył, rozważałam nawet porzucenie książki, ale muszę ją wreszcie oddać, więc postanowiłam doczytać do końca, trochę tak dla czystego sumienia. Od momentu wieczoru kawalerskiego Roberta i opowieści Ivo zmieniłam nastawienie do książki i skupiłam się na bohaterach, a nie na utartym schemacie i było lepiej, ale cieszę się, że to już koniec. Nie mam więcej potrzeby poznawania dalszych książek autorki. Co gorsza, przez pryzmat trylogii inaczej patrzę na moją, niegdyś ulubioną książkę, "Bez przebaczenia", bo przecież skonstruowana jest tak samo. Wtedy imponowała mi bohaterka, to, że była inna niż większość kobiet, że nie pozwoliła dać się emocjom, była twarda, dumna i nieustępliwa. Może nie pochwalam takiego zachowania, ale taka postać była dla mnie niezwykle ciekawa, po lekturze książki nie mogłam przestać myśleć o konsekwencjach zachowań i decyzji bohaterki. Teraz czułam zniechęcenie i rozczarowanie. Książka ma jednak plusy. Napisana jest przystępnym językiem i łatwo jest "wejść" w jej treść, towarzyszyć bohaterom w ich codziennym życiu. Odczuwalny jest też klimat słonecznej Chorwacji - to akurat zwróciło moją uwagę w każdej z części trylogii, bo nie zawsze się to autorom udaje. Co jeszcze jest dobre w pozycji? Zdecydowanie relacje sióstr, są one różne, ale wspierają się, mają ze sobą świetny kontakt i potrafią słuchać. Tak ta relacja podoba mi się bardzo i jest konsekwentnie prowadzona przez wszystkie części, doskonale widać tę siostrzaną zażyłość i solidarność. Ach i był jeden moment, na którym się bardzo wzruszyłam - tez związany z Zuzą, Basią i jej wyjazdem nad morze... Jeśli komuś (tak jak mnie) spodobała się pierwsza część trylogii to polecam kolejne chociażby dla domknięcia całej tej historii. Jeśli jednak po pierwszej części Wasze odczucia były ambiwalentne to nie polecam dalszych części, bo Wasze odczucia na pewno się nie zmienią.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna siostra i kolejna tajemnica nieszczęść w miłości... i kolejne rozwiązanie, które mnie muszę przyznać trochę zaskoczyło. Ale czy uda im się odbudować wzajemne zaufanie... i czy warto tak ślepo wierzyć przyjacielowi, który okazał się przyczyną bolesnej rozłąki z ukochaną osobą...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Gabrysia najmłodsza z sióstr Skotnickich i jej opowieść zamyka trylogię "Szukaj mnie wśród lawendy". Gabrysia wychowuje samotnie synka, jednak nie przestaje kochać ojca swojego dziecka. Co sprawia, że dwoje wolnych ludzi nie może ze sobą być? Czy każda przyjaźń jest prawdziwa? Jak często dajemy się manipulować innym, wierząc bezgranicznie w ich czyste intencje? Czy nasz głos serca nie powinien być drogowskazem w podejmowaniu najważniejszych decyzji?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po raz kolejny Agnieszka Lingas-Łoniewska udowodniła, że potrafi napisać lekką obyczajówkę z humorem, miłością i przyjaźnią, a także ukazać jaką moc ma pakt trzech sióstr. Jednak jest też "ciemna strona mocy", czyli niedopowiedzenia, brak zaufania, nie zawsze prawdziwa i bezinteresowna przyjaźń, w której zdarzają się kłamstwa mocno rzutujące na relacje międzyludzkie. Autorka pokazała też uczucie zazdrości (Ivo jest zazdrosny o Ardo, z którym pracuje Gabi), jednak sam nie robi nic, by rozwikłać zagadkę swojego nie do końca udanego związku. Najbardziej, podobnie jak dwóch poprzednich tomach, zauroczył mnie klimat wyspy Korculi, domek po babci, morze, pola lawendy... Sama chętnie skorzystałabym z możliwości przemyślenia pewnych tematów w tak uroczym miejscu. Ale pod warunkiem, że znalazłby się ktoś, kto uknułby bardzo romantyczne chwile, moczył wspólnie nogi na pomoście czy zaprosił do konoby na obiad... Zachęcam do odprężającej chorwackiej opowieści. całość: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2015/05/agnieszka-lingas-oniewska-szukaj-mnie.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo żałuję, że dopiero trzeci tom wpadł mi w ręce, bo poniekąd zdradziłam sama sobie zakończenie dwóch poprzednich książek - ale i tak zamierzam je przeczytać. Bardzo lekka lektura z nutką zagranicznej atmosfery, odprężająca, w sam raz na krótki przerywnik między cięższymi tematami. Moja pełna recenzja: http://dlalejdis.pl/artykuly/szukaj_mnie_wsrod_lawendy_gabriela_tom_iii_recenzja

