Smok Jego Królewskiej Mości
Naomi Novik

Smoki zamiast samolotów? Tak to prawda i to przedstawione nie jako bezrozumne bestie ale jako bardzo inteligentne stworzenia które potrafią argumentować swoje racje ;) Bardzo udane połączenie historii z fantastyką :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Zwykle smoki pojawiają się w zupełnie fantastycznym świecie. Tu znany nam świat, czasy napoleońskie i dodatek smoków. Żyjące i dziko i oswojone. Wykorzystywane w armiach, hodowane, udoskonalane rasy. Nie każdy smok zieje ogniem , potrafią też pluć kwasem, ale to wyjątki bardziej cenione. Jeździec smoka bardziej realistycznie nie ma łatwego życia, jest podporządkowane obsłudze codziennej smoka. I pytanie jak wobec tego założyć rodzinę. Awiatorzy tworzą zamknięte enklawy żyjacych na uboczu. Potrzebnych ,ale niezbyt poważanych. Zazwyczaj smok słucha tylko jednego- kapitana, i to wybiera w chwilę po wykluciu z jaja. Do tego nie każdy smok da się obłaskawić. Laurence jest szlachcicem, kapitanem statku, oficerem Brytyjskiej Marynarki Wojennej. Niedługo ma poślubić ukochaną, którą zna od lat i która zgodziła się za niego wyjść mimo parania się zawodem marynarza. Po udanym abordażu francuskiego statku wpada w ręce Anglików jajo smoka. Smoki są towarem deficytowym, mocno cenionym. Za jajo cała załoga dostałaby spore pryzowe. A tu pech- wygląda na to ,że jajo przed dobiciem do brzegu pęknie i ktoś musi się poświęcić, spróbować założyć uprząż nowonarodzonemu zanim zdziczeje no i oczywiście całkowicie zmienić swoje życie. Wszystko w imię obowiązku względem ojczyzny. Oficerowie losują wybrańca z musu, reszta oddycha z ulgą. Nowo wykluty smok jednak krzyżuje szyki ludziom i sam wybiera sobie towarzysza. Opis relacji smoków z ludźmi, ich obowiązki w armii są realistyczne. Tworzą one kolejne formacje wspierające piechotę ,kawalerię czy okręty wojenne w bitwach. Należą do wojska, ich opiekunowie są żołnierzami, uczą się w określonym czasie, odbywają manewry, bywają ranne, giną. A obsługa każdego to nie jeden jeździec lecz całe drużyny i naziemne, chociażby do siodłania, i napowietrzne podczepione w trakcie lotu karabińczykami, strzelające z góry , rzucające bomby. Słabym punktem jest kapitan smoka, jeśli ktoś zagrozi jego życiu wielka bestia zrobi wszystko ,żeby go uratować. Stąd nie tylko walki smoków,ale i napowietrzne abordaże przeciwników. Takie zwyczajniejsze losy, ale opisywane wciągająco od początku. Rozwija się więź między człowiekiem, a smokiem intelektualistą egzotycznej dla Anglików rasy, a wszystko w cieniu obowiązku obrony kraju.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Recenzja tutaj: http://www.granice.pl/recenzja,smok-jego-krolewskiej-mosci,8512.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna książka, która jest podwójnie w systemi... Halo czy ktoś tutja tego pilnuje ?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Spłynęła po mnie jak woda po gęsi. Czytałam głównie z obowiązku, średnio zainteresowana przebiegiem wydarzeń, tym bardziej, że część z nich była łatwa do przewidzenia. Dostosowany do epoki dość sztywny styl bohatera w ogóle do mnie nie przemówił. Opisy powietrznych bitew niemalże omijałam wzrokiem, byle szybciej dobrnąć do ich końca. Raczej nie polecam, chyba że ktoś lubi okołonapoleońskie klimaty i smoki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)