Sekrety Marianny
Agnieszka Olejnik

"Sekrety Marianny" najnowsza powieść Agnieszki Olejnik przypomina mi dzieła napisane przez moją ulubioną autorkę, czyli Jane Austen. Główna bohaterka ma na imię Marianna, a jej kuzynka Eleonora, tak jak postacie z "Rozważnej i romantycznej".

"Sekrety Marianny" to romans historyczny z nutką erotyki. To historia panny Marianny Johnson, inteligentnej dziewczyny, która nie pochodzi z bogatego domu. Jej matka umiera, a ojciec ciężko choruje. Brakuje im pieniędzy, więc dziewczyna postanawia bogato wyjść za mąż. Niestety jej małżeństwo nie jest szczęśliwe. Marianna zdaje sobie sprawę, że popełniła duży błąd. Jej życie się zmienia, gdy mąż umiera i zostawia ją bez pieniędzy. W tej trudnej sytuacji próbuje jej pomóc Swen, młody prawnik. Składa jej ciekawą propozycję. 

Czy Marianna się na nią zgodzi?

Jak wiecie ja uwielbiam dobrze napisane romanse historyczne. Lubię, gdy dzieją się w XIX - wieku, najlepiej w Anglii i mogłabym czytać je ciągle. No, może z małymi przerwami na kryminały.

W "Sekretach Marianny" znalazłam zawirowania miłosne, nieporozumienia i niedopowiedzenia. W tamtych czasach ważne były konwenanse. Każdy miał swoją rolę w społeczeństwie. Kobiety zajmowały się domem, miały rodzić dzieci, a mężczyźni zarządzali finansami. Często największym marzeniem młodej panny, było wyjść dobrze za mąż. 

W swojej powieści autorka dobrze pokazała, że ludzie żyjący, kilkaset lat przed nami, mieli takie same marzenia jak my. Często chcieli wieść szczęśliwe, godne życie z partnerem, który będzie ich kochał i szanował. A małżeństwa na ogół były aranżowane. Przyszli małżonkowie nie znali się zbyt dobrze, często pomiędzy nimi była duża różnica wieku. Nikt nie mówił o miłości. 

Kolejny problem tych czasów to komunikacja. Nie było telefonów, a list szedł kilka dni. I nie zawsze docierał do właściciela.

Mnie powieść "Sekrety Marianny" bardzo się podobała. Była napisana ciekawym językiem. Akcja działa się szybko, nie nudziłam się ani chwili. Perypetie Marianny wciągnęły mnie i nie pozwoliły odłożyć książki na półkę, póki nie poznałam jej zakończenia.

Bardzo się cieszę, że pani Agnieszka Olejnik zaczęła pisać romanse historyczne, bo wychodzi jej to świetnie. Uwielbiam przenosić się w czasie, podczas lektury, a czytając "Sekrety Marianny" trafiłam do XIX - wiecznej Anglii i przeżyłam cudowną przygodę.

"Sekrety Marianny" to kolejny po "Wyborze Charlotty" romans z XIX wieczną Anglią w tle. W czasach kiedy kobiety nie miały prawa głosu, bohaterki książek Agnieszki Olejnik pokazują, że są ponad swoją epokę. Oczywiście mieszczą się w ramach obowiązujących je norm, jednak cały czas starają się kierować swoim życiem, tak jak same chcą.

Marianna bardzo młodo wychodzi za mąż i jej małżeństwo nie przypomina baśni, a jest ucieleśnieniem najgorszych koszmarów. Sporo od niej starszy James Hint, emerytowany wojskowy, okazuje się być człowiekiem gwałtownym i bardzo brutalnym. Wkrótce umiera i choć Marianna od tej pory może odetchnąć, to po otwarciu testamentu, okazuje się, że bez męża Marianna zostaje również bez dachu nad głową. Pomoc finansową oferuje jej młody prawnik Swen, jednak w zamian oczekuje od Marianny pewnej przysługi. Bardzo nietypowej przysługi. Jak potoczą się losy tych dwojga?