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzecia z sióstr Skotnickich pomaga siostrom uporać się z ich demonami przeszłości, jednak sama sobie jakoś nie może pomóc (albo nie chce). Czasem niedopowiedzenia prowadzą do nieporozumień, ale

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Szukaj mnie wśród lawendy" to trylogia Agnieszki Lingas-Łoniewskiej o siostrach Skotnickich. Tom trzeci ,,Gabriela" skupia się na najmłodszej z sióstr, która mieszka i pracuje w Chorwacji, a przy tym samotnie wychowuje kilkuletniego syna. Na ślub Zuzanny do Wrocławia przyjeżdża również Ivo z Włoszką Constanzą. Starsze siostry bliźniaczki widzą, co się dzieje ze złośliwym szakalem z półwyspu, jak przewrotnie nazywają Gabrielę. W końcu wyciągają z niej prawdę o przeszłości i jej związku z Ivo. Pomagają jej, radzą, a przede wszystkim słuchają. Bo od czego są siostry? Od czego nas masz? Od wysłuchania, kopnięcia w odpowiednią część ciała, przytulenia. Pełen siostrzany pakiet. (s. 43 ) Okazuje się, że Gabi nosi maskę na użytek świata. Niby szalona, nieco bezczelna i wyluzowana, a tak naprawdę empatyczna, wrażliwa, pełna sprzeczności, a nawet trochę nieśmiała. Bała się pokazać swe prawdziwe ,,ja", by ludzie nie wykorzystali jej słabości. Przez dumę i upór straciła swoją prawdziwą miłość - Chorwata Iva. Jednak wciąż ma szansę, by ich syn miał obu rodziców. Czasami warto zaryzykować, uwierzyć i nie tworzyć sobie w głowie alternatywy rzeczywistości. (s. 185) Trzeba najpierw poukładać przeszłość, by móc spojrzeć w przyszłość. A w przeszłości niebagatelną rolę odegrał Fernando, najbliższy przyjaciel Iva, niemalże brat, a zarazem wspólnik w firmie. Razem z bliźniaczkami Skotnickimi i ich partnerami czytelnik dopinguje młodym zagubionym ludziom w odnalezieniu miłości, trzyma za nich kciuki. Ukazanie wydarzeń z przeszłości z perspektywy kobiety i mężczyzny pokazuje różnice między płciami i zapatrywaniem się na świat. Szczególnie to daje się odczuć, gdy się czyta słowa poszczególnych bohaterów i widzi ich emocje, nie zaś z perspektywy narratora wszechwiedzącego. Czasami nie zdajemy sobie sprawy, jak to samo wydarzenie lub słowa są inaczej odbierane przez inne osoby. Tom trzeci to nie tylko Gabi, to też dalsze losy jej sióstr, jej rodziny. Głos ma też najmłodsze pokolenie, zwłaszcza w osobie Basi i syna Gabi. Narrator kontynuuje wątki z poprzednich tomów, rozwija je, a na koniec trylogii zgrabnie wszystkie zamyka. Koniec można przewidzieć, ale to nie umniejsza przyjemności z czytania, zwłaszcza w letni czas dla relaksu. A książka czyta się sama, zaś czytelnik uczestniczy we wszystkich wydarzeniach, bo przecież bohaterów zna bardzo dobrze i jest z nimi już zaprzyjaźniony. Wie, że ich tajemnice głęboko skrywane, gdy ujrzą światło dzienne, to zaskoczą wszystkich wokół. Dzięki temu czytelnik przeżywa całą gamę uczuć. Ma też okazję nauczyć się podstaw języka chorwackiego - wyznań miłości i wulgaryzmów. Trochę się też przyczepię. Numeracja przypisów, o ile tak ją można nazwać, to porażka. Gdy były 4 przypisy na jednej stronie oznaczone dziwnymi symbolami, to lekko zgłupiałam. Drugi przypis w postaci krzyża kojarzył mi się ze śmiercią i skrótem śp. Styl autorki jest wypracowany, lekki, przyjazny, ale w tym tomie znalazłam pewne zgrzyty w postaci sformułowań: ,,zaanektował moje wargi", ,,atawistyczne poczucie przynależności". Nie pasowały mi one w ogóle. Lekkie pióro autorki w połączeniu z pięknymi krajobrazami chorwackimi, historiami miłosnymi i siostrzaną miłością stworzyło książki niby lekkie, ale zarazem życiowe i wzbogacone mądrościami. To powieść o uczeniu się na błędach i walce o swoją miłość, rezygnacji z dumy i mocy wybaczania, stawienia czoła prawdzie i własnym słabościom, dająca nadzieję. Książka jest pięknie wydana i utrzymana w tej samej szacie graficzno-edytorskiej co poprzednie tomy. Wciąż mi brakuje płyty z piosenkami z początku rozdziałów i saszetki z lawendą, bo wycieczka do Chorwacji w planach jest, tych dalszych...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To już ostatni tom trylogi o siostrach Skotnickich. Chyba najbardziej trzymający w napieciu i naładowany emocjonalnie. Kolejny raz przekonujemy się o sile siostrzanej miłości. Jednocześnie stajemy wobec zdarzeń z przeszłości, które mają tak wielki wpływ na tu i teraz. Szczęśliwie "dzisiaj" mozna zmieniać i dlatego Gabrysia i Ivo mogą odnaleźć droge do siebie. A możemy kibicować im i ich sojusznikom...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)