Pod wojennym niebem
Siobhan Curham

Macie ochotę na historię o pięknej miłości z wojną w tle?

"Pod wojennym niebem" to książka, w której akcja rozgrywa się w czasie II wojny światowej, a także w 2019 roku. Poznajemy bohaterów, którzy opowiadają nam jak wyglądała ich wojenna rzeczywistość. Ruby i Joseph pracują razem jeżdżąc ulicami karetką ratując pozkodoeanych w atakach bombowych w Londynie. Przenosimy się też do 2019 roku i poznajemy Edi, która jest po rozwodzie i przeprowadza się do Londynu, by zacząć nowy rozdział swojego życia. W nowym miejscu zamieszkania na strychu znajduje tajemniczą rzecz, która ma związek z ludźmi, którzy żyli tam w latach 40. Zaintrygowana Edi postanawia poznać tajemnicę sprzed lat.

Uwielbiam takie przejmujące historie, w których można cofnąć się do przeszłości. Autorka idealnie oddaje klimat i realia wojennej rzeczywistości. Bohaterowie są silni, odważni i gotowi poświęcić się dla innych. Podczas czytania odczuwałam ich emocje, a strach i niepewność towarzyszyły mi nieustannie z każdą przewracaną stroną książki. Podobało mi się to jak byli zmotywowani, by przetrwać i jak walczyli o lepszy czas.
Ta powieść jest naładowana emocjami i zmusza do refleksji.
Jeśli lubicie odkrywać tajemnice z przeszłości i chcecie przekonać się, że nawet w obliczu wojny warto mieć nadzieję i uwierzyć w miłość to będzie to idealna lektura dla Was. Gwarantuję Wam, że będziecie poruszeni i łzy zakręcą się w Waszych oczach.
Ten genialny debiut skradł moje serce. Z przyjemnością sięgnę po kolejne powieści tej autorki.

Czytajcie! Zdecydowanie polecam!

BRUNETTE BOOKS

🧡„𝓟𝓸𝓭 𝔀𝓸𝓳𝓮𝓷𝓷𝔂𝓶 𝓷𝓲𝓮𝓫𝓮𝓶” 𝓢𝓲𝓸𝓫𝓱𝓪𝓷 𝓒𝓾𝓻𝓱𝓪𝓶🧡

▪𝗥𝗘𝗖𝗘𝗡𝗭𝗝𝗔 ▪

Historie opowiedziane w czasie II wojny światowej zawsze niosą ze sobą ogromny ładunek emocjonalny. Niby to fikcja literacka, jednak każdy z nas wie, że wojna wydarzyła się naprawdę i wiele tych sytuacji mogło mieć realne odzwierciedlenie w życiu. Ostatnio coraz częściej sięgam po książki w tematyce wojennej i muszę przyznać, że każda z tych historii potrafi mnie zaskoczyć czymś innym.

Bardzo polubiłam bohaterów tej książki, niemalże wszyscy zostali naprawdę genialnie wykreowani, jednak to główna bohaterka najbardziej zapadła mi w pamięć. Niesamowicie spodobało mi się to, że różni się ona od tak wielu w ostatnim czasie spotykanych przeze mnie postaci literackich. Bardzo inteligentna, ale również zachowawcza Ruby ukazuje nam trudne realia wojny. Świat, w którym nie można być sobą, co bywa czasami bardzo uciążliwe. Zachwyciła mnie jej gotowość do działania, do niesienia pomocy, do walki o swoją odrobinę lepszą przyszłość, choć z drugiej strony zdecydowanie nie jest to postać pozbawiona wad. Nie boi się głośno mówić co myśli i ciężko ją przestraszyć. Natomiast Joseph to dosyć tajemnicza postać, która już od pierwszego spotkania strasznie intryguje czytelnika. Propaguje ideę pacyfizmu, nie walczy mimo młodego wieku, jednak pomaga w inny sposób. Razem z Ruby transportują rannych.

Powieść Siobhan Curham czytało mi się fenomenalnie – pod względem językowym i dzięki atmosferze panującej w tej książce jest to kawał naprawdę genialnej lektury. Warsztat historyczny i wiedza jaką posiada ta autorka jest wprost zaskakujący. Jeżeli tylko macie okazję to jak najbardziej zachęcam Was do sięgnięcia po tę książkę, która – mam nadzieję – zaciekawi Was, porwie do swojego świata i nie da się odłożyć dopóki nie poznacie zakończenia. Naprawdę nie spodziewałam się tak emocjonujące powieści, tak dobrze napisanej historii, zachwycającej akcji i dobrze wykreowanych postaci, myślałam raczej, że książka przejdzie obok mnie bez większego echa. Tak się na szczęście nie stało. To bardzo dobra powieść o niezwykłej kobiecie przebywającej w świecie wojny, który nie waha się, by podjąć ryzyko i ocalić rannych ludzi podczas trwania wojny.

