Sekretne życie Józefiny
Carolly Erickson

Józefina Bonaparte, cesarzowa, żona, matka, na jej życiu historia zostawiła wyraźny ślad, dziecko swej epoki, niezapomniana, chociaż pozostająca nieco w cieniu. Jaka była naprawdę? Piękna i próżna? Oddana rodzinie i przyjaciołom? Rozwiązła i niemoralna? Wieczna utracjuszka i bywalczyni salonów? Porzucona żona i wierna przyjaciółka? Józefina Tascher, córka plantatora, urodzona na dalekiej i egzotycznej Martynice, wicehrabina de Beauharnais i generałowa Bonaparte, w końcu cesarzowa. Przeżyła wiele wzlotów i kilka upadków, wraz z upływem lat prawda i fikcja splotły się w legendę, w jakiej i znalazło się miejsce na sekrety ...

Życie mademoiselle Tascher de la Pagerie miało biec ścieżką podobną do tej, jaka była udziałem jej matki, babki i wielu wcześniejszych pokoleń kobiet. Córka francuskiego plantatora mogła wieźć egzystencję Grand Blanc na Martynice lub szukać szczęścia na kontynencie, innej opcji nie było. Rose marzyła o wielkim uczuciu i romantycznej miłości, ale zdawała sobie sprawę, że jej przyszłość to zaaranżowane małżeństwo, w jakim ona wnosi siebie, a mąż majątek,tak potrzebny jej rodzinie. Zimna kalkulacja, a pionkiem w niej jest kilkunastoletnia dziewczyna i jej przyszłość z daleka od wszystkiego co znane i bliskie. Czego można oczekiwać po świecie,znanym jedynie z opowieści i listów? Zapowiada się on bajecznie kolorowo i całkowicie odmiennie, jak bardzo się różni od domu rodzinnego na Martynice i co ma do zaoferowania pięknej Rose Tascher to się dopiero okaże. Wielkie oczekiwania nie zawsze znajdują odzwierciedlenie, wicehrabina de Beauharnais szybko się przekonuje o tej prawdzie, ale gdy raz się pozna smak arystokratycznych rozrywek to czy będzie chciało się wracać do zwykłej codzienności? Francja ostatnich lat przed rewolucją jest pełna kontrastów i mieni się tysiącem barw, zabawa wydaje się nie mieć końca, ale gdzieś tam zbierają się już czarne chmury nie tylko nad francuskim dworem, lecz i nad życiem Rose ... Kiedyś przepowiedziano nastolatce, że przed nią niezwykłe zadanie do wypełnienia, teraz jednak cień śmierci towarzyszy jej, rewolucja nie oszczędza nikogo, lecz może obywatelka Beauharnais i tym razem odnajdzie swoją drogę? Rewolucyjna pożoga zmiotła jednych, ale wyniosła na szczyt innych, a Rose znajduje się pomiędzy przepaścią oraz krętą i pełną pułapek ścieżką na wyżyny, jedno od drugiego dzieli granica, wystarczy krok by stracić wszystko lub zyskać tak wiele ... Gdy Józefina wkracza na salony nie jest już dziewczyną, jaka dopiero poznaje świat, zna go już od podszewki, lecz wciąż w niej jest duch rajskiego ptaka i tęsknota za uczuciem, które wraca i odchodzi, wciąż pozostając nie do końca spełnionym marzeniem. Coś jeszcze pozostaje przed nią, to, co przepowiedziane i nadal nieodgadnione ... Może to rola cesarzowej Francji i małżonki Napoleona Bonapartego? Ale czy na pewno? Niejeden sekret ukrywa Józefina, niektóre z nich mogą ją strącić z piedestału, inne są w stanie zmienić bieg historii, są i te, pozwalające przetrwać porażki i dążyć do wypełnienia misji.

