Szept diabła
Monika Nerc

Sięgając po tę książkę spodziewałam się kolejnej historii o mafii, (bo nie oszukujmy się coraz więcej mamy tego typu książek). Jednak ta książka jest zupełnie inna niż wcześniejsze, które do tej pory czytałam. 

Głównym bohaterem wcale nie jest przystojny o zniewalającej urodzie mężczyzna. W tej historii Grigoriy ma blizny na twarzy, ogólnie na całym ciele i masę tatuaży. Jest facetem, który nie okazuje swoich uczuć i wcale nie zgrywa twardego i niedostępnego, on po prostu taki jest. 

Cationa jest młodą dziewczyną, która właśnie rozpoczyna nową pracę a wolny chwilach pomaga mamie w warsztacie samochodowym, który należał do jej zmarłego ojca. 

Losy głównych bohaterów spotykają się pewnej nocy, której Catriona została poproszona o pomoc przez swoją przyjaciółkę. Tak trafia do klubu nocnego gdzie stara się rozdzielić bijące się kobiety, z których jedna to przyjaciółka Nina i tak się składa, że spada ze sceny, można powiedzieć, że wprost w objęcia Grigoriya. 

Pierwsze, co ona czuje to strach patrząc na niego jedynie jest zauroczona jego oczami. Jemu natomiast zależy by każdy się go bał, bo w końcu to on jest tutaj diabłem. 

Muszę przyznać, że na początku jakoś nie mogłam się wkręcić w te historie. Z jednej strony młoda dziewczyna, a z drugiej mężczyzna, który nie okazuje uczuć, nie potrafię być miły, nie wyobraża sobie, że ktoś mógłby mu się sprzeciwić i zawsze musi byt tak jak on nakazuje. 

Jednak im bardziej zagłębiałam się w tę książkę z każdą stroną chciałam więcej i więcej. Podobało mi się to, że nie jest to właśnie taka książka o mafii jak cała reszta mam na myśli to, że się wyróżnia. Szef mafii wcale nie jest ciachem, i nie mięknie przy kobiecie, którą kocha. Właśnie czy on w ogóle kocha Catrionę? 

Jednak jest parę spraw, które nie zostały wyjaśnione, ale domyślam się, że jest to celowy zabieg i te tajemnice odkryjemy dopiero w kolejnej części. 

Niektóre momenty były przewidywalne jednak nie będę ukrywać, że zakończenie mnie zaskoczyło. Czy polecam tę książkę? Tak, jeśli lubicie wątki mafijne z nutką erotyki to musicie ją przeczytać. 

A ja ma nadzieje, że nie będę musiała długo czekać na kolejną część. 

RECENZJA PATRONACKA

"Nadeisya tolko na sebya" 

 "Polegaj tylko na sobie" to dewiza Grigorija Orlova. Szefa warszawskiej mafii. Pana i władcy. Oznaczony bliznami i tatuażami diabeł w ludzkiej skórze. Zamiast serca ma zimną stal. Nieczuły i brutalny. Z zimną krwią, bez mrugnięcia okiem naciska spust. Bierze wszystko to, co chce nie pytając nikogo o zdanie. Gdy na jego drodze staje kociak z ostrymi niczym igły pazurkami rozpoczyna swoją grę w kotka i myszkę. A że on jest wytrwanym myśliwym to trzeba przygotować się na nie lada emocje i pomysły jak złowić muszkę do swej pajęczej sieci. 
   Catriona Fijewska pragnie znaleźć swój cel w życiu. Właśnie ukończyła studia i pomaga Staruszkowi, panu Ziółkowskiemu prowadzić zakład samochodowy jej ojca. Jej konikiem są szybkie auta. Może liczyć na dwoje przyjaciół: Ninę i Łukasza. Gdy pewnego dnia na drodze młodej kobiety staje Grigoryj, ta w mig zatraca się w jego hipnotyzującym spojrzeniu. Przerażają ją blizny i jego zachowanie ale jakaś tajemnicza siła ją do niego ciągnie. Czysta chemia i potężne pożądanie. 
   Czy dwoje całkiem różnych, aczkolwiek na równym stopniu upartych ludzi potrafi się porozumieć? Czy Catriona oprze się urokowi samego diabła? Czy on będzie w stanie pójść dla niej na kompromis? Czy ten żar miedzy nimi nie przemieni się w pożar, który spali ich doszczętnie?

