Szkarłatna litera
Nathaniel Hawthorne

Ponad trzydzieści lat temu czytałam tę książkę po raz pierwszy, teraz otrzymałam w prezencie jej nowe wydanie, więc postanowiłam nie odkładać jej na swoją "półkę wstydu", lecz od razu zabrałam się za ponowną lekturę. Nie żałuję tej decyzji, chociaż muszę przyznać, że jak dla mnie, to bardzo się "zestarzała" ta książka, chociaż ja przecież też, czas robi swoje...
"Szkarłatna litera" to klasyka literatury amerykańskiej, nazywana pierwszą wielką amerykańską powieścią psychologiczną. Nie jest to zbyt łatwa lektura. Trzeba zdecydowanie przestawić się na zupełnie inny język i styl, odmienny od tego, którym posługują się obecni pisarze. I chociaż jest to dość wymagająca książka to jednocześnie można się zachwycić tym sposobem pisania. Czasem trudno się skupić, dlatego nic na siłę, powoli i cierpliwie trzeba zagłębiać się w tę historię. Mimo upływu lat, pamiętałam jeszcze zarys fabuły tej powieści, chociaż w zasadzie nie ma tu rwącej akcji, za to mnie bardzo urzekły opisy autora, który poetyckim językiem tak szczegółowo i umiejętnie potrafił opowiadać o budowlach i roślinności, ze łatwo je sobie można wyobrazić. Nathaniel Hawthorne maluje tak bogato opisane obrazy jak malarz, tylko zamiast farby używa odpowiednio dobranych słów. Można się tak poczuć tak, jakby się samemu było w centrum wydarzeń. I chociaż obecnie lektura tej książki może wydawać się męcząca, to na tamte czasy z pewnością powieść była przełomowa
Wkraczamy w świat purytańskiej Nowej Anglii. To opowieść o zdradzie, zemście oraz odkupieniu grzechów i oczyszczeniu za pomocą prawdy.
Hester Prynne jako cudzołożnica została skazana na pręgierz i noszenie zawsze znaku hańby na piersi. Tym znakiem była wyhaftowana litera A.

"Na przodzie jej stanika widniała litera A, zrobiona z cienkiego czerwonego sukna i otoczona wykwintnym haftem i fantastycznymi floresami ze złotych nici. Była wykonana z wielką fantazją i tak artystycznie, że zdobiła młodą kobietę."
Widocznym dowodem na cudzołóstwo jest niemowlę, śliczna dziewczynka o imieniu Pearl. Hester utrzymuje w tajemnicy nazwisko ojca córki, nie chce wyjawić tego z kim dopuściła się zdrady męża. I chociaż władze naciskają na nią, ona uporczywie trwa w swoim postanowieniu, w ten sposób sama ponosi karę a kochanek jej uniknął. Próbowano nawet odebrać jej córkę, bo uważano, że jest niegodna do jej wychowania, lecz udaje się zatrzymać córkę przy sobie. Społeczeństwo z czasem przyzwyczaja się do kobiety ze szkarłatną literą na piersi, a że Hester pokornie znosi swoją karę i jest bardzo pomocna ludziom wymagającym opieki, jakby wybaczają jej tę zdradę. Tym bardziej, że jej męża nie ma wśród nich...
Ta historia opowiada nam jakie konsekwencje grożą za zdradę i cudzołóstwo, ale oczywiście grożą przede wszystkim kobiecie.
Chociaż nie jest to zbyt łatwa lektura, myślę że warto ją poznać. To zupełnie inna pozycja niż współczesna literatura, ale każdy może mieć swoje zdanie na ten temat i może się niektórym nawet bardziej podobać...

"Hasłem twoim niechaj zawsze będzie prawda i tylko prawda. Otwarcie ukazuj światu jeśli nie to, co jest w tobie najgorszego, to przynajmniej rysy, z których można by o nim wnioskować."