Tajemnica kusi tym co niewidoczne dla większości, a gdy dotyczy ona kogoś znanego tym bardziej rośnie ciekawość. Pomiędzy prawdą i fikcją jest miejsce na opowieść powstałą z tych dwóch elementów, w jakiej granice faktów i wyobraźni zatarte. "Sekretne życie Józefiny" nie jest biografią lub jej fabularną wersją, Carolly Ericson stworzyła historię o nieprzeciętnej kobiecie, jaka za życia już była legendą, a upływ czasu nie umniejszył jej wielkości. Cesarzowa, żona, matka i wierna przyjaciółka, kobieta na oczach, której rozpadło się królestwo i powstało cesarstwo, nie pochodząca z utytułowanego rodu, lecz nosząca na swych skroniach koronę. Kim była Józefina Bonaparte? Autorka odpowiedziała na to pytanie nie w tradycyjny sposób, wybierając jedynie historyczny opis lub fikcyjną opowieść, lecz przeplatając jedno z drugim. W efekcie powstała książka w jakiej nie brak prawdziwych, ale i alternatywnych wersji wydarzeń, a czytelnik dostaje lekturę w jakiej niespodzianki nie są rzadkością, podobnie jak i zakończenie. Historia jest kanwą, na jakiej Carolly Ericson utkała niezwykle barwny obraz czasów i przede wszystkim nieprzeciętnego człowieka ...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Historia miesza się tu z fikcja literacką. Główna bohaterką jest Józefina Bonaparte i to ona opowiada o swoim życiu. Ale oprócz historii cesarzowej mamy tu także obraz czasów Napoleona Bonaparte, jego wojen, romansów, paranoi czyli po prostu kawał historii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W ,,Sekretnym życiu Józefiny" pisarka połączyła fakty historyczne z fikcją stwarzając opowieść o pierwszej żonie Napoleona, Józefinie Bonaparte. Ale najpierw bohaterka urodziła się jako Rose Tascher, córka właściciela plantacji, o wielkiej urodzie, ale bez posagu. Była i pozostała dzieckiem Martyniki, gdzie miejscowa ludność wierzyła w czary. I ona także. ,,Czeka cię życie za wielką wodą. Ocaliłem cię dla tego życia." Pierwsze małżeństwo (mimo, że nieudane- mąż ją zostawił, co przyjęła z ulgą) przyniosło jej tytuł wicehrabiny i dwoje dzieci. Stała się Paryżanką, weszła do spółki z bankierem, dając się poznać jako kobieta interesu. Odważna, też podstępna, dumna z tego kim jest i co dzięki temu osiągnęła, nie pozbawiona wrażliwości- tak można by ją opisać. Poprzez losy Józefiny Erickson ukazała także bogate tło historyczne: zmiany społeczne, Rewolucję Francuską, która dodatkowo zaostrzała miejscowy konflikt na koloniach między białymi panami a czarnymi niewolnikami, które osiągnęły apogeum. Bohaterka została wrzucona w wir wydarzeń, zetknęła się z buntem niewolników, co ją zaszokowało, bo od małego wychowywała się wśród Afrykanów (przyrodnich sióstr, służby). Zastanawia się, czy ,,to możliwe, by ludzie, z którymi tyle mnie łączy, chcieli wyrządzić mi krzywdę?" W stolicy bynajmniej nie było lepiej. Z zadziwiającą rzeczywistością autorka potrafiła opisać mechanizmy narastającego terroru, przeciwko któremu nikt nie protestował, by nie został uznany za wroga ludu. Jednak i ciężkie czasy nadeszły dla Józefiny, gdzie cierpienie i strach stały się chlebem powszednim. ,,Traktowaliśmy życie jak ucztę, jak stół zastawiony mnóstwem przysmaków, chcieliśmy najeść się nimi do syta, zanim ktoś nam każe wstać od stołu." Powyższy cytat bardzo dobrze obrazuje motywy postępowania Józefiny, która z czasem zaczęła żyć beztrosko i grzesznie, z pochlebiającą jej męską adoracją. Bawiła się jak nigdy, bo jutro mogło nie być. W tym właśnie okresie poznała generała Bonaparte, człowieka żyjącego przyszłymi podbojami (mały człowiek, który