Sprzedawca
Krzysztof Domaradzki

Twórczość autorstwa Pana Krzysztofa Domaradzkiego jest mi znana bardzo dobrze ze wcześniejszych jego przeczytanych książek części cyklu powieści kryminalnej o Komisarzu Tomku Kawęckim.

Pan Krzysztof Domaradzki jest młodym pisarzem lubiącym zaskakiwać wciąż swojego czytelnika, a może dzięki temu lepiej może, on przedstawić jak wygląda z jego punktu widzenia współczesny zabiegany świat spędzany w pracy, używany w niej codzienny język oraz to czy ludzie potrafią, oraz to czy są ludzie umiejący uczciwie pracować, a nie czerpać jedynie korzyści z owoców pracy innych pracowników.

Uważam, że ułożenie całościowej konstrukcji wynikające z głównej treści nie było łatwe w opisie, gdyż wymagało ono dokładnej oprawy wynikającej z dokładnej obserwacji autora i to, co on chce, abyśmy wiedzieli o głównym bohaterze oraz tym, co się dzieje w jego świecie, który bywa zawarowany i określiłabym jako niepewny na każdym kroku, jaki podejmuje się zrobić.

Muszę przyznać, że kiedy poznawałam głównego bohatera Kacpera Bergera książki należącej do gatunku thrillera pt. ''Sprzedawca'' to nie spodziewałam się tego, że zaciekawi mnie on swoim zachowaniem, ale jak on potrafi być mocnym przeciwnikiem w grze, która mi nie przypadła do gustu. Ujęła mnie jego odwaga w tym, co robił, nie wiedząc o tym do samego końca czy postępuje do samego końca bądź też nie zdaje sobie z tego sprawy, co czyni. Jest on dla mnie nieokreślony, gdyż gubi się w tym, co mówi. Nie potrafi, myśleć realnie tylko na szybko pod wpływem czerpania korzyści z tego, czego on pragnie zdobyć i czuć się dumny, że osiągnął swój upragniony cel.

To, co z czym zmaga się, w pracy zawodowej komisarz Maria Falk nie przychodzi jej łatwo, gdyż musi wykazać czujnością, spostrzegawczością, wymianą uwag ze starszym aspirantem Olegiem Gusiewem, działającą z nim we współpracy w sprawie tej skomplikowanej zagadki kryminalnej zaginionej dziewczyny.

Toczy się walka z czasem, czy morderca zrobi następny krok i będzie chciał bawić się i odkrywać twarz pokerzysty, czy jednak woli wycofać się z gry, którą rozpoczął, a czy ją skończy, o tym warto się przekonać.

Czytając, ten kryminał nie da się nie zauważyć tego faktu, że autor posługuje się dobrą znajomością z zakresu zagadnień psychologii i występują tutaj momenty zapytania, w kierunku głównego bohatera i czym się on kierował, tworząc go takim, jakim on był i skąd wynikały jego nieuzasadnione zachowania.

Książka ta składa się z 25 rozdziałów.

Wydawnictwu Czarna Owca dziękuje za podarowanie mi do zrecenzowania książki-thrillera pt. ''Sprzedawca'' autorstwa Pana Krzysztofa Domaradzkiego.

Polecam przeczytać ten thriller.

