Świrownia
Łukasz Radecki

Oczywiście, że nie przeżyłam tej przygody - potwór ze Świrowni mnie pokonał, RIP. Chyba spróbuję jeszcze raz...

"Świrownia" to gra paragrafowa, w której towarzyszymy grupce nastolatków w wycieczce do opuszczonego szpitala psychiatrycznego. Budynek jest przerażający, niedawno ktoś w nim nawet zginął, a na dodatek znajduje się w środku lasu. Mało wam strachu? Wybierzmy się tam po zmroku!

Autor dużą uwagę poświęca relacjom panującym wśród czwórki przyjaciół i ich psychologii. Każdy z bohaterów wydaje się być prawdziwą młodą osobą, ich rozmowy są bardzo wiarygodne. Książka ma swoje zabawne momenty, ma chwile grozy i nieraz nas zaskoczy. Czasem miałam wrażenie, że jakieś wydarzenie jest niepotrzebne, a okazywało się inaczej. Fakt, że możliwych zakończeń jest aż 20, tylko rozbudza naszą ciekawość i chęć powtórzenia przygody.

Nie wiesz, dokąd doprowadzi cię obrana ścieżka. Może zawróci, może okaże się wyjściem z pułapki, a może poprowadzi prosto do tropiącego cię psychopaty. Ty musisz decydować, najlepiej szybko, bo napięcie sięga zenitu.

Polecam "Świrownię" jako fajną zabawę dla fanów horrorów, zarówno młodzieży jak i dorosłym.

Egzemplarz do recenzji otrzymałam od wydawnictwa.

"Będziecie musieli zagrać w nią wszyscy. Połowa z was zostanie tu na zawsze. Połowa, jeśli się spisze, wyjdzie. Jeśli nie, wszyscy zginiecie. Jeśli nie podejmiecie gry również zginiecie"

Świrownia to budynek szpitala psychiatrycznego, który znajduje się na obrzeżach miasta. O jego sekretach krążą legendy, a śmiałkowie, którzy wybrali się tam na wycieczkę często ulegają wypadkom. Właśnie tam, pewnej nocy trafiamy wraz z czwórką przyjaciół. To właśnie my mamy wpływ na to jakie tajemnice odkryją i czy przeżyją.

Świrownia to gra paragrafowa ale także horror, napisany przez Łukasza Radeckiego.

Pierwszy raz miałam styczność z grą paragrafową i nie myślałam, że tak dobrze będę się bawić. Grałam już cztery razy, dwa razy nie mogłam wejść do Świrowni, bo nas złapali, dopiero przy kolejnych dwóch razach udało się ale zginęłam. Na pewno jeszcze sięgnę po Świrownie, bo każde sięgnięcie po tę książkę jest inne. Bardzo mi się podobało też to, że historia trzyma w napięciu bez względu na to jaką drogę wybierzemy.

Szukacie niesamowitej przygody? Zapraszam Was do Świrowni! To ubrane w płaszczyk książki połączenie gry paragrafowej z horrorem. Tutaj sami niczym postaci w grze decydujecie, co zrobią bohaterowie. To od Was zależy jak potoczy się historia! W zależności od Waszych wyborów bohaterowie przeżyją lub zginą. Brzmi kusząco?

Tytułowa Świrownia jest opuszczonym szpitalem psychiatrycznym, w którym doszło do wielu tragicznych w skutkach wypadków, a to właśnie tam wybierają się nasi młodzi bohaterowie, pragnąc adrenaliny.

Jak to w horrorach bywa, wystarczyła chwila, by ta niewinna wyprawa zmieniła się w bezwzględną walkę o przetrwanie. Śladem naszych bohaterów rusza zamaskowany osobnik o morderczych zamiarach.
Czy przeżyją? Czy odkryją sekrety Świrowni? To wszystko zależy od Was!

Czyta się szybko, śmiało można skończyć w jeden wieczór, ale nie na tym polega prawdziwa zabawa. Mnogość zakończeń zapewni Wam zabawę na kilka wieczorów, a odkrywanie każdych kolejnych losów bohaterów jest tak samo ekscytujące jak poprzednie.

Nowa książka Łukasza wciąga jak ruchome piaski. Nasze decyzje mogą nieść nieoczekiwane skutki, odmienne od zamierzonych. Wielokrotnie zdziwicie się jak bardzo nieprzewidywalne mogą być wybory w przyszłości. Klimatycznie nie odstaje od żadnych innych książek Łukasza, a tym bardziej od reszty podobnych sobie projektów.

Będziemy uciekać przez ciemne korytarze. Trafimy do pokoi, w których, aby przejść dalej trzeba będzie rozwiązywać zagadki niczym w escape roomie. Momentami odczujemy grozę, która wręcz siada nam na barkach.

Jak już pisałam wyżej: to wciąga. Z zapartym tchem przeskakiwałam między rozdziałami, musiałam jak najszybciej wiedzieć, co spotka bohaterów. Będąc świeżo po lekturze wiem, że to dobrze dopracowana inteligentna łamigłówka pobudzająca wyobraźnię.

Gra, którą mogę polecić nie tylko młodzieży, ale i dorosłym czytelnikom. Odważycie się wejść do Świrowni?