Rozdroża
William Paul Young

Wm. Paul Young "Rozdroża"
Anthony Spencer to zamożny, dążący do celu człowiek. Samotnik, materialista, egoista, snob. Brak przyjaciół, strata żony, syna i córki powodują, że Tony topi swe smutki w alkoholu. Popada w obłęd. Przez niefortunny wypadek biznesmen zapada w śpiączkę. Budzi się w świecie, w którym spotyka Trójcę Świętą. Odbywa podróż w głąb własnej świadomości.
Nasycona emocjami opowieść, zmuszająca do zastanowienia się nad sobą.
Trochę męczyłam się przy tej książce. Może to przez inne wyobrażenie o Bogu. Na pewno spodoba się ludziom o bardzo głębokiej wierze. "[...]Pragnę Kogoś, kto jest prawdziwy
Głosu, żeby wskazał mi drogę
Nowych oczu, żeby zobaczyć
Ciebie we mnie, bo sam nie mogę
Niech Ktoś mnie poprowadzi
Po drodze głównej czy bocznej
Dołączy skrawki mej duszy
Do prawdy wciąż niewidocznej."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To moja druga powieść tego autora i muszę przyznać, że "Chata" bardziej przypadła mi do gustu, chociaż ta książka też jest bardzo dobra. Jest to niezwykła powieść o odnajdywaniu samego siebie i zaakceptowaniu błędów, które się popełniło w przeszłości, a których już nie możemy zmienić. Anthony jest biznesmenem, który nie troszczy się o nikogo oprócz samego siebie. Po rozwodzie z żoną, celowo przekonał ją do drugiego ślubu tylko po to by móc się z nią rozwieść jeszcze raz, pozbawiając ją tym razem rezydencji a przy okazji spowodować olbrzymi smutek. Takiego bohatera poznajemy na samym początku, jednak jesteśmy świadkami jego olbrzymiej przemiany. Bardzo podobał mi się wątek podróżowania duszy głównego bohatera, zakończenie także jest ogromnym plusem. Jednak czegoś mi brakowało, momentami miałam wrażenie, że autor starał się jak tylko to możliwe, nadać tej książce podobny charakter co "Chacie". Niektóre fragmenty były bardzo podobne, utrzymane w tej samej konwencji. Dodatkowo, moim zdaniem, książka jest napisana takim samym stylem co "Chata". Wydaję mi się, że "Rozdroża" bardziej przypadłyby mi do gusty, gdyby były moją pierwszą książkę tego autora, niemniej jednak nie żałuję, że ją przeczytałam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Świetna, doskonała - można by tu było użyć wielu innych pozytywnych epitetów - książka, która pokazuje na co należy przewartościować swoje życie, co tak na prawdę jest w nim ważne. Nie chodzi o bogactwo czy też pozycję ale najważniejsi są bliscy ludzie, których niestety można od siebie odsunąć, celowo bądź też nie. Autor ukazuje boga w przyjaznej postaci, która nie gardzi człowiekiem grzesznym i pysznym a jedynie pozwala mu odnaleźć właściwą drogę. Literatura godna uwagi każdego - urocza, podnosząca na duchu a w niektórych momentach zaskakująca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

przejmująca opowieść o życiu "pomiędzy" życiem a śmiercią... wzruszająca, poruszająca najgłębsze pokłady serca... podobna do "Chaty", ale zupełnie INNA!!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Rozdroża" to cień wielkiej "Chaty". Zupełnie inna historia ale już bez tej magii. Utrzymana w duchu szukania sensu ale jednak odkładam ją rozczarowana. Tym razem towarzyszymy w przemianie bogatemu, zapatrzonemu w siebie Anthon`emu, który trafił do szpitala z guzem mózgu. Jego wewnętrzna podróż odbywa się niejako na zewnątrz. Jego duch wędruje między osobami. Chłopcem z Downem, jego matką, ciotką, policjantem, jego matką.... i ta podróż burzy mury. Polecam, choć pozostawiła niedosyt.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dawno nie czytałam tak dobrej książki. To nie jest tylko "gładka" powieść o doświadczaniu obszaru pomiędzy życiem a śmiercią, czy o wierze. To coś znacznie głębszego. Subtelnie zachęca (a nie zmusza) do podróży wgłąb samego siebie, pokazuje różne perspektywy. Pokazuje, jak oceniać własne wybory i decyzje. Czytanie jej było wielką przyjemnością, ciężko było się oderwać. Jest tak wielobarwna i wielowątkowa jak całe nasze życie. Serdecznie polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)