   Debiut Moniki po samym opisie zaczął sobie wić gniazdko w moim serduszku. Ucieszyłam się ogromnie, że mój patronat został potwierdzony. Zaczęłam czytam i ... przepadłam. Wpadłam jak śliwka w kompot. Warszawska mafia - no to była całkowita niespodzianka. Jak widać, nie trzeba wcale uciekać się do zabiegów, by akcję dawać w egzotycznych rejonach. Każde miejsce dobre, byle odpowiednio podkreślone i opisane. I tu owszem, były wzmianki o naszej stolicy, które dopełniały tego smaczku. Które przypominały, że to nadal Polska. Że to właśnie tu i w okolicach toczy się akcja. Sam pomysł na fabułę mnie zachwycił. Było baaardzo mrocznie. Było uzależniająco i demonicznie. Brawa należą się na świetnie wykreowaną postać męską. Obawiałam się momentami, czy autorka nie pokusi się o nadmiar brutalności i pójdzie w skrajność, która przedobrzy wszystko. Nie tak łatwo bowiem utrzymać w ryzach tak mocną i charyzmatyczną postać. Monice to się jednak udało i okiełznała panoszącego się Grigusia. Ta postać stąpa w chmurze czarnego dymu, która go unosi i nadaje demoniczności. Jego charakterek jest w stu procentach dopasowany do zamierzonego zachowania. Kusił i nęcił. Hipnotyzował i obezwładniał. Bałabym się takiego diabła spotkać  na żywo. Choć nie powiem, korci mnie strasznie. On jest jednym z tych bohaterów książkowych, których się albo kocha albo nienawidzi. Ja go ubóstwiam. Mimo tej całej gangsterskiej otoczki wyszła bardzo realna postać. Mocno stąpająca po ziemi. To nic, że to bestia w ludzkiej skórze. Ja baaardzo lubię takich really bad boy, który szturmem zdobył moje serducho. Zatrzasnął za sobą drzwi, połknął klucz i jeszcze bezczelnie się szczerzy. No co za typ. Normalnie bomba. Dodatkowym smaczkiem dodającej pikanterii jest jego temperament łóżkowy. Jest królem w każdy aspekcie. Współczułam bidulce. Catriona nawet nie wiedziała na co się porywa. Ale czemu tu się dziwić - on potrafi złamać każdego. A do tej kociczki ma szczególny sentyment i tylko sobie dobrze znany plan. Uwielbiałam momenty, kiedy Catriona pokazywała swoją dominację. Kiedy wyciągała na wierzch pazurki niczym szpony i pokazywała, że jest mu równa. Niby słaba i krucha na pierwszy rzut oka ale to tylko otoczka. Prawdziwość zawsze leży w sercu. A o niej nie koniecznie wszyscy muszą wiedzieć i znać prawdę. Te dwa charakterki ścierały się niczym płyty tektoniczne, wywołując potężne trzęsienie ziemi i jeszcze większe tsunami. Akcja szalała niczym tornado. Było destrukcyjnie, demonicznie i totalnie denerwująco. Oczywiście w pozytywnym tego słowa znaczeniu. No tak mnie trzymało w niepewności, że szok. Moje biedne nerwy. Jeju, jak mnie nosiło. Takiej huśtawki emocjonalnej, jaką mi zafundowała autorka zupełnie się nie spodziewałam. Ona sprawiła, że czekała mnie bezsenna noc. Po takich wydarzeniach miałam problem z uśnięciem, bowiem ciągle analizowałam i na nowo przeżywałam wszystkie wydarzenia. Szczególnie, że czułam się ich uczestnikiem a nie tylko czytelnikiem vel. obserwatorem. Niezwykle realne i naturalne. Wiecie co jest teraz najgorsze w tym wszystkim? Czekanie na kontynuacje. Jak ja to zniosę? Jak moje serce to wytrzyma? Ja chcę jeszcze Grigusia...

