Sen nocy letniej

Postanowiłam uczcić rok Szekspirowski i przeczytałam czekającą długo na półce komedię tegoż autora. Sądzę, że jest to komedia wybitnie sceniczna i chyba właśnie na scenie chciałabym ją ujrzeć, bo dużo wyobraźni wymaga wyobrażenie sobie wszystkich bohaterów i ich zachowanie. A bohaterami są zakochane osoby, które znalazły się w lesie w letnią noc. Stają się oni ofiarami igraszek leśnych duszków i trudno im się połapać gdzie kończy się fantastyczny sen a zaczyna jawa. Czy zabawa uczuciami może skończyć się dobrze? Przekonajcie się sami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Szekspir

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Takie małe oderwanie od thrillerów i kryminałów, które zajmują mi czas i miejsce na półkach. Sen nocy letniej łączy ze sobą dwa światy - lekkiej fantasy reprezentowanej przez Oberona i Tytanię, a także ten bardziej realistyczny i przyziemny, w którym żyją dwie pary, czyli Hermia i Lizander i Helena i Demetriusz. Trochę irytujący wątek amatorskiej grupy aktorskiej... niby to śmieszne, niby wesołe, ale odliczałam wersy, czekając, aż pojawią się inni bohaterowie. Shakespeare jak zawsze wprowadza wesoły, przyjemny nastrój, który relaksuje i pozwala przenieść się do innego świata. Do tego pomieszanie z poplątaniem jeśli chodzi o relacje międzyludzkie, miłostki i zaborczość. Szybko się czyta, idealne na wolne popołudnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Choć z reguły, tak jak większość uczniów, nie pałam wielką miłością do lektur, to na lekcjach polskiego nie było takiego utworu Szekspira, który by mi się nie podobał - "Makbet", "Romeo i Julia", "Hamlet" - każda z tych tragedii na swój sposób wywarła na mnie wrażenie. Po "Sen nocy letniej" sięgnęłam już nie w ramach szkolnego obowiązku, lecz dla własnej przyjemności - wybierałam się na balet na podstawie tego utworu i przed przedstawieniem chciałam zorientować się w akcji. Cóż się nie dzieje w tej komedii - ucieczki, świat realny przeplatający się z fantastycznym, wielokąt miłosny, intrygi - aż trudno za tym wszystkim nadążyć. Choć akcja dzieje się w starożytności, to wcale nie dało się tego odczuć - równie dobrze wydarzenia mogłyby mieć miejsce współcześnie, co tylko dowodzi tego, jak genialny był Szekspir. Co więcej, w czasie lektury naprawdę się śmiałam, co nie miało miejsca nigdy podczas czytania innych komedii przeznaczonych do wystawienie na scenę (np. utworów Moliera). Mogę podsumować "Sen..." jednym słowem - urzekający.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie wiem dlaczego dopiero teraz sięgnęłam po "Sen nocy letniej". Już kilka dzieł Lszelkspira jest za mną. Zresztą część z nich to była lektura szkolną. Ale większość z nich podobała się mi. Ta jednak nie. Mam wrażenie, że wszystko tu jest bardzo chaotyczne. Król wieszvzek, Oberon dla własnego kaprysu i rozrywki bawi się uczuciami śmiertelników. Jeden z jego sług komplikuje wszystko, myląc młodzieńców. W ten sposób niemal dochodzi do tragedii. Z upływem nocy wszystko zostało naprawione ale niesmak pozostał. Miało być śmiesznie a wyszło nijako. Nie podobało się mi. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka o dość ciekawej fabile jednak muszę przyznać, że humor jsst zdecydowanie nie dla mnie. Postaci wydają się dosatkowo dość "płaskie", w szczególności postaci kochanków.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)