„Pod wojennym niebem” to niesamowicie wciągająca powieść obyczajowa osadzona w czasie II wojny światowej. Dwie płaszczyzny czasowe, dwie historie, które zmuszają do refleksji.

"Nienawidzę go i chciałabym, żeby umarł".

Mamy dwie ramy czasowe. Rok 1940, przenosimy się do Londynu. Ruby jest młodziutką, pełnia życia wolontariuszką, pracuje podczas zaciemnienia, wyciąga z gruzów ocalałych podczas nalotów. Jej zadanie jest bardzo niebezpieczne, jednak dziewczyna na nic nie zważa, poświęca mu się całkowicie. Kierowcą karetki jest Joseph, mężczyzna jest pacyfistą, nie chce walczyć z wrogiem, ale robi wszystko by ratować innych. Początkowo oboje patrzą na siebie z niechęcią, niebawem zaczyna łączyć ich coś więcej niż chęć pomocy innym. Odkryta prawda zaczyna ich przerażać. I rok 2019, Edi samotna, zagubiona, próbuje po niedawnym rozwodzie na nowo zbudować swoją bezpieczną codzienność. Przeprowadza się do Londynu, obejmuje stanowisko naczelnej redaktor w poczytnym czasopiśmie. W wynajętym mieszkaniu, na strychu Edi trafia na tajemnicze znalezisko z 1940 roku...

Wielowątkowa, a przy tym bardzo spójna opowieść, której akcja toczy się niespiesznie i wywołuje ogromne emocje. Fabuła dopracowana w każdym szczególe - jest to bardzo udany debiut. Teraźniejszość idealnie współgra z przeszłością. Styl Autorki jest bardzo płynny, lekki, naturalny, powodował ogromną przyjemność z czytania. Atutem powieści są bohaterowie, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałam ich kręte życiowe ścieżki. W Ruby zachodzi znacząca zmiana, z lubiącej zabawę trzpiotki staje się silną, odważną, zdolną do poświęceń, niezależną, młodą kobietą. Polubiłam ją.

Stopniowo poznajemy wojenną, przejmującą i jednocześnie trudną historię miłosną. A w tle wyraźnie ukazany Londyn z pierwszych miesięcy wojny. Podział społeczny na lepszych i gorszych, bogatych i biednych, tych co mają się gdzie schronić podczas nalotów i tych, którym jest to odebrane. Wcześniej nie miałam pojęcia, że takie zatrważające sytuacje miały miejsce. Naloty bombowe, wszechobecny strach, niepewność, ciągłe zagrożenie życia. Ogromna odwaga, narażanie życia, poświęcenie, ludzkie dylematy, wola walki i chęć przetrwania.

Nietuzinkowa, pełna skrajnych emocji, przejmująca historia. O miłości, o wojnie, o poświęcenie, o przyjaźni, o zdradzie. Z całego serca polecam, czytajcie!

Zawsze trzymałam emocje na wodzy ,ale zrozumiałam, że jeśli miałabym umrzeć jutro chciałabym żeby ostatnie chwile mojego życia coś znaczyły.

Rok 1940 

Ruby Glenville jest zamożną właścicielką kamienicy przy placu Pendragona w Londynie. 

Do tej pory jej życie składało się głównie z rozrywek i flirtów z bogatymi mężczyznami. 

A jednak w obliczu ataków bombowych na angielską stolicę dziewczyna postanawia zacząć działać. 

W ramach wolontariatu zgłasza się do załogi karetki.  

Jej partnerem zostaje Joseph, wrażliwy mężczyzna otwarcie sprzeciwiający się wszelkiej przemocy. 

Czy w pełnym przemocy czasie znajdzie się miejsce na prawdziwe uczucie?

Rok 2019

Edi redaktor naczelna gazety Blaze niedawno się rozwiodła i przeprowadziła do Londynu. 

W nowym miejscu młoda kobieta ma nadzieję na rozpoczęcie nowego etapu. Na miejscu poznaje nowych sąsiadów - parę gejów- Guya i Heatha oraz ekscentryczną pisarkę Pearl.  

Chcąc poznać twórczość starszej kobiety Edi kupuje jedną z jej książek na Amazonie.  

Szybko wciąga się w opowieść o trudnych czasach globalnego konfliktu i ludziach rzuconych w wir wydarzeń.  

Ciekawość dziennikarki rośnie wraz z chwilą w której odkrywa na strychu swego lokum zakrwawioną wojskową koszulę. 

