Powrót na Zieloną 13
Agata Bizuk

BOHATEROWIE ZIELONEJ 13 POWRACAJĄ...

Dzięki pani Agacie Bizuk z przyjemnością powróciłam do mieszkańców kamienicy przy ulicy Zielonej 13, by wraz z nimi uczestniczyć w ich interesującym codziennym życiu. Tym bardziej, że na monotonię i nudę nie mogą narzekać.

Mariolka pomaga Elwirze w wychowywaniu czworaczków, ale marzy jej się też rozkręcenie własnej firmy. Krzysztof większość czasu spędza w pracy, przez co zaniedbuje żonę i córeczki. Aldona ze Szczepanem oczekują pojawienia się na świecie małego Frania, a Roman nie do końca chce zaakceptować odmienność swojego syna Jurka. Józek z Zenkiem wdają się w zatarg z młodzieżą z sąsiedniej kamienicy, a Radeo wraca z zagranicznych wojaży i próbuje ułożyć sobie życie z… Mariolką. Co z tego wszystkiego wyniknie przekonacie się zaglądając na karty powieści. Mogę Was zapewnić, że lektura sprawi dużo przyjemności i wrażeń na pewno nie zabraknie.

„Powrót na Zieloną 13” to był prawdziwy comeback z przytupem! Powieść dużo bardziej mi się spodobała i przeczytałam ją z dużo większym zainteresowaniem niż część pierwszą. Pozbyłam się też wrażenia, że już to kiedyś było, tak jak to miało miejsce w przypadku „Zielonej 13”. Wydarzenia ciekawią i intrygują. Momentami jest śmiesznie, chwilami robi się bardzo poważnie, a jeszcze innym razem zaskakująco. A to sprawia, że lektura książki jest łatwa, lekka i przyjemna.

Jeszcze lepiej poznałam bohaterów tej powieści i muszę powiedzieć, że spędziłam z nimi bardzo mile chwile. Moją zdecydowaną faworytką jest Mariolka, która z prymitywnej i mało inteligentnej lalki stała się przedsiębiorczą, pomysłową i bardzo sympatyczną kobietą. A jeśli chodzi o męskiego bohatera, to chyba najbardziej zaimponował mi Szczepan. Jego anielska cierpliwość do ciągle niezadowolonej żony i bezwarunkowa miłość do małego Frania skradły moje serce. Zdarzenia wywołują sporo emocji, są niespodzianki i zwroty, akcja nabiera szybkiego tempa, ale jest w tym wszystkim także zwyczajna, choć kompletnie niezwykła codzienność.

„Powrót na Zieloną 13” to powieść o marzeniach, które trzeba spełniać, o tolerancji i nieuleganiu stereotypom, które zabijają wrażliwość i zamykają nasze serce na drugiego człowieka. Należy pamiętać aby nie sądzić po pozorach i doceniać to, co już posiadamy, a wówczas poczujemy spokój, radość i spełnienie.

Jestem zdumiona, że spisując dalsze losy sąsiadów kamienicy pani Agacie udało się stworzyć dużo lepszą i o wiele ciekawszą opowieść. Autorka obiecuje, że nie będzie to ostatnia wizyta na Zielonej 13 i rzeczywiście… Już nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po świąteczną odsłonę tej opowieści. „Gwiazdka na Zielonej 13” już czeka. Czy będzie jeszcze lepsza i jeszcze bardziej interesująca?… Zobaczymy.

Powrót na Zieloną 13 to druga część cyklu Na Zielonej 13 autorstwa Agaty Bziuk
Mariola niespodziewanie zostaje okrzyknięta zaklinaczką dzieci. Małżonkowie Aldona i Szczepan oczekują przyjścia na świat pierwszego dziecka. Roman pragnie odbudować relacje z dawno niewidzianym synem. Elwira stara się zachęcić męża by aktywnej uczestniczył w wychowywaniu czworaczków. Zmiany w życiu nie ominą Zenona. Mężczyzna dostanie od losu drugą szansę.
Pierwszą część cyklu przeczytałam z przyjemnością dlatego z niecierpliwością wyczekiwałam momentu aż będę mogła sięgnąć po Powrót na Zieloną 13. Byłam ciekawa jak poradzą sobie znani i w większości lubiani bohaterowie w obliczu zmian jakie szykowały się w ich życiach.
Nie zawiodłam się na tym co znalazłam w środku. Po raz kolejny książka potrafiła mnie rozbawić i sprawić, że z zainteresowaniem śledziłam losy mieszkańców Zielonej 13.
Powrót na Zieloną 13 to ciepła i zabawna historia, która opowiada marzeniach i zawiłych drogach, które powadzą do ich spełnienia. Opowiada także o niezwykłych więziach jakie możemy nawiązać z ludźmi, którzy mieszkają obok nas. Dzięki nim możemy uzyskać wsparcie w trudnych dla nas chwilach. Wraz z ludźmi mieszkającymi obok nas możemy śmiać się i płakać. Musimy tylko chcieć wyjść ze swojej skorupy i często uprzedzeń. Oczywiście polecam tę książkę. Zdecydowanie to idealna lektura by zrelaksować się po ciężkim dniu.

Bohaterowie Zielonej 13 powracają – wraz ze swoimi radościami, troskami, nadziejami i szalonymi pomysłami. Mariolka zostaje sławną na całe miasto zaklinaczką dzieci. Aldona ze Szczepanem, ledwo zdążyli do siebie wrócić, stają przed jednym z największych życiowych wyzwań. Roman mozolnie odbudowuje relację z synem. Elwira stara się nakłonić Krzyśka do większego zaangażowania w opiekę nad czworaczkami. A Radeo? Czy on nie wyjechał przypadkiem do Tybetu?