Witajcie, kochani! Przed Wami recenzja książki, którą wielu z Was zna, a jeśli nie zna, to uważam, że jak najszybciej powinniście to nadrobić. "Sprzedawca" Krzysztofa Domaradzkiego to pierwsza przeczytana książka tego autora, ale już wiem na pewno, że nie ostatnia. Lektura zaczyna się w sposób, jakiego nie lubię, bo od razu przedstawiony zostaje główny bohater i to tak bezpośrednio, jednak w tej książce jest to zrobione w świetny sposób, intrygujący, sprawiający, że czytelnika dopada ciekawość, nie znudzenie. Dodatkowo jest to przykład na to, że nawet wyjawiając tożsamość złoczyńcy, można rewelacyjnie zbudować napięcie i zaskoczyć czytelnika.
"Sprzedawcę" czyta się bardzo dobrze, wręcz płynie przez lekturę. Główny bohater jest jednocześnie mordercą, jak i narratorem. Wszystkie wydarzenia przedstawione są z jego perspektywy, opisuje wszystko z najdrobniejszymi szczegółami. Pierwszy raz zetknęłam się z takim rozwiązaniem i nie mogę powiedzieć, że jest to zła zagrywka. Autor doskonale wykreował bohaterów, gdyż prócz pewnego siebie biznesmena Kacpa Bergera, w książce poznajemy komisarz Marię Falk, która jest jego totalnym przeciwieństwem. Dodatkowo w powieści poznamy różne charaktery ze świata biznesu, które częściowo pochodzą z obserwacji samego autora. Muszę przyznać, że "Sprzedawca" wywarł na mnie ogromne wrażenie. Książka została dopracowana w najdrobniejszych szczegółach, a dodatkowo wywoływała mnóstwo emocji - złość na zbyt narcystycznego, zadufanego w sobie Kacpra Bergera, który myśli, że wszystko może mieć i wszystko mu się należy, złość na służby karne, które potrzebują czasem zbyt wielu dowodów, by kogoś zamknąć, bezsilnośc, kiedy kolejne kroki śledztwa nie przynosiły żadnych rezultatów oraz ulgę, kiedy w końcu cokolwiek udało się zdziałać, choć zbyt wysokim kosztem.
W tle poznajemy również losy Marii, która niesie ze sobą zbyt duży bagaż jak na kobietę, której nie było dane być w życiu szczęśliwą. Dodatkowo poznajemy jej relacje z ojcem, które są bardzo chłodne, wręcz nie istnieją. Wszystko to sprawia, że książka jest świetną rozrywką, daje do myślenia, wywołuje całą paletę emocji. Jest po prostu warta poświęconego jej czasu! Z tego powodu bardzo ją polecam, z czystym sumieniem, moi drodzy!