Pióro Agnieszki Olejnik znów rzuciło mnie w dawne czasy, gdzie bale, wystawne podwieczorki i piękne suknie skrywały sekrety, o których kobietom nie wolno było głośno mówić. Miały być zawsze uśmiechnięte, być ozdobą swoich mężów, nawet jeśli za zamkniętymi drzwiami rozgrywały się dramaty. Takie piękne, ale jakże okrutne dla płci pięknej czasy. Jednak "Sekrety Marianny" to przede wszystkim bardzo dobra i mimo wszystko lekka powieść obyczajowa z nutą romansu, który nie przytłacza bieżącej fabuły, a rozgrywa się gdzieś pomiędzy wydarzeniami. Miłość w bohaterach dojrzewa, ale wciąż pozostaje ukryta, bo nie ma dla niej odpowiedniego czasu, momentu, a może po prostu odwagi, by ją sobie wyznać. Kibicowałam mocno kolejnej bohaterce tej serii, a dodatkowo mogłam poznać dalsze losy Charlotty, więc powieści te, choć różne i można je czytać niezależnie od siebie, to dla mnie stanowią całość. Polecam :)

Dla Marianny Johnson znalezienie odpowiedniego kandydata na męża nie powinno stanowić najmniejszego problemu. Niestety jednym z najważniejszych kryteriów do zdobycia dobrej partii są pieniądze. Chcąc nie chcąc zdesperowana dziewczyna decyduje się poślubić emerytowanego wojskowego, Jamesa Hinta. Niestety małżeństwo Marianny jest pasmem rozczarowań a na dodatek, kiedy niedługo po ślubie jej mąż umiera zostaje wdową bez domu i pieniędzy. Nieoczekiwanie pomoc w rozwiązaniu problemów proponuje Swen, młody prawnik. Jednak nie robi tego bezinteresownie...
Ostatnio miałam (nie) szczęście do książek posiadających różny poziom. Jedne były ciekawe. Inne wprost przeciwne. Ku mojej wielkiej uldze książka Sekrety Marianny zaskoczyła mnie pozytywnie. Przygody głównej bohaterki wciągnęły mnie już od pierwszej strony. Nie miałam najmniejszych zastrzeżeń, co do przebiegu fabuły. Dzięki książce byłam w stanie wyobrazić sobie XIX wieczną Anglię, bo autorka potrafiła wykreować szalenie klimatyczną historię. Nie dało się nie polubić głównych bohaterów-Marianny i Swena. Na obojgu przeszłość odcisnęła swoje piętno. Obojgu trudno było przyznać się do swoich uczuć, dlatego kibicowałam by w końcu znaleźli odwagę by stanąć w prawdzie o tym, co czuli do siebie nawzajem.
Niniejsza książka zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Już teraz wiem, że w przyszłości zechcę jeszcze raz powrócić do miejsc poznanych w tej książce i poznać lepiej innych bohaterów między innymi Charlottę i Amelię. Mam nieodparte wrażenie, że obie chętnie podzielą się ze mną swoimi historiami. Kiedy mi się to uda? Nie mam pojęcia, ale mam nadzieję, że jak najszybciej. 

Autorka ma lekkie pióro zatem czyta się jej książki lekko, miło i przyjemnie. To romans historyczny ale w mocnym otoczeniu obyczajówki. Ani główna bohaterka, ani zaistniałe okoliczności nie są naiwne jak często zdarza się to w tego typu powieściach. Miło spędziłam czas przy lekturze, polubiłam Mariannę i mocno jej kibicowałam aby zakończenie było dla niej szczęśliwe. Uważam, że na nie zasłużyła.

Kontynuacja cyklu, można powiedzieć "angielskiego", drugi tom po "Wyborze Charlotty", i okazuje się, że może być tylko lepiej. Pierwsza część podobała mi się, nawet okazało się, że takie klasyki mi nie straszne.

