Song umarłych
Maberry Jonathan

Druga część "Bluesa duchów". Bohaterowie poprzedniej części, czyli Crow i Val, wychodzą ze szpitala i tymczasowo mieszkają u swojego przyjaciela, burmistrza Wolfe. Nie mogą wrócić na farmę Val z powodu popełnionego tam przestępstwa i późniejszego zabicia dwóch policjantów. Na farmie trwa dalej dochodzenie. Policjanci przeczesują dokładnie całe miasteczko, żeby znaleźć zabójcę, ale on jakby rozpłyną się w powietrzu. W miasteczku nagle ożywają trupy i atakują farmerów. Wszyscy w miasteczku mają horrory. Śnią o innych mieszkańcach miasteczka, widzą ich martwych, porozrywanych i całych we krwi. Val i Crow wracają na farmę, uprzątniętą przez jednego z przyjaciół Crowa. Crow umówił się z dziennikarzem, który chciał się wszystkiego dowiedzieć o masakrze z przed 30 lat. Więc Crow mu wszystko opowiedział co sam pamiętał. Odbył się pogrzeb Henrego, ojca Val, przyszło dużo ludzi z miasteczka, jak i policjanci z Florydy, który zajmowali się sprawą morderstw w miasteczku. Na pogrzebie podszedł do Crowa doktor Weinstock i zaczął zadawać dziwne pytania o duchach, ale szybko zakończył temat i odszedł, zostawiając zaniepokojonego Crowa. Crow i Newton (dziennikarz) pojechali razem do Mrocznego Jaru, żeby odnaleźć dom Griswolda, tego który dokonał masakry 30 lat wcześniej w miasteczku i zabił 16 osób. Dotarli do domu Griswolda i tam zobaczyli że okna są zabite dosyć nową sklejką, a drzwi przewiązane łańcuchem, zapięte kłódką od środka. Gdy stali na ganku, nagle zawalił się dach, ale Crow widząc co się dzieje zeskoczył z ganku i odepchnął również Newtona, ratując mu tym życie. Po chwili zobaczyli miliony karaluchów wychodzących z zawalonego dachu i pędzących w ich stronę, więc przerażeni zaczęli uciekać. Udało im się uciec na kawałek ziemi zalanej słońcem, bo karaluchy omijały ten fragment, tak jak by bały się słońca. Po chwili karaluchy wróciły do domu, a Crow i Newton uciekli do lasu, próbując dobiec do urwiska Mrocznego Jaru, z którego zeszli szukając domu Griswolda. Crow i Newton wydostali się z Mrocznego Jaru. a w tym samym czasie burmistrz wyskoczył przez okno z własnej sypialni głową w dół, namawiany przez swoją siostrę, a raczej jej ducha, która zginęła w masakrze 30 lat wcześniej. Val wraz z bratową poszły na spacer po ich farmie, gdy dotarły do stodoły, to usłyszały w niech chrobotanie. Były pewne że jest w niej Mark, brat Val i jak otworzyły drzwi to zobaczyły Boyda, przestępcę którego poszukiwała policja, a za nim leżał martwy Mark. Boyd zaatakował Connie i Val, popchnął Val, która uderzyła głową o stodołę i to ją zamroczyło, a on w tym czasie wbił zęby w szyję Connie. Val widząc co się dzieje, wyjęła pistolet i zaczęła do niego strzelać, ale on na te strzały kompletnie nie reagował i dalej szedł w jej stronę. Krzyki i strzały usłyszeli pracownicy Val, którzy byli niedaleko na farmie i pobiegli jej na pomoc, dwóch z nich Boyd zabił, a trzeci dalej z nim walczył, a w tym czasie Val strzeliła jeszcze 3 razy do bandyty, tym razem do otwartych ust, roztrzaskując mu kły, drugi strzał oddała w oko, a trzeci w czoło i to wreszcie unieruchomiło napastnika. Val, Connie i jeden z ich pracowników trafili do szpitala, był tam również operowany burmistrz. A Szkielet siedział nad miastem i grał bluesową piosenkę którą również grał w tamto lato 30 lat temu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

ok

(Kliknij aby rozwinąć opinię)