Wydawnictwo: Siedmioróg
Data wydania: 2008-11-18
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 303
Głód jest wtedy prawdziwy, gdy człowiek patrzy na drugiego człowieka jako na obiekt do zjedzenia. Ja już miałem taki głód.
Nie powiem wymęczyły mnie trochę opowiadania Tadeusza Borowskiego. Czytałam je bardzo powoli i z przerwami. Klasyk literacki, arcydzieło, ale ciężki styl pisania. Podobne odczucia miałam przy książkach "Z otchłani" Zofii Kossak oraz "Medaliony" Zofii Nałkowskiej.
Najlepsze z opowiadań dla mnie to:
Proszę Państwa do gazu, U nas w Auschwitzu.
Jedno z wielu opowiadań Tadeusza Borowskiego o tematyce obozowej. Autor, który sam przeszedł długą obozową drogę, opowiada o świecie upadku norm...
Tadeusz Borowski do obozu w Oświęcimiu trafił, gdy miał dwadzieścia jeden lat. Przetrwał. ,,Cała nasza wina leży w tym, że przeżyliśmy. Jako martwi bylibyśmy...
Jak się później dowiedziałem, Marię, jako aryjsko-semickiego mischlinga wywieziono wraz z transportem żydowskim do osławionego obozu nad morzem, zagazowano w komorze krematoryjnej, a ciało jej zapewne przerobiono na mydło.
Więcej