Są takie książki, do których coś nas ciągnie, jednak z jakiegoś powodu boimy się po nie sięgnąć. Miałam tak ostatnio z najnowszą powieścią Krzysztofa Domaradzkiego, Sprzedawcą. Choć okrutnie ciekawiła mnie ta historia, miałam wiele obaw. Co, jeśli nie przypadnie mi ona do gustu? Co, jeżeli nie będę w stanie przez nią przebrnąć? Wszystkie moje wątpliwości okazały się jednak bezpodstawne. Ponieważ ta książka to istny majstersztyk. Kacper Berger znany jest z tego, że skutecznie załatwia swoje interesy. Jest wygadany, więc jego propozycje zawsze znajdują poparcie u innych. Prowadzi wystawne życie, a w nim nie brak również wszelkiej maści rozrywek: przypadkowego seksu, narkotyków i władzy. Nikt jednak nie wie, że za fasadą człowieka sukcesu kryje się prawdziwy i bezlitosny psychopata, który czerpie chorą przyjemność z dręczenia kobiet. Kiedy na jego trop wpada komisarz Maria Falk, w perfekcyjnym życiu pana Bergera zaczynają pojawiać się rysy... Jak wspomniałam wyżej, bałam się zacząć tę książkę. Było w niej coś takiego, co napawało mnie wieloma wątpliwościami. Jednak jak widać, się przełamałam i jestem już po lekturze tej pozycji i no cóż. Była to fenomenalna przygoda, która jednocześnie pozostawiła po sobie pustkę, ale też wymęczyła mnie okrutnie. Główny bohater, czyli Kacper Berger, to mężczyzna, którego zdecydowanie należy się bać. Jest pewny siebie (czasami nawet za bardzo), charyzmatyczny, a manipulować potrafi jak mało kto. Dlatego też nazywany jest sprzedawcą, bo potrafi wcisnąć wszystko. Jak możecie się domyślać, nie polubiłam go za bardzo, a świadomość tego, że jest tak złym i zepsutym człowiekiem jeszcze bardziej potęgowało moją niechęć do niego. Jestem również przekonana, że nie jestem jedyną osobą, która to czuła. No ale samą postać zostawmy z boku, ponieważ tutaj należą się ogromne gratulacje dla autora, który tak dobrze i tak dosadnie zdołał wykreować tę postać. Kolejnym plusem tej pozycji niezaprzeczalnie jest styl autora, ponieważ Sprzedawca to bardzo dobrze napisana powieść. Wszystkie wydarzenia następowały po sobie chronologicznie i w sposób logiczny, a niestety często zdarza się, że gdzieś coś się autorowi omsknie – tutaj nie było miejsca na błędy. Krzysztofowi Domaradzkiemu udało się również stworzyć taką duszną, ciężką atmosferę, która potrafi przygnieść czytelnika, jednak ten uparcie brnie do końca historii. Dlatego też czułam się po skończeniu tej książki, jakby mnie ktoś przeżuł — napięcie było wręcz namacalne, a ja, choć czułam strach przed zakończeniem, musiałam je poznać. Wspominałam o tym, że książkę tę czyta się bardzo szybko? Nie? No to, robię to teraz. Autor świetnie przedstawił światek biznesu, w którym roi się od korupcji, walki o władzę, intryg i ogromnych pieniędzy, które właściwie robią się same. Było to bardzo ciekawe doświadczenie, jednak nie chciałabym znaleźć się w tym świecie w rzeczywistości. Wiem, że nie odnalazłabym się tam tak łatwo, jak główny bohater. Trzeba mieć po prostu grubą skórę i cholernie wysokie mniemanie o sobie, żeby z własnej woli wślizgnąć się do tej części biznesu. Niestety, mam również jedno zastrzeżenie do tej historii. Choć całość jest bardzo dobra i z przyjemnością będę prezentować i polecać tę książkę innym, to zakończenie nie należy do zbyt udanych. Gdyby autor skrócił je do kilku stron, pozostawiłby czytelnikowi pewnego rodzaju otwarte zakończenie, które skłaniałoby do wielu przemyśleń. No i chociaż dosłowne zakończenie i przedstawienie tego, co wydarzyło się po rozwiązaniu całej sprawy, było dobrym zabiegiem, to miałam wrażenie, że było trochę zbyt przegadane. No ale to może być tylko moje zdanie, a jeśli innym czytelnikom takie przedstawienie końcówki przypadło do gustu – nie pozostaje mi nic innego, jak się cieszyć. Sprzedawca to świetna powieść, której nie potrafię określić: czy był to kryminał, czy thriller? Nie jest to istotne, ponieważ tę książkę i tak trzeba przeczytać: jest wciągająca, przerażająca chwilami do szpiku kości i budująca napięcie. Jeżeli jeszcze się wahacie, to ja rozwiewam Wasze wątpliwości — konieczne przeczytajcie tę historię.

Kryminały to jeden z moich ulubionych gatunków. Szukanie winnego, badanie śladów, główkowanie – to lubię najbardziej, ale nie znajdziecie tego w „Sprzedawcy”, bowiem tu od pierwszych stron wiadomo, kto jest winny. Czy przez to kryminał jest mniej ciekawy? Ani trochę! Czytałam z zapartym tchem, ciekawa, co przyniosą kolejne strony.

Kacper Berger to młody, przystojny, inteligentny i obrzydliwie bogaty psychopata i morderca. Pierwszoosobowa narracja pozwala bliżej go poznać i, o dziwo, nawet nieco polubić. Nie znam świata ‘biznesu’, ale jeśli wygląda on choć w części tak, jak opisuje Domaradzki, to mam nadzieję, że nigdy nie poznam tych ‘milionerów’, apartamentów, imprez, prezesów i interesów życia. Przerażające to i straszne, wolę żyć w nieświadomości…

Teraz koniecznie muszę wrócić do łódzkiej trylogii Autora, którą zaczęłam dawno temu, ale zakończenie pierwszej części mnie tak zdenerwowało, że dalej nie czytałam 😉 uznaję, że było minęło, wybaczam i będę czytać.

A Wam polecam „Sprzedawcę” – bardzo dobra, mocna, chyba niestety w dużej mierze prawdziwa, inna od wszystkich powieść, którą, mimo prawie 600 stron, przeczytałam w okamgnieniu.

Bogactwo, sukces, popularność… komu z nas chociaż przez chwilę nie marzyło się takie życie? Większość ludzi marzy o luksusie, bogactwie, realizacji swoich pasji i czerpaniu z życia pełnymi garściami. Nielicznym się to udaje. Ale czy cena jaką muszą za to płacić, jest tego warta?

