Sukkub
Edward Lee

Sukkub to demon reprezentujący pierwiastek żeński. Kojarzy się z ponętną kobietą, która w snach kusi mężczyzn, żeby wykorzystać ich do swoich celów, a często i pozbawić życia. Edward Lee w powieści o wiele mówiącym tytule „Sukkub” stworzył matriarchalne plemię Ur-loków. Archeolodzy (ci z książki) odkryli, że praktykowało ono kanibalizm i krwawe obrzędy ku czci swojej bogini Ardat-Lil. Przypuszcza się również , że istniały wśród nich wiedźmy mogące kontrolować ludzi. Generalnie brutalna, potężna i fanatyczna grupa. Edward Lee znany jest z krwawych powieści, przekonajmy się więc, jakie okropieństwa będą udziałem bohaterów tej publikacji.

Głowna bohaterka to Ann Slavik, prawniczka. Lata temu wyjechała z rodzinnej miejscowości – niewielkiego Lockwood, aby robić karierę. Kiedy dostaje informację o chorobie bliskiej osoby bez wahania wraca w rodzinne strony, chociaż z samą rodzina – a szczególnie z matką – ma trudną relację. Początkowo nie łączy obscenicznych koszmarów, które dręczą ją od jakiegoś czasu , z nagłym „wezwaniem” do Lockwood. Szybko jednak przekonuje się, że miasto nie chce jej wypuścić, że miasto jej potrzebuje. Do czego? Czy silna wola tej wykształconej kobiety zostanie złamana?

„Sukkub” to wyjątkowo efekciarska powieść. Krew, flaki i wybuchające głowy. Swoją drogą, po jakiego grzyba autor „rozdał” bohaterom takie spluwy? To efekciarstwo niestety, albo stety (kto co lubi) przeważa nad treścią. Sam pomysł na fabułę jest bardzo dobry. Sukkuby, wyuzdany seks, krwawe rytuały – to wszystko świetnie się łączy. Edward Lee „dorzucił” też parę psychopatów, co jest ciekawym akcentem. Książka została jednak napisana na schemacie: wprowadzenie – pitu-pitu dla rozwinięcia – szybki koniec. Nie widzę tu jednej linii fabularnej, a raczej jakieś „doczepki”. Niby akcja posuwa się do przodu, ale kolejność epizodów jest dość przypadkowo, nie z każdej sceny coś wynika. A to trochę opowiemy o Ann i jej relacjach z rodziną, żeby za chwilę wrzucić jakiś seksik (bo dawno nie było), a teraz może jakiś element rytuałów Ur-loków. Krótko mówiąc, bałagan. Przed finałem autor faktycznie robi porządek i w końcu mamy jakieś konkrety i spójnie prowadzoną akcję, jednak dla mnie jest to za późno. Części rzeczy zdążyłam się domyślić – zresztą ta historia nie jest jakaś skomplikowana – a to co zostało dopowiedziane to za mało, żeby mnie zadziwić. Zresztą – tak sobie teraz myślę – scena finałowa mogła być napisana lepiej, dokładniej i dwuznacznej. Jest tu materiał na zwrot akcji, a autor słabo go wykorzystał.

Czy jest to powieść dla ludzi o mocnych nerwach? Niewątpliwie jest tu wiele brutalnych scen – gwałt i kanibalizm na porządku dziennym. Bez wątpienia to co się dzieje na stronach „Sukkuba” jest straszne. Muszę niestety przyznać, że oczekiwałam więcej po Edwardzie Lee. Nie ma dla mnie mocy w tych opisach. Nic mnie nie obrzydziło, nie przeszedł mnie nieprzyjemny dreszcz, nie rozbolał mnie brzuch, co zdarzało mi się czytając chociażby Mastertona. Być może ta książka jest mało reprezentacyjna. Być może nagromadzenie okrucieństwa sprawa, że czytelnik się na nie znieczula. Być może te opisy są „za szybkie”. Krew tryska, a czytelnik szybko się z niej „otrzepuje” i przewraca kartkę. Cokolwiek było przyczyną, sprawiło, że coś nie zagrało, albo zagrało za słabo.