Gdy młoda dziewczyna wychodzi za mąż dla pieniędzy, a w dodatku nic nie wie o życiu, to to nie może skończyć się dobrze. A takie realia panowały i takie sytuacje były na porządku dziennym. Młodziutka Marianna szybko poznaje smak goryczy, smutku, samotności i bezsilności. Jednak los ma dla niej całkiem inną rolę. Jest to drugi tom, jednak swobodnie można go czytać bez znajomości poprzedniego, ponieważ opowiada on o innych bohaterach. Książka jest utrzymana w klimacie, nasiąknięta angielską atmosferą i dobrze pokazuje ówczesną rzeczywistość. Może nie jest to powieść porywająca, bo dużo tutaj stateczności, ale czytało mi się ją bardzo przyjemnie. Nie jest stereotypowa, bo nie chodzi tu tylko o uczucia, ale też nie odbiega od klasycznych dzieł tego gatunku.

Myślę że jest to taka idealna "próbka" klasycznej literatury, ale nie wydłużona do granic możliwości. Po 300 stronach łatwo nam będzie ocenić, czy to "nasz" typ. Ja ze swojej strony mogę tylko zachęcić do tej podróży w czasie.

Jestem przekonana, że po przeczytaniu Wyboru Charlotty, tą książką także będziecie oczarowani. Nie będę ukrywać, że zachowanie bohaterów momentami mnie irytowało, ale rozumiałam ich pobudki. Kiedyś życie toczyło się na innych zasadach, a lęk przed odrzuceniem często jest po prostu silniejszy. Ta irytacja nie wpłynęła jednak negatywnie na mój odbiór. Cała historia bardzo mi się podobała, a sami bohaterowie znaleźli miejsce w moim sercu.

Zanim przeczytacie Sekrety Marianny, koniecznie sięgnijcie po poprzednią, bo losy Marianny są ściśle powiązane z samą Charlotte. Książka jest przewidywalna, ale wcale mi to nie przeszkadza. Właśnie tego oczekiwałam po tym historycznym romansie. Miłości, dramatu, szczęśliwego zakończenia i klimatu, który uwielbiam. Niesamowicie przy niej odpoczęłam, choć w pewnym momencie zaczęło mocno narastać napięcie. Gorąco wam polecam. Dziękuję @publicat_sa za egzemplarz.

Współczesna powieść o dziewiętnastowiecznej Anglii? Sekret Marianny jest idealny dla wielbicielek Dziwnych losów Jane Eyre. W mojej głowie był strach, czy współczesna autorka jest w stanie podołać zadaniu.

Co prawda Jane Eyre jeszcze nie czytałam. Ciągle odkładam tę książkę na później (sama nie wiem dlaczego, bo przecież tak bardzo chcę ją przeczytać!), ale lubię klasyki. Uwielbiam! Dlatego wygrała ciekawość i zdecydowałam się sięgnąć po Sekrety Marianny.

Autorka spisała się na medal! Miło spędziłam czas z tą książką. Obserwowanie losów Marianny było emocjonujące. Czytając tę książkę towarzyszył mi smutek, współczucie, ale również radość. Oczywiście nie wszystko jest kolorowe i idealne. Zwłaszcza w XIX-wiecznej Anglii, gdzie to mężczyźni wiodą prym, a zdanie kobiet nie jest istotne.
Marianna wyszła bogato za mąż, aby móc skorzystać z środków Pułkownika Hinta na leczenie schorowanego ojca. Po śmierci męża… Zaczęła się jej tułaczka i mniejsze, jak i większe problemy. Na jej drodze pojawiają się bardziej i mniej pomocni ludzie, a miłość… Miłość gdzieś powoli dojrzewa. Ta prawdziwa, a nie ze względu na pieniądze.

To była miła i przyjemna lektura. Cudowna rozrywka na jeden, może dwa wieczory.