Radiota, czyli skąd się biorą Niedźwiedzie
Marek Niedźwiecki

Bardzo sympatyczna książka. Marek Niedźwiecki opowiada o dzieciństwie, dorastaniu, początkach kariery radiowca i podróżach. Niesamowite, że listy przebojów były jego wielką pasją od najmłodszych lat, więc przez całe życie udaje mu się robić to, co kocha najbardziej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Marek Niedźwiecki to dla mnie klasyka radiowca, który sobie wymarzył i... wypracował swoje stanowisko w radiu. Od najmłodszych lat słuchał radia, nagrywał piosenki, a potem prowadził audycje radiowe. Od radia akademickiego, przez łódzką rozgłośnię aż po prowadzącego listę przebojów w Radiowej Trójce - popularny Niedźwiedź opowiada o tym, jak trafił w każde z tych miejsc, nie zabraknie również radiowych tajemnic oraz wyjaśnienia, dlaczego pokochał Australię i co go tam ciągnie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To moje pierwsze jak dotąd spotkanie z wspomnieniami słynnego Niedźwiedzia- Marka Niedźwieckiego, prezentera radiowej Trójki i pomysłodawcy oraz realizatora LP3. Aksamitny głos autora znam jednak od dobrych kilkunastu lat, bo wychowałam się na trójkowej liście, nagrywając piosenki na kasety i spędzając przy radiu przytulne piątkowe wieczory. Dzięki liście najbardziej kochałam piątki, początki weekendu i tak zostało mi do dziś. Wcześniej koniecznie sprzątałam pokój na wysoki połysk, a potem już tylko dobra herbatka, przytłumione światło i muzyka przerywana komentarzami Pana Marka. Ciekawe i pouczające było to spotkanie, pójście po nitce do kłębka, od marzenia po jego spełnienie. Tytułowy Radiota bardzo szczerze i ujmująco pisze o swoim życiu, wadach, marzeniach, planach, pracy, samotności z wyboru, kontaktach z ludźmi, postrzeganiu świata. Miałoby się ochotę przytulić go za tę niedzisiejszość, odkrycie się, wystawienie na cel. Mnie to wzrusza, bo jest mi bliskie, a jednak mam świadomość, że przez świat jest tak wykorzystywane. Może świadomość bagażu lat i doświadczeń pozwala Niedźwiedziowi na tę szczerość, mówienie o sobie fafuła, przyznawanie się do rumieńców, wrażliwości i braku asertywności. Inspirujący jest też wątek australijski, próba opowiedzenia fenomenu ucieczki w świat daleki od wszystkiego co znane, w poszukiwaniu drogi do samego siebie. Zdjęcia ukazują nie tylko dzikość wyspy na końcu świata i innych, pięknych zakątków naszego globu, ale przede wszystkim nieśmiałego i szczęśliwego człowieka, który dla marzenia poświęcił całe swoje życie. Panie Marku, dziękuję za tę niezwykłą bliskość, którą dzięki książce dał Pan swoim czytelnikom. To tak jakby podzielił się Pan z nami wszystkim, co najcenniejsze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciekawa historia życia pana Marka. Każdy buduje swoje życie jak umie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)