Do tego wszystkiego w kamienicy na Zielonej pojawia się nowy lokator, a między sąsiadami ma wkrótce dojść do poważnego starcia – wojny o klucz do śmietnika…

Ponownie niezwykle przyjemne spędziłam czas z bohaterami Zielonej 13. Ich szalone pomysły niejednokrotnie bawiły mnie do łez. Były też momenty, kiedy ze wzruszenia gardło się ściskało. Agata Bizuk posiada umiejętność takiego sposobu obdarzenia swoich bohaterów gestami, mimiką, emocjami, uczuciami, iż wszystko maluje się przed czytelnikiem jakby widział to na żywo. Obserwując poczynania postaci, utwierdziłam się w przekonaniu, że każdy człowiek skrywa dobre cechy charakteru, czasem tylko ich nie pokazuje albo nie zdaje sobie z nich sprawy. Życzliwość, dobre słowo i pomoc drugiej osobie nic nas nie kosztuje, czasem warto pomyśleć o kimś innym niż my sami.

"Facetowi nie można za bardzo popuścić, zwłaszcza takiemu jak jej szanowny mąż. Bo spuszczony na chwilę z oczu może sobie na przykład zrobić krzywdę, jak ostatnio. Albo ktoś mu zrobi i biedak będzie potem umierał przez dwa dni, a ona, z wielkim brzuchem będzie mu musiała podawać rosołek na kaca."

To książka z wydźwiękiem groteskowym, satyrycznym, ale mocno osadzona w naszej polskiej rzeczywistości. Tym bardziej, że bohaterowie są tacy jak my, bardzo prawdziwi. W tym miejscu nie mogę nie wspomnieć osławionego już Radeo czy wątku czworaczków i Mariolce. Wprowadzenie do fabuły nowych lokatorów intryguje, bo zbyt wiele to my o nich nie wiemy. Liczę że przy kolejnym spotkaniu dadzą czadu! Choć akcja powieści toczy się niespiesznie, to i tak w życiu bohaterów sporo się dzieje. Poznajemy ich radości, troski, dylematy, nadzieje. Jedni staną przed trudnymi wyborami, inni przejdą ciekawą metamorfozę. Moją szczególną uwagę zwróciły fragmenty poświęcone macierzyństwu. 

"Oczywiście kochała swoje córki i bez wahania oddałaby życie za każdą z nich, ale czuła, że bycie matką i żoną pozbawiło ją części siebie. Bo pewnych rzeczy matce już nie wypada robić, a niektórych już nawet nie wolno."

Autorka przypomina jak ważne są nasze marzenia oraz sztuka wybaczania, z którym nie powinniśmy zbyt długo zwlekać, gdyż możemy nie zdążyć. A także że nie można nikogo oceniać po pozorach czy wyglądzie. Równie istotna jest tolerancja i akceptacja oraz przełamywanie swoich uprzedzeń.

"Powrót na Zieloną 13" to ciepła, wzruszająca i zabawna powieść o przyjaźni, trudnych decyzjach, bezinteresownej pomocy, zasadach, akceptacji, a przede wszystkim życzliwości. Świetnie się z tą książką bawiłam i Wam polecam to samo. Ja chętnie bym tam zajrzała kolejny raz...

Zapraszam Was po raz kolejny na ul. Zieloną 13 gdzie spotkamy bohaterów poznanych w pierwszej części.

Mariolka odnajduje swoje powołanie pomagając Elwirze w opiece nad dziećmi. Zachęcona przez nią planuje rozkręcić swój własny biznes. Aldona i Szczepan oczekują dziecka ale okazuje się że los ma dla nich przy tym jeszcze kilka  niespodzianek. Jest też Radeo, która wraca do kraju czy Roman, który stara się odbudować relację z synem. Pojawiają się nowi lokatorzy w sąsiedniej kamienicy, nowe problemy, a nasi bohaterowie muszą ponownie zjednoczyć siły. Tylko co z tym wszystkim wspólnego ma klucz od śmietnika?

Dużym  plusem jest również to iż można ją czytać nawet bez znajomości pierwszego tomu. Lekki i zabawny styl książki powoduje iż  czyta się ją błyskawicznie. Nie brakuje dobrego humoru, radości, ale też wzruszeń i zaskoczeń. Autorka pokazuje jak trudno niekiedy przełamać swoje przekonania i to co nam wpojono ale rownie iż nigdy nie można oceniać innych po wyglądzie. Pierwsze wrażenie bywa mylące i moze nie mieć nic wspólnego z rzeczywistością. Ale to przede wszystkim książka o zwyklym życiu z jego skutkami radosciami, o przyjaźni,  sąsiadach oraz ludzkich na których możemy zawsze liczyć. Jeśli lubicie książki z dużą dawką humoru, ironią, sarkazmem i charakterystycznymi bohaterami to będzie ona dla was idealna. Zdecydowanie  nie można się przy niej nudzić.

Pamiętacie mieszkańców Zielonej 13? Przed Wami kontynauacja ich losów, i tak samo jak w pierwszej części, nie będziecie się nudzić. Autorka znowu wykazała się dużą wyobraźnią, bo perypetie bohaterów przyprawiają o zawrót głowy.

Nudno nie będzie. Czasem chaotycznie, to fakt, ale na brak wrażeń, nie można narzekać. Jest zabawnie, lekko, a i problemy mieszkańców Zielonej są proste i takie przyziemne. Nie jest to może ambitna lektura, a raczej przyjemne czytadło. Drugą część można czytac bez znajomości poprzedniej, ale szkoda nie znać wcześniejszych przygód. A powieść czyta się sama, wprawia w dobry nastrój i nie jest wymagająca. Na jeden wieczór - idealna.