Święte krowy na kółkach
Jacek Fedorowicz

"Święte krowy na kółkach" - felietony Fedorowicza   "Święte krowy na kółkach" to zbiór felietonów Jacka Fedorowicza z lat 2000-2016.

Bardzo lubiłam "Dziennik Telewizyjny" Jacka Fedorowicza. Jego twórca miał trafne spostrzeżenia dotyczące sytuacji w naszym kraju. Oglądałam też kilka razy film "Nie ma róży bez ognia", w którym satyryk grał jedną z głównych ról. Miałam okazję przeczytać także zbiór jego felietonów - "PasTVisko". I one również mi się podobały.

"Święte krowy na kółkach" to zbiór felietonów Jacka Fedorowicza z lat 2000-2016. Książka została podzielona na 7 części: "Zamiast wstępu" "Refleksje warszawskie", "Rozważania sportowe", "Notatki domorosłego językoznawcy", "Donosy", "Nieco bardziej osobiste", "Zamiast zakończenia".

Jacek Fedorowicz ma niezwykłe poczucie humoru, miejscami pisze ironicznie, co widać choćby we wstępie. Na koniec wreszcie dziękuję Wojciechowi Jaruzelskiemu za to, że wprowadził stan wojenny. Dzięki temu przeżyłem najrozkoszniejszy okres działalności, robiąc kasety wideo, audio, wystawy prosolidarnościowych rysunków, karykatur i portretów Lecha Wałęsy (któremu też dziękuję przy okazji za wszystko), pisząc i występując całkowicie poza cenzurą, aż do odzyskania niepodległości. Frajda pisania nielegalnego została mi w roku 1989 odebrana.


Satyryk dostrzega także bieżące problemy naszego kraju. Niechętni Dobrej Zmiany rozpuszczali niedawno plotki, że Prezes chce wyprowadzić Polskę z Unii Europejskiej. Na szczęście Prezes plotki zdementował oświadczając, że my w Unii zostaniemy, co więcej, my będziemy Unię naprawiać. Tu trochę się przestraszyłem, że wtedy się wydarzyć, że to Unia wyjdzie z Unii. A my zostaniemy sami z Węgrami.

Najbardziej zainteresowała mnie część poświęcona językowi polskiemu, ponieważ jest to najbliższa mi tematyka. Jacek Fedorowicz wymienia językowe nowości, takie jak "zabezpieczyć", "projekt", "narracja", a także konstrukcja "półtorej" + rzeczownik w rodzaju męskim (np. "półtorej roku"). Dziwi się również, czemu raz się mówi/pisze Macierewicz, a raz Maciarewicz. Irytuje się także na formę "proszę panią".

Rozbawił mnie felieton "Instrukcji dla kierowców zagranicznych", dotyczący sposobu jazdy w Polsce. Fedorowicz wspomina w nim o nieprzestrzeganiu ograniczenia prędkości do 50 km/h, o niedziałających fotoradarach, o nieprzepuszczaniu pieszych, o nieużywaniu kierunkowskazów oraz o trąbieniu. Oczywiście pisze na odwrót, czego "nie należy" robić. Oto przykład: Ponieważ obowiązująca prędkość maksymalna w polskich miastach to pięćdziesiąt kilometrów na godzinę, nigdy nie schodź poniżej setki. Zawsze bezpieczniej jest poruszać się z taką samą prędkością, co pozostałe pojazdy Czasem zobaczysz auto jadące dwieście na godzinę - nie reaguj, to polski poseł. W Polsce legitymacja posła jest równoznaczna z licencją na kierowcę rajdowego. Jest to istna perełka, dawno się tak nie śmiałam.

Felietony Jacka Fedorowicza czyta się szybko, ponieważ są krótkie i zabawne, napisane z niezwykłą lekkością. Autor jest świetnym obserwatorem - w każdej dziedzinie. Walorem lektury są karykatury i rysunki Jacka Fedorowicza. Polecam tę książkę miłośnikom felietonów i Jacka Fedorowicza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jacek Fedorowicz- Ci, którzy nie kojarzą tego Pana z imienia i nazwiska jestem pewna, że skojarzą go gdy tylko zobaczą zdjęcie autora, a jeśli i to nie pomoże, znaczy, że jesteście bardzo młodzi. Pan Jacek to człowiek orkiestra. Autor, ilustrator, lektor, aktor, scenarzysta, wykonawca i reżyser. Dowcipny, błyskotliwy i inteligentny mężczyzna. Książka ,,Święte krowy na kółkach" to zbiór ponad stu najlepszych felietonów, które wyszły spod jego pióra w przeciągu ostatnich 16 lat i były publikowane na łamach takich gazet jak: Gazeta Wyborcza, Przegląd Polski, Newsweek czy też Stolica. Dodatkowo w książce znajdziemy liczne ilustracje wykonane również przez Pana Jacka, a które dodają całości smaczku i równie jak same teksty rozbawiają do łez. Książka podzielona jest na 6 rozdziałów, z których każdy jest poświęcony innej tematyce. Znajdziemy tu felietony o sporcie, Warszawie, polityce czy też życiu codziennym, zarówno z perspektywy dzisiejszych czasów jak i okresie powojennym. Autor zdradza nam swoją historię rodzinną oraz powód zamieszkania właśnie w Warszawie. Dowiemy się jakie podejście ma autor do współczesnej architektury miasta, co przeszkadza mu w polskiej mowie, polityce i rowerzystach. Przeczytamy też o aptekach, ubezpieczeniach, telefonach tych dla seniorów i tych dotykowych. Wszystko to jest niewielką częścią tematów, których podjął się autor, jednak każdy z nich łączy umiejętność obserwowania swojego otoczenia i dostrzegania tego co innym umyka, a także humor. Niejednokrotnie wybuchałam na głos śmiechem podczas lektury, zwłaszcza że autor ma dużo dystansu do samego siebie i swojego otoczenia. W dodatku wiele poglądów i przekonań pana Fedorowicza pokrywa się z moimi- tym bardziej lektura była dla mnie miła. Warto zaznaczyć, że mimo humorystycznego przekazu i dużej dawki ironii w felietonach, autor porusza zarówno małe jak i duże problemy społeczne. Książkę tę polecam każdemu kto ma ochotę na chwilę z błyskotliwą i humorystyczną twórczością. Zdradzę też, że są dwa sposoby na jej czytanie. Pierwszy polega na dawkowaniu sobie po kilka felietonów dziennie, by rozkoszować się nimi dłużej i rozweselać ponure dni. Drugim sposobem natomiast jest pochłonięcie jej w mig, ponieważ czyta się ją naprawdę przyjemnie i z zainteresowaniem. Ostrzegam jednak- całkiem możliwe, że mimo Waszych planów i tak skończy się na przeczytaniu tej książki w jeden dzień, bo takie pozycje czyta się z wielką satysfakcją.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)