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Szkarłatna litera" to książka jak i film oparty na tej książce bardzo kontrowersyjna, aczkolwiek jest "do dzisiejszych czasów"-chociaż wychodzi poza "rozsądne myślenie". Dla niektórych książka "przeklęta'.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Akcja książki toczy się w XVII wieku. Wśród surowej purytańskiej ludności Nowej Anglii nie ma miejsce na cudzołożnice. Kobiety takie piętnuję się szkarłatną literą na ubraniu. Pamiętając mgliście film z Demi Moore już od jakiegoś czasu przymierzałam się do sięgnięcia po tę pozycję. Bardzo lubię książki historyczne, jednak na niej lekko się zawiodłam. Wprawdzie zaczyna się ciekawie, kiedy to odbywa się proces Hester, której mąż od kilku lat jest nieobecny, a kobieta zachodzi w ciążę z innym mężczyzną. Uparcie nie chce wyjawić kto nim jest. I tu się kończy jak dla mnie ciekawsza część książki. Wprawdzie potem nie jest źle, ale jednak czegoś mi brakuje. Wszystko toczy się zbyt wolno. Na pewno plusem jest przedstawienie purytańskiej ludności amerykańskiej, której surowe zasady nie jednemu ówczesnemu załamały życie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Szkarłatna litera jest najsłynniejszą powieścią Nathaniela Hawthorne'a i nazywana pierwszą wielką amerykańską powieścią psychologiczną, a także gotyckim romansem. Akcja rozgrywa się w purytańskiej społeczności Nowej Anglii w XVII wieku. Młody pastor, Artur Dimmesdale nawiązuje i ukrywa przed światem swój romans z piękną i młodą Hester Prynne. Kobieta jest samotna, gdyż jej mąż, angielski lekarz Roger, zaginął bez śladu. Owo osamotnienie i brak dzielenia życia z drugim człowiekiem pcha Hester w ramiona przystojnego duchownego. Jak łatwo sobie wyobrazić, kobieta zachodzi w ciążę i na świat wydaje dziewczynkę, Pearl, jawny dowód niewierności małżeńskiej, zagrażającej moralności środowiska. Mimo gróźb ze strony społeczności, Hester nie wyjawia nazwiska ojca dziecka. Zostaje skazana na noszenie przez wszystkie lata, aż do śmierci na piersi wielkiej, szkarłatnej litery ,,A", symbolu cudzołóstwa oraz na stanie pod pręgierzem, wystawiona na widok mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy jawnie ją potępiają. Hawthorne uwidocznił w powieści dylematy moralne i religijne, siłę, ale także ułomności ludzkie oraz ukazał przeżycia wewnętrzne bohaterów. Na uwagę zasługuje przede wszystkim postać głównej bohaterki, która nie zachowuje się jak ofiara, nie próbuje wzbudzać u nikogo litości, ba!, nawet się tym brzydzi i nie uzewnętrznia targających nią emocji.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W XVII-wiecznej purytańskiej Nowej Anglii Hester Prynne zostaje publicznie upokorzona za cudzołóstwo i skazana na noszenie znaku hańby - wyszytej na piersiach szkarłatnej litery A. Hester uparcie chroni kochanka, nie chcąc zdradzić jego tożsamości, ocalając go w ten sposób od zguby. Oddaje się wychowaniu córki i niesieniu pomocy potrzebującym.

"Szkarłatna litera" to niezwykle poruszająca historia o grzechu, miłości i przeznaczeniu. Hester po urodzeniu nieślubnego dziecka, zostaje postawiona w ogniu potępienia i społecznej degradacji. Ta nie poddając się odmienia swoje życie w walce z konwenansami i odkrywając w sobie nieznaną dotąd determinację i wewnętrzną siłę. Autor w wyjątkowo obrazowy sposób pokazuje, iż pomimo przeciwności losu można odnaleźć w sobie siłę i godność oraz pokonać własne demony, aby znaleźć swoje miejsce w świecie. Hester nie robi z siebie ofiary, nie próbuje wzbudzić litości, znosi wszystko z kamienną twarzą i nie daje po sobie poznać jakie emocje targają nią wewnątrz.

Ogromnym plusem tej historii są przemyślane wątki moralne, które skłaniają do refleksji nad naturą grzechu, winy i możliwości odkupienia. Howthorne przedstawia problem ludzkiej moralności tamtych czasów. Purytanie chcieli stworzyć społeczeństwo idealne, dążyli do skrajnej moralności, odrzucając wszystkie niewygodne doktryny katolickie. Autor zabiera nas jednocześnie w fascynującą podróż przez zakamarki ludzkiej psychiki, ukazując nam złożoność ludzkiej natury i tragiczne konsekwencje grzechu miłości.

Podsumowując "Szkarłatna litera" to arcydzieło literatury, które mimo upływu lat wciąż porusza swoją uniwersalną tematyką i niezwykłą siłą przekazu. Polecam tę powieść każdemu, kto poszukuje poruszającej opowieści o miłości, grzechu i nadziei.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)