Szpica. Od Wału Zachodniego do Zagłębia Ruhry. Amerykański czołgista i niezwykły pojedynek pancerny w sercu III Rzeszy
Adam Makos

Szpica to przesiąknięta wojną, paliwem, prochem i błotem autentyczna historia dwójki czołgistów znajdujących się po przeciwnych stronach konfliktu, którzy doświadczyli przerażającego oblicza II Wojny Światowej. Jest to jedna z tych książek, którą miłośnicy historii i militariów nie powinni przegapić.

Adam Makos, autor wielu bestselerów New York Timesa, postanowił zabrać się za odczarowanie wielu mitów związanych z „niepokonanymi” wojskami pancernymi i pokazanie prawdziwego oblicza tych sił z perspektywy zwykłych żołnierzy. Jego praca nie jest jednak typową pozycją opisującą wydarzenia z frontów II Wojny Światowej. Szpica jest bowiem intrygującym połączeniem książki historycznej i bardzo osobistego pamiętnika, gdzie autor pisze tak, aby czytelnik mógł poczuć się, jak uczestnik ukazanych wydarzeń. Mamy tu do czynienia z historią dwóch członków załogi czołgu, którzy stoją po przeciwległych stronach konfliktu i obserwują najgorsze oblicze wojny.

Przedstawiona tutaj historia rozpoczyna się we wrześniu 1944 roku, czyli trzy miesiące po inwazji D-Day, kiedy to siły Niemieckie znajdowały się w poważnym kryzysie. Autor skupia się tu na postaci młodego Clarenca Smoyera, czołgisty 3 Dywizji Pancernej Armii Stanów Zjednoczonych znanej potocznie Szpica. Smoyer piastujący stanowisko strzelca, jest częścią załogi M4A1 Sherman przydzielonej do kompanii Easy. Czytelnik wraz z nim i jego towarzyszami broni przemierza Francję, Belgię aż do Niemiec uczestnicząc w wielu bitwach i dodatkowo obserwując „zwykłą” żołnierską rzeczywistość. Wszystko to zostaje opisane przez autora bardzo szczegółowo (tak jak pamiętał to Clarence), bez zbędnego upiększania i odautorskich dodatków. Mocno szczegółowa narracja powinna więc zachwycić każdego pasjonata historii, który będzie dosłownie wchłaniał każde słowo książki.

Bardzo mocną stroną dzieła, pozwalającą na ukazanie znacznie szerszego oblicza wojny, jest opisanie niektórych wydarzeń z perspektywy „wroga”. „Przeciwnikiem” Smoyera jest tutaj Gustav Schaefer, młody czołgista radiooperator/strzelec, którego jednostka była częścią 106 Brygady Pancernej, stacjonującej w Luksemburgu niedaleko granicy z Niemcami. W rozdziałach poświęconych jego osobie maluje się obraz Niemiec, którym daleko do „niepokonanej potęgi” z początku wojny. Mamy więc okazję zobaczyć jak II Wojna Światowa odcisnęła piętno na niektórych młodych Niemcach.