uważał, że jest stworzony do wielkich rzeczy), wschodzącą gwiazdę Francji tamtych lat. Wybrała stabilizację u jego boku zamiast kochanka z Martyniki, ale to małżeństwo nie dało jej szczęścia, lecz życie pod dyktando męża, nienawiść jego rodziny. Nie potrafiła z wdziękiem nosić swojego wieku, ale umiejętnie wypełniała obowiązki żony Pierwszego Konsula. ,,Sekretne życie Józefiny" jako pseudohistoryczna powieść rozrywkowa sprawdza się w stu procentach. Barwne losy córki plantatora, która stała się panią królewskiej siedziby wciągają, dają też sporo informacji na temat tamtych lat. Szkoda tylko, że pisarka pokusiła się o sporą dawkę fikcji, dla osób, które nie orientują się co zostało ,,dodane" przez autorkę (tak jak ja) może to lekko wprowadzać w błąd, bo wszystko brzmi wiarygodnie. Dla mnie też małym minusem jest to, że inne postacie są mało wyraziste, nie mają głębi, ale cóż głównym tematem było życie Józefiny. Reasumując, powieść podobała mi się bardziej od tej o Marii Antoninie, także szykujcie się za jakiś czas, na kolejną recenzję powieści Erickson.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Marie Josephe Rose Tascher urodziła się na Martynice. Wiodła ubogie, aczkolwiek szczęśliwe życie. Nie przypuszczała nawet, że los szykuje dla niej wielką niespodziankę. W wieku szesnastu lat wyszła za mąż, jednak najtrafniej można byłoby napisać, że została sprzedana. Mąż, arystokrata paryski, wicehrabia Aleksander de Beauharnais, od samego początku, nie darzył jej sympatią, szacunkiem, nie mówiąc już o miłości. Ślub z Yeyette (tak, ją nazywali najbliżsi) był mu potrzebny do otrzymania pieniędzy ze spadku, a Józefina miała co miesiąc wysyłać pieniądze na Martynikę. Ze związku tego urodziło się dwoje dzieci Eugeniusz i Hortensja. Po ogłoszeniu separacji z mężem prowadziła się nieprzyzwoicie. Brylowała na salonach. Znana była z dobrego gustu i elegancji. Sielankę przerwała Wielka Rewolucja Francuska. Aleksander został stracony, a ona cudem uniknęła śmierci. Aby odzyskać majątek i mieć jakieś środki do życia związała się z Paulem Barrasem. Została diwą salonową. W tym czasie poznała młodego Napoleona. Niebawem poślubiła go. Okazało się, że i w tym małżeństwie nie dane było jej zaznać szczęścia. Rodzina małżonka nie zaakceptowała jej. Przyczyniła się do tego opinia, która krążyła na temat rozwiązłego życia Józefiny. Ona sama musiała zmierzyć się z trudnym charakterem Napoleona. Okazało się, że ten "idol" francuski, który początkowo wygrywał bitwy, stał się człowiekiem pazernym na władzę. Doszło do tego, że sam koronował się na Cesarza Francji. Cesarzowa Józefina miała dzierżyć ten tytuł do momentu, w którym Bonaparte ożeni się z prawdziwą księżniczką. Największym jego pragnieniem było spłodzić syna, następcę tronu. Tak też się stało. Co się stało z Cesarzową po rozwodzie? Jaką ważną rolę odegrała? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w książce "Sekretne życie Józefiny". Osoby, które lubią czytać biografie oparte na faktach mogą czuć niedosyt po lekturze książki Carolly Erickson. Autorka podkreśla, że napisała utwór lekki, w którym fakty przeplatają się z fikcją literacką. Pisana lekkim językiem historia sprawia, że wraz z główną bohaterką i zarazem narratorką przenosimy się w czasie. Spacerujemy po Martynice, przenosimy się do barwnej Francji XVIII wieku, bywamy na salonach, oglądamy rzeź "wrogów" Rewolucji, poznajemy Napoleona. Przede wszystkim jednak spod pióra Carolly Erickson wyszedł niesamowity portret kobiety doświadczonej przez los.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)