   Monika Nerc szturmem swoim debiutem wbiła się w rynek wydawniczy. Mogę śmiało z pełną świadomością swych słów stwierdzić, że naszym rodzimym autorkom romansów wyrosła nie lada konkurencja. Wierzę w to, że kolejne jej książki będą jeszcze doskonalsze, jeszcze bardziej zaskakujące i obłędnie uzależniające. Monika stworzyła powieść mafijną, który wyróżnia się na tle innych. Jest całkowitym przeciwieństwem wszystkiego z tym temacie, co do tej pory było dane mi przeczytać. To nie lada smaczek dla fanów mafii i romansów. Przez tę książkę się płynie. Swoim debiutem Monika podbiła moje serce. Plastycznością opisów, naturalnością dialogów, świetnie wykreowanych bohaterów. Zarówno tych pierwszoplanowych, jak i pozostałych. Wszystkie elementy były niczym puzzle - żaden z nich nie był zbędny. Obraz jaki przedstawiał, po ułożeniu ostatniego elementu na bardzo długo, jeśli nie na zawsze zostanie w moim sercu. Na pozór zwykła historia dwojga ludzi, która wciąga i zasysa od samego początku. Nie powinna mieć miejsca a jednak się stała. Mnie obezwładniła i uzależniła. Idealna gra na emocjach. Pełna ich paleta została podana na stół. Lektura porwała mnie do świata mafii, okrucieństwa i bezwzględności. Jestem oczarowana i proszę szybciutko o więcej. Rezerwuję półkę w mojej biblioteczce. Dziękuję Monice za to, że podzieliła się z nami tą historią i że nie leży w szufladzie niepotrzebnie się kurząc. O takich historiach mówi się głośno. 
 
Gorąco polecam.

Catriona właśnie ukończyła studia i zaczyna pierwszą w swoim życiu pracę. Dziewczynie marzy się życiowa stabilizacja. Jednak los potrafi być przewrotny, bo gdy na drodze Catriony staje On jej życie zaczyna przypominać jazdę bez trzymanki.
Grigoriy jest twardym mężczyzną. Nie uznaje porażek ani zdrad. Jego jedyną miłością jest władza. Kiedy spotyka Ją, ta staje się jego słabością. Rozdarty między dotychczasowym życiem a Catrioną stara się ułożyć swoje życie na nowo.
Tak naprawdę nie miałam wobec tej książki większych oczekiwań. Myślałam, że przeczytam ją i szybko zapomnę kiedy tylko sięgnę po kolejną książkę. Tymczasem okazało się, że to całkiem dobra książka, która trzyma w napięciu a autorka ma całkiem dobry warsztat pisarski.
Generalnie wciągnęła mnie ta książka. Autorce udało się stworzyć całkiem zgrabną i trochę zakręconą historię. Znalazłam w niej wszystko czego można szukać w książkach należących do gatunku, do którego należy Dziedzic podziemia. Szept diabła. Drobne zastrzeżenia mam jedynie do głównych bohaterów. Czasami denerwowało mnie niezdecydowanie Catriony i nadmierną pewnością siebie Griszy. Traktowanie Catriony niczym własności i ignorowanie jej prywatności było powodem tego, że nie zdołałam polubić tego mężczyzny. Jestem zdania, że skoro kobieta mówi ,,nie'' to znaczy ,,nie'' Tymczasem dla niego kobieta mówi ,,nie'' a ten interpretuje to po swojemu. O takich ludzi trzeba się trzymać jak najdalej.
Dziedzic podziemia. Szept diabła zdobyła moje uznanie. Jestem pod wrażeniem dojrzałego warsztatu autorki i ciekawie skonstruowanej fabuły. Jedyne zastrzeżenia jakie posiadam dotyczyły zachowania głównych bohaterów, które w pewnych momentach było przeze mnie nie akceptowalne. Dziedzic podziemia. Szept diabła to książka pełna dzikich, mrocznych emocji i namiętności a przez to powinna przypaść do gustu fanom romansów. 