Kacper Berger jest człowiekiem sukcesu. Młodym, przystojnym, ambitnym mężczyzną, który uparcie dąży do wyznaczonych sobie celów. Często po trupach, i to dosłownie. Zajmuje się szkoleniami z zakresu sprzedaży, doskonale zna techniki manipulacyjne, jest pewny siebie i ma ogromne ego. Jest hedonistą, który w weekendy lubi się ostro zabawić nie stroniąc od alkoholu, narkotyków i pięknych dziewczyn. Kacper Berger jest też bezwzględnym mordercą, na tyle przebiegłym, że trudnym do wytropienia. Jednak nie ma zbrodni idealnej i każdy popełnia błędy. A jego błąd ma na imię Maria Falk i jest komisarzem policji.

Książka przedstawia nam świat biznesu widziany oczami psychopaty. Choć postać Bergera jest fikcyjna, to jego otoczenie już nie. Autor wprowadza nas w środowisko ludzi sukcesu, którzy potrafią być aroganccy, brutalni i uważają siebie za lepszych od innych. Do świata, którym rządzą pieniądze i sieć kontaktów, a ludzie mają wiele cech wspólnych z psychopatami. Aby uwiarygodnić realia w jakich obraca się Berger, autor zręcznie wplótł w przedstawioną opowieść anegdotki, które słyszał oraz historie jakich był świadkiem pracując dla magazynu „Forbes”.

Podobała mi się narracja w książce, która prowadzona jest przez Kacpra. Oddanie głosu złemu charakterowi jest dość oryginalnym zabiegiem, rzadko spotykanym w literaturze, ale doskonale oddaje klimat powieści. Z wiadomych względów nie da się polubić Bergera, ale nie można mu odmówić charyzmy i świetnego operowania słowem. Jest elokwentny, świetnie potrafi dostosować się do środowiska w jakim się obraca. Przedstawia nam swoje życie i czerpie z tego wielką radość. W końcu czy jest coś lepszego dla narcyza niż możliwość wychwalania swoich atutów?

Bardzo podobała mi się jego kreacja, choć trochę zabrakło mi rozbudowania innych postaci. Nie dziwi mnie to jednak. W końcu Kacper Berger jest bogiem, osią całej historii, pępkiem świata. A to właśnie jego świat, i to co nim rządzi jest esencją całej fabuły.

„Sprzedawca” otwiera przed nami świat, o którego istnieniu nie miałam pojęcia. O ludziach, którzy w swoim życiu kierują się brutalnymi zasadami i uparcie dążą do celu. O tym jak łatwo popaść w samouwielbienie i zachwyt, gdy dotrze się na szczyt władzy i bogactwa. Ale też jak szybko można z niego spaść, gdy nasza czujność zostanie uśpiona. Autor doskonale wskazał podobieństwo cech jakie posiada psychopata z tymi, które często można zaobserwować u ludzi biznesu. Mnie ta książka utwierdziła w przekonaniu, że pieniądze są w stanie zmienić człowieka, a nawet go zniewolić, odczłowieczyć. Jest to powieść łącząca w sobie elementy kryminału, thrillera i sensacji. Jednak to nie akcja jest tutaj najważniejsza, a to co dzieje się w umyśle głównego bohatera. A jak już wspomniałam kreacja trenera sprzedaży jest naprawdę na najwyższym poziomie.

"Sprzedawca" to thriller psychologiczny. Główny bohater Kacper Berger ma wszystko, jest młody, wykształcony, inteligenty, przystojny i bogaty. Ale to człowiek o  dwu twarzach, psychopata, zabójca, pewny siebie i arogancki.  Jest on narratorem powieści. Czytelnik wie kto zabija i dlaczego, a akcja rozwija się w kierunku kto kogo przechytrzy. Dobrze wykreowani bohaterowie, zarówno zabójca jak i prowadząca dochodzenie Maria Falk. Za dużo niepotrzebnych wulgaryzmów u wszystkich biznesmenów.

