Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd. Listy z podróży afrykańskiej z lat 1931-1936
Nowak Kazimierz ;

 Bardzo dobrze sie stalo,ze Lukasz Wierzbicki postanowil przypomniec postac Kazimierza Nowaka i jego wprost nieprawdopodobna-ale zapomniana w polskiej swiadomosci-podroz przez Afryke.Podroz sprzed 80-u lat,podczas ktorej w ciagu piecioletniej wedrowki,Nowak przemierzyl okolo 40 tysiecy kilometrow,przemierzajac Afryke z polnocy na poludnie i z powrotem.Mimo wielu przeciwnosci losu i bardzo ograniczonego budzetu,Nowak pokazuje ogromny hart ducha i wielka sile woli.Dzieki determinacji  osiaga swoj cel,a my mozemy mu towarzyszyc..Sama relacja z wyprawy jest bardzo interesujaca.Pokazuje nam Afryke,ktora bezpowrotnie minela-chociaz w kilku kwestiach zbyt wiele sie tam jednak nie zmienilo.Co warte jest podkreslenia,to warsztat literacki podroznika.Na uwage zasluguje rowniez swietna interpretacja Grzegorza Damieckiego w wersji audio ksiazki.W tym przypadku bardzo udanym zabiegiem jest rowniez ilustrowanie tekstu afrykanska muzyka i odglosami przyrody,dzieki ktorym mozemy lepiej poczuc afrykanski klimat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jest to jeden z najciekawszych reportaży z podróży, jakie czytałam. Zwykły pan Nowak wsiada na zwykły rower i wyrusza na nim w podróż po Afryce, by pisząc relacje z wyprawy, zapewnić byt rodzinie pozostałej w Polsce. I tu okazuje się, że pan Nowak taki całkiem zwykły nie jest. Przejeżdża Afrykę z północy na południe i z powrotem na rowerze, a gdy ten zawodzi -- pieszo. Teksty Kazimierza Nowaka są sugestywne, napisane pięknym i starannym językiem. Szczególnie uderza w nich otwartość i brak uprzedzeń. Jego stosunek do czarnoskórych mieszkańców Afryki jest pozbawiony uprzedzeń, pełen ciekawości "innego". Ocenie poddaje jedynie jedynie nierówności społeczne wewnątrz niektórych plemion. Niezwykłe stanowisko jak na ówczesne standardy. Zwłaszcza, że Nowak nie zamyka oczu na niesprawiedliwości wynikłe z segregacji rasowej -- bezwzględnie opowiada się po stronie krzywdzonych. Polecam, polecam i jeszcze raz polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie mogę wprost uwierzyć, że tak wielki podróżnik jest jednocześnie tak mało znany szerszym kręgom. Na tapecie ciągle Cejrowski, Pawlikowska, Wojciechowska a to ON jest największym podróżnikiem wśród Polaków. Któż inny podjąłby się rowerowej wyprawy przez Czarny Ląd i to w czasach kiedy kraje Afrykańskie były koloniami z wielkimi problemami. Własne nogi, rower, łódź, koń, wielbłąd - oto środki transportu jakimi dysponował ten wielki podróżnik. W plecaku - tyle aby przeżyć i zrobić zdjęcia. W duszy - niezwykła odwaga, pokora i determinacja. Cykl jego reportaży to zaskakująca historia życia ludzi, życia pustyni - jeszcze przed wojnami o niepodległość. Już nie ma tej Afryki, już nie ma takich ludzi jak on.....

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"To zupełnie niezwykła książka", mów R. Kapuściński na okładce. I jest to w pełni prawda. Jestem pod wielkim wrażeniem postaci i dokonania Pana Kazimierza Nowaka. Zrobił coś, czego 99% ludzi nie byłoby w stanie. Przebył rowerem, pieszo, konno, łodzią i wielbłądem Afrykę z północy na południe, oraz z południa na północ. Spodziewałam się trochę staroświeckiego i rozwlekłego stylu językowego, ale od pierwszych stron przyjemnie się rozczarowałam. Czyta się świetnie. W tej książce jest wszystko, opis podróży, zmagania z przeciwnościami, przemyślenia autora, opis rzeczywistości Afryki lat 30-tych, bogactwo i różnorodność ludzi, kultur, przyrody. Pokazanie regionów i kultur gościnnych i bardzo niegościnnych, efektów kolonializmu różnych krajów, regionów obfitych mimo prostego stylu życia, oraz regionów bardzo ubogich, gdzie człowiekowi brakuje podstawowych rzeczy do istnienia jak jedzenie. Nowak pokazuje czasem również historyczne uwarunkowania terenów jakie przemierza. Książka piękna i czasami straszna, w zależności gdzie się akurat nasz główny bohater znajdował. Szkoda, że taki bohater i podróżnik jest tak słabo znany w kulturze popularnej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)