Spóźnione wyznania
John Boyne

Ogromna samotność głównego bohatera. Trudne  wojenne wspomnienia, z którymi  nie sposób  się uporać.

Bardzo  realistycznie przedstawiony  obraz Wielkiej  Wojny z całym  jej okrucieństwem.

Autor w bardzo realistyczny sposób  przedstawia okrutny czas wojny, oraz   wplata w niego  wątek wielkiej przyjaźni i homoseksualizm, jako okrutne zgorszenie w tamtych  pełnych konwenansów i przesadnej, obłudnej  czasem moralności  i dyskryminacji czasach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

więc tak: książka była... ciężka bardzo ciężka i wymagająca od czytelnika. Trudno było ją strawić. Co było dla mnie zaskoczeniem nie posiadała rozdziałów tylko 7 części. Co druga opowiadała o tym co działo się na wojnie, a reszta o tym co się działo w teraźniejszości. Akcja książki rozpoczyna się gdy Tristan dociera do Norwich aby przekazać korespondencję Marian - siostrze Willa. Ma też zamiar opowiedzieć jej o tym co się stało. Przez większość książki czytelnikiem wstrząsają niewyjaśnione pytania, na które odpowiedź poznajemy prawie że na koniec. Na przykład to że gdy Tris wspomina o Willu, trzęsie mu się wskazujący palec u prawej dłoni (ten sam który pociągnął za spust) Powieść była ciekawa. Sam pomysł jak i realizacja wciągają i wprawiają czytającego w osłupienie. Zarys postaci jest nie do końca jasny na początku i trzeba się wiele domyślać ale w późniejszym etapie wszystko staje się jasne. Sceny zbliżeń między Tristanem a Willem są opisane bardzo delikatnie, i ja osobiście przyznam że liczyłam na więcej szczegółów. Ale nie zawiodłam się. Uczucia również są opisane dość ogólnikowo i z początku całkiem nie wiadomo co się dzieje w głowie głównego bohatera. On sam jest osobą drażliwą, wybuchową i niecierpliwą, która żąda jasnej sytuacji. Jest też bardzo uczuciowy, delikatny i emocjonalny. Łatwo, wręcz bardzo łatwo było można go zranić, czego starał się po sobie nie poznać. Powieść jest moim zdaniem bardzo dobra. Ciężka do zrozumienia i trzeba się na główkować żeby przez nią przebrnąć ale jest niezwykła. Oceniam ją wysoko i polecam przeczytać. Ale tylko pod warunkiem że jesteście dojrzali emocjonalnie - nie prędzej. Bo momentami na prawdę można się w tym wszystkim pogubić i trzeba to dokładnie zrozumieć. To nie jest powieść dla nieczułych małolatów. Wiem że większość z was sceptycznie może nastawiać obraz wojny, no bo połowa akcji dzieje się na wojnie. Ale mnie też tak to nastawiało jednak czytając zmieniłam zdanie. Ani trochę nie żałuję że przeczytałam tę książkę. polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

I to jest bardzo dobra książka. Pięknie napisana, mądra, ale bez nadęcia. Tristan Sadler w wieku siedemnastu lat zaciąga się do wojska, aby wziąć udział w I wojnie światowej. Jego determinacja jest ogromna, oszukuje komisję wojskową odnośnie swojego wieku. Tristan jest gejem, który uświadamia sobie swoją odmienność. Ojciec chłopaka, dowiadując się o jego skłonnościach, wyrzuca go z domu. To doprowadza Tristana do wyjazdu na wojnę. W wojsku poznaje Willa Bancrofta, swojego nowego przyjaciela i wielką miłość. Książka w delikatny, subtelny sposób pokazuje zakazaną miłość tych czasów, przyjaźń, odwagę i zdradę. Bardzo, bardzo dobra książka!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Spóźnione wyznania" to piękna opowieść. Opowieść z trudnym tematem w tle. Tematem, który do dziś w wielu kręgach jest Tabu, jest powodem potępienia, a w niektórych miejscach na świecie karany śmiercią. Homoseksualizm w pierwszych dekadach XX wieku, na tle wydarzeń historycznych-wojny, w której główny bohater bierze czynny udział staje się dla niego przekleństwem, które skłania go do popełnienia czynu, którego żałuje do końca swych dni... Autor przekonuje nas na kartach swej powieści, iż miłość mężvzyzny do mężczyzny może być równie wielka i nieszczęśliwa jak ta, heteroseksualna. Jesteśmy również świadkami rozterek, buntu, jak i "ślepego zauroczenia" wojną. John Boyne kreuje zarówno postacie będące fanatykami wojny-przemocy, jak i tych, do których ideologia walki zbrojnej nie przemawia. "Tchórzostwo" jest tu określeniem nad którym wiele razy się pochylamy, nie zawsze zgadzając się z decyzjami i opiniami, które w historii zapadają... Widzimy wręcz, iż to właśnie Tchórz w ostatecznym rozrachunku staje się Bohaterem... a domniemany Bohater nie zawsze zasługuje na to miano... Powieść tę możemy rozpatrywać pod kątem wielu wartości, dlatego bardzo gorąco ją polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ludzkie uczucia stanowią o życiu bądź tylko egzystencji, to one są siłą sprawczą wszystkiego. Potrafią niszczyć, deptać, ale i dawać szczęście. Banalne? Nie w ustach Boyne'a, nie w słowach, których użył do zbudowania tej doskonałej historii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie ma to jak zanurzyć się w doskonale napisana powieść, pozwolić sobie na chwilę zapomnienia, wejść w fikcyjny świat, który na tych parę chwil lektury staje się nam bliższy niż cokolwiek innego. Taka sztuka stwarzania z niczego udaje się niewielu, ale właśnie John Boyne należy do tych, którzy doskonale wiedzą jak uwieść czytelnika. Tym razem autor niegdysiejszego ,,Chłopca w pasiastej piżamie" roztacza przed nami opowieść młodego angielskiego żołnierza, który w okopach I wojny światowej przeżył swoją wielką życiową miłość... niestety niespełnioną. Nie można tu zbyt wiele zdradzić, bo cały sens tej książki polega właśnie na stopniowym rozjaśnianiu poszczególnych wątków i dopowiadaniu historii Tristana. Bardzo poruszające są na przykład fragmenty, kiedy młodzi angielscy rekruci jeszcze przed trafieniem na front są poddawani brutalnej dyscyplinie i ćwiczeniom w koszarach (cały czas pojawiało mi się skojarzenie z filmem ,,Full Metal Jacket" Kubricka). Ta powieść to cały wachlarz planów, opowieści, wątków. Przekonajcie się jak to jest oddać się na chwilę we władanie duchowi literatury. Dla mnie ,,Spóźnione wyznania" to było ciekawe i wzbogacające przeżycie. Z pewnością lektura do powtórzenia :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)