Pomijam fabułę, która jest świetna. Najbardziej zauroczył mnie sposób narracji

 
Poznajcie Kacpra Bergera. Z pozoru niczym taki polski Wilk z Wall Street, z niesamowitą charyzmą i zdolnościami demagogicznymi, obracający wielomilionowymi transakcjami, mający arkana biznesu w małym paluszku. Wirtuoz sprzedaży, który potrafi sprzedać dosłownie wszystko. Każdy by chciał nim być albo chociaż mieć z nim do czynienia w nadziei, że coś mu samemu skapnie. A jak jest naprawdę? Co kryje się pod tym opakowaniem człowieka idealnego? To opowie Wam sam Kacper!
Nietypowa forma tej książki wciąga od początku i ciężko się od niej oderwać. Jest dobrze napisana, czyta się ją szybko.
Kacper nie patyczkuje się z czytelnikiem, śmiało pokazuje swoją mroczną stronę niczym dr Jekyll i pan Hyde. Tak naprawdę jest aroganckim, kipiący egoizmem człowiekiem, któremu wydaje się, że może wszystko a mając pieniądze to realizuje. Jego starannie skrywany świat jest zbrodniczy, to realizacje chorych fantazji seksualnych, morderstwa czy narkotyki... Postać Kacpra jest stworzona idealnie, czułam do niego antypatię, cały czas czekałam kiedy się własnym geniuszem udławi... Wszystko planuje z wyprzedzeniem, przewidując niczym w grze w szachy... Układa się idealnie aż do czasu, gdy staje mu na drodze uparta komisarz Maria Falk...
Świat korporacji, narkobiznesu i machlojek u władzy przedstawiony jest realistycznie. Bohaterowie są nietuzinkowi.
Wejście w umysł psychopaty przeraża i skłania do refleksji, ile takich osób znamy? Bo tacy niestety w prawdziwym życiu się zdarzają...
Świetnie się z tą książką bawiłam, przyznaję to ale mam kilka uwag. Dla mnie opisy zbrodni zbyt mało krwawe, brakuje mi głębszej analizy osobowości Kacpra, retrospekcji do jego dzieciństwa. Nie kupuję zakończenia chyba, że będzie kontynuacja...
Moje pierwsze spotkanie z tym autorem i nie ostatnie. Polecam!

Kacper Berger jest przystojnym, bogatym trenerem sprzedaży, bezwzględnym biznesmenem a jednocześnie psychopatą i mordercą. Gdy Maria Falk i jej partner Oleg trafiają na trop, że w Warszawie grasuje seryjny morderca młodych blondynek, Kacper zaczyna popełniać coraz więcej błędów w sferze prywatnej i zawodowej, traci czujność i choć sam tego nie przyzna, popada w paranoję. Czy Marii uda się udowodnić, że za zniknięciem kilku kobiet stoi Kacper?
Takiego psychopaty brakowało w polskiej (i nie tylko) literaturze. Inteligentny, wyrachowany, zamożny, potrafi nieźle się kamuflować i wykorzystywać innych, jednocześnie traktując ich jak debili i podgatunek człowieka. Ma wszystko świetnie zaplanowane, choć jak każdy psychopata wreszcie zaczyna popełniać błędy, co spowodowane jest zbyt dużą pewnością siebie. Po tej dobrej stronie mamy z kolei ciekawą bohaterkę w postaci komisarz Marii Falk. Jest równie inteligentna i nieustępliwa, co jej przeciwnik, ma niesamowity instynkt, a jednocześnie zmaga się z wieloma osobistymi problemami. Konfrontacja dwóch tak silnych bohaterów to przepis na sukces tej książki.
Jak już niejednokrotnie podkreślałam - nie przepadam za narracją pierwszoosobową w książkach, jednak tutaj jest ona niezbędna, żeby wniknąć w chory umysł psychopaty, a powiem więcej - jest genialnie poprowadzona. Od początku poznajemy Kacpra od jego najgorszej strony, poznajemy jego prawdziwe myśli i plany, które nijak się mają do zachowań pokazywanych na zewnątrz. Poza tym możemy wniknąć w świat biznesu i naprawdę dużych pieniędzy. Ta książka wciąga od pierwszych zdań i nie można się od niej oderwać.
Łódzka trylogia autora bardzo mi się podobała, ale przyznaję, że to jest dopiero majstersztyk. "Sprzedawca" to książka którą koniecznie musicie przeczytać.