Świetna książka dobrze że mam druga część na półce aby móc poznać dalsze losy bohaterów ?

"Mafia, krew i pieniądze. Tylko to się dla niego liczy"

Grigorij rosyjski diabeł, który rządzi podziemiem Warszawy. Bezwzględny w swoich działaniach, zniszczy każdego wroga.

Catriona, młoda dziewczyna, która pragnie wieść normalne życie. Jednak los nie jest jej przychylny, stawia na jej drodze niebezpiecznego mężczyznę, który zawładnął jej ciałem i sercem.

 Ktoś może powiedzieć kolejna książka o mafii ale nie moi mili. To książka o mafii w Warszawie! Z racji, że uwielbiam klimaty mafijne, tej perełki nie mogło zabraknąć w mojej kolekcji. Czytałam książkę na wattpadzie a teraz przeczytałam ją w papierze. Książka jest napisana niebanalnie, nieprzewidywalnie, wręcz zaskakująco dobrze jak na polskie realia mafijne. Sceny tortur są bardzo drastyczne, aż się czuło ciarki na plecach. Było brutalnie, mrocznie i krwawo. Jednak czegoś mi zabrakło, za mało mi było głównych bohaterów, ich namiętności, tego przyciągania, ale zakończenie sugeruje nam że to nie jest koniec historii i w kolejnych tomach znajdziemy dalszy ciąg historii. Mimo że jest to debiut autorki, jest świetny, dopracowany w każdym szczególe. Czyta się szybko, z pełnym zaciekawieniem, a w okładce książki jestem zakochana ? wiem, wiem nie oceniamy książki po okładce ale ta jest mega ?

Książkę polecam miłośnikom klimatów mafijnych, a ja wypatruje już kolejnej części ! Bo jak nas można było tak zostawić! ??

Takie debiuty to ja mogę czytać .
W żaden sposób nie odczułam tego w tej książce. I do niczego nie mogę się przyczepić.

Catriona wydaje się zwykła dziewczyna która oczywiście ma szalona przyjaciółkę i powiem wam że właśnie to ją polubiłam najbardziej ?
Diabeł od początku czuć tą jego mroczną stronę i dużo dobrej tu nie znajdziemy pomimo wszystko.

Książkę poznajemy w dwóch perspektywach bohaterki i bohatera chociaż więcej odczuć jest od strony jej. Czyta się szybko i przyjemnie A akcja zaciekawia bardzo.

Pomimo że nie czułam tu jakiegoś dużego napięcia akcji to ona się pojawiała i na prawdę zadziwiała.

A momentami ciarki przechodziły po ciele gdy czytałam co wyprawia sam Diabeł ?

Autorka idealnie opisuje sceny łóżkowe jak i sceny zabójstwa a te dwa połączenie dają nam znakomita książkę.

To świat w którym nie można ufać nikomu . To świat w którym można się pojawić nagle i bez świadomości że już się w nim jest .

Ja dużo mafii czytam i uwielbiam i mogę wam powiedzieć że to obowiązkowa książka dla każdej fanki tych klimatów.
A że to dopiero 1 tom to jeszcze wiele może się wydarzyć...

Ja czekam na kontynuację już od dzisiaj A autorce gratuluję znakomitego debiutu ????
????????????
A na okładkę nie mogę się napatrzec jest taka piękna ???.