W mojej ocenie „Sukkub” to przeciętny horror akcji. Pomysł niezły, jednak mógłby zostać z sukcesem zrealizowany w formie noweli. Mam wrażenie, że niektóre sceny były dopisywane na siłę w celu „wyrobienia” limitu słów. Jest to niewątpliwie książka krwawa, jednak w opisach wieje nudą – wkoło obciąganie, sikanie, patroszenie. Chociaż trzeba przyznać, że starsze siostry potrafią się bawić (ci, co czytali domyślą się, o co może chodzić). Da się czytać, aczkolwiek nie jest to najciekawszy reprezentant tego typu powieści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Och! Cóż to za książka! Pierwszy raz miałam styczność z Edwardem Lee, ale już wiem, że na pewno nie ostatni. Autor ma niesamowicie lekki styl i o ile ma się czas, książkę czyta się jednym tchem. Powieść zawiera w sobie mnóstwo napięcia, grozy, seksu pod naprawdę każdą postacią oraz brutalności. Znajdziemy w niej także sporą dawkę mistycyzmu, kultu czy pradawnych wierzeń. Nie polecałabym książki czytelnikom, którzy brzydzą się choć najmniejszą dawką perwersyjnego seksu czy też dewiacjami; wszystkim innym szczerze polecam, ponieważ powieść zawiera to, czego oczekuje się od dobrego psychologicznego horroru. Przyznaję ocenę 5, a nie 6, ponieważ zabrakło mi rozszerzenia zakończenia. Według mnie było zbyt krótkie, takie trochę po łebkach. Czytając ostatnią stronę pomyślałam 'że co, już? Tyle? A Melanie to w końcu kto ...? Ann, czy ktoś inny?' Może mi ktoś kiedyś odpowie :) Poza tym miałam błędy w druku, które troszkę wpłynęły na odbiór, no ale to już nie wina autora i nie miało to żadnego wpływu na powyższą ocenę :) Jeszcze raz szczerze polecam zanurzyć się w świat, w którym sukkuby kuszą ciałem i niszczą duszę!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po udanym spotkaniu z "Ludźmi z bagien" tego autora następnego dnia sięgnęłam po kolejną jego książkę. Wybór padł na "Sukkub". I muszę przyznać, że jestem jeszcze bardziej zachwycona. Główną bohaterką jest prawniczka - Ann Slavik. Ma siedemnastoletnią córkę Melanie i faceta pisarza. Kobieta odnosi sukcesy, ale przez to zaniedbuje córkę. Gdy rodzina miała jechać na wspólną wycieczkę, Ann dostaje telefon, że jej ojciec miał wylew. Plany ulegają więc zmianie i bohaterowie przyjeżdżają do rodzinnego miasteczka Lockwood. Tam, prawniczka odkrywa coś, co na zawsze zmieni jej życie i stanie się koszmarem. Nie wiem od czego zacząć, bo książka wywarła na mnie naprawdę ogromne wrażenie. Coś czuję, że jeszcze kilka książek tego pana i zostanę jego fanką. W tej książce jest tyle brutalności, okrucieństwa, mocnych opisów i scen, że ciężko to ogarnąć. Nie ma chwili wytchnienia. Czytasz i nie potrafisz przestać. Czujesz strach, ale nie przerywasz. Brniesz dalej, by poznać tajemnicę. Zastanawiasz się, co jest grane. Nie wiesz co jest snem, a co rzeczywistością - podobnie jak bohaterowie. Książka miejscami jest wręcz niesmaczna i obrzydliwa, ale z tego co zauważyłam ten autor już tak ma i tego w jego książkach należy oczekiwać. "Sukkub" ocieka seksem i okrucieństwem. Autor przełamuje tabu, zaskakuje. Fabuła została oparta na okultyzmie, kanibalizmie. Są dokładnie opisane sceny zjadania organów, zbezczeszczania zwłok. Radzę więc nic nie jeść ani czytać przed posiłkiem. Na pewno poczujecie obrzydzenie i z trudem będziecie przełykali ślinę. Zdradzę Wam trochę; nadziewane jajniki, chleb maciczny i wiele innych "przysmaków", a to dopiero początek. Jeżeli chcecie poczuć strach, mieć gęsią skórkę, przeczytać coś mocnego i ostrego to "Sukkub" jest dla Was. Nie jest to książka dla ludzi o słabych nerwach.Ja się ciągle zastanawiam czym inspiruje się autor, bo stworzyć coś takiego, to wyobraźnię trzeba mieć ogromną. Poprzeczka została postawiona bardzo wysoko i teraz pewnie ciężej będzie znaleźć mocny horror, który dorówna temu. źródło: http://kingaczyta.blogspot.com/2013/04/edward-lee-sukkub.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przyjemna, o dziwo wciągająca i szybka lektura. Pomimo tego, że co chwilę człowiek się zastanawia 'co za 'szmatławca' czyta i pomimo kilku niezgodności fabularnych - naprawde spoko książka. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)