Sacrifice
Sharon Bolton

Zabierając się za tę książkę, gdzieś z tyłu głowy miałam wszystkie te niepochlebne recenzje, że to najsłabsza książka autorki, że przewidywalna, że nudna. No ale nie ma się co dziwić, że polscy czytelnicy wymagali nie wiadomo czego, skoro na naszym rynku książkowym najpierw ukazały się późniejsze dzieła tej autorki, kiedy to pani Bolton zdążyła już wyrobić sobie swój styl pisarski. Na szczęście ja nie zgadzam się z ani jednym z wcześniejszych zarzutów. Zdążyłam już zauważyć, że przy czytaniu każdej z książek tej autorki, towarzyszy mi jedno uczucie - niepokój. Takie nieustające uczucie, że zaraz zdarzy się tam coś złego. Lubię to wrażenie, bo póki co tylko Sharon Bolton udaje się je we mnie wywołać. To chyba zasługa miejsca akcji - ponury, mglisty, deszczowy Londyn, piękne, ale mroczne Falklandy, czy tak jak w przypadku tej książki - najeżone groźnymi klifami Szetlandy. Autorka ma niesamowity dar do niezwykle plastycznych opisów tych miejsc, tak że od razu czytelnik ma wrażenie, że w każdej chwili poznałby na żywo te opisywane lokalizacje. Co do samej fabuły - początkowo zastanawiałam się, dlaczego ktoś zdecydował się zekranizować właśnie tę książkę, skoro seria o Lacey Flint jest do tego stworzona! Ale teraz, po przeczytaniu, już się nie dziwię i na pewno z chęcią obejrzę ten film. Pomysł na thriller zawierający elementy lokalnego folkloru i mitów zawsze do mnie przemawia. Tak samo było tym razem! Nie mogłam się doczekać jak cała ta historia się potoczy. I co najlepsze - nie starałam się nawet domyślać o co będzie chodzić. Dałam się porwać światu, wykreowanemu przez Sharon Bolton, po prostu relaksując się lekturą, a nie skupiając na domysłach. Oczywiście znalazło się kilka irytujących elementów, jak na przykład naiwność głównej bohaterki i desperacka potrzeba znalezienia przyjaciół, ale to nie było nic niezwykłego. Nawet bym powiedziała, że taka bohaterka dodawała książce więcej realizmu, bo przecież nie ma ludzi idealnych - więc główna postać z kilkoma wadami okazała się nawet zaletą tej książki ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo lubię Bolton, ale ten kryminał uważam za słaby. Początek całkiem niezły i wciągający, ale im dalej tym według mnie gorzej...

Wydumane do granic możliwości. Może dlatego, że przecztałam to po "Karuzeli samobójczyń", która po prostu zwaliła mnie z nóg, a może po prostu miała gorszą chwilę ....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)