Do kogo należała? Czy dom był miejscem przestępstwa? 

Odpowiedzi poznacie wraz z Edi zagłębiając się w opowieści o Ruby i Josephie, niezwykłej parze młodych ludzi, którzy byli gotowi poświęcić siebie, by ocalić innych. 

Szczerze mówiąc jestem pod ogromnym wrażeniem tej książki i choć sięgam po literaturę wojenną dość często Siobhan Curham mnie zaskoczyła - oczywiście pozytywnie , nawet bardzo! 

Autorka w sposób bardzo realistyczny przedstawiła czas niemieckich nalotów na Wielką Brytanię skupiając się na losach i codzienności ludności cywilnej.  

Jej pióro cechuje duży realizm , lekkość i wprawa w czariwaniu słowem. 

Przepiękna, pełna bólu i cierpienia, lecz także miłości - historia nie pozwala się odłożyć dopóki nie przeczyta się jej do końca ?

Polecam?

,,Pod wojennym niebem" to książka, która dostarczyła mi wielu emocji. Do tego jej akcja dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych, co bardzo lubię.

Rok 2019, w którym poznajemy Edi, która niedawno rozwiodła się i próbuje poskładać swoje życie na nowo. Przeprowadza się do Londynu, gdzie pod deską swojego mieszkania znajduje coś co ją bardzo zaintrygowało. To coś ujawnia tajemnice ludzi mieszkających w tym miejscu w latach 40 XX wieku.

Rok 1940, w którym Ruby naraża swoje życie by ratować niewinne istnienia. Ratuje ludzi spod gruzów. Towarzyszy jej Joseph i jak łatwo się domyślić tę dwójkę zaczyna coś łączyć.

Autorka skupiła się w tej książce na trochę innej stronie wojny. Nie tylko na okrucieństwie nazistów, ale przede wszystkim na ukazaniu życia prostych ludzi. Na ukazaniu różnic społecznych, które trochę zanikły po II Wojnie Światowej. W opisanej historii to Ruby była tą bogatą, ale czytając jej przygody nie miałam odczucia, że jest ,,lepszym" człowiekiem. Zawsze dostawała to czego pragnęła, a jednak kiedy trzeba potrafiła poświęcić wiele by uratować innych. Natomiast Joseph był dla mnie trochę tajemniczą postacią, a dzięki temu ciekawą.

Autorka posiada z jednej strony lekki styl pisania, a z drugiej strony historia opisana w książce skłania do refleksji. Akcja dzieje się w dwóch ramach czasowych, co uwielbiam w powieściach, zwłaszcza o tematyce wojennej. Przeplatanie teraźniejszości z przeszłością nie zawsze udaje się autorom, ale Siobhan Curham ten zabieg udał się perfekcyjnie.

Świetnie wykreowane postacie, ciekawa fabuła, klimat II Wojny Światowej... . To wszystko sprawia, że książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Polecam!

Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych, teraz i kiedyś.
Z przeszłości poznajemy Ruby i Josepha oraz ich przyjaciółkę, wszyscy mieszkają w jednej kamienicy. Niestety, przyszło im żyć w czasie niebezpiecznym w czasie wojny i radzą sobie z tym jak potrafią. Ruby i Joseph pomagają przy rannych, zostało pracownikami karetki .. widzą wiele złego, są świadkami wieku tragedii, ale też w życiu osobistym wiele się dzieje, można by rzec, że wiele dobrego, jak i niestety złego..

Mamy też rok 2019 i bohaterkę Edi, która właśnie przeprowadza się do Londynu po rozwodzie.. poznaje nowych sąsiadów, jednocześnie odkrywając, że jedna z sąsiadek jest pisarką! Podczas pobytu w domu, Edi postanawia sięgnąć po jedną z książek sąsiadki, a w międzyczasie znajduje też w nowym mieszkaniu bardzo intrygującą rzecz... I postanawia rozwiązać zagadkę!

Jeśli nie lubicie zbyt mocno literatury wojennej, boicie się tych obrazów, to śmiało mogę Wam polecić tą lekturę, Autorka tutaj porusza bardzo wiele wątków pobocznych i na pewno nie odczujecie, tego, że ta krzywda ludzka Was przygniata.
Mamy tutaj historyczne tło, poruszające ale mamy też zagadkę, oraz miłość a jak już wiecie takie połączenia zawsze są udane ?. Bardzo polubiłam Josepha, który mocno wyróżniał się jeśli chodzi o poglądy mężczyzn w tamtych czasach, ale miał też swoją misję i to było najważniejsze ?. Akcja książki, płynie swoim rytmem, nie dłuży się, a czytelnik ma radość z czytania.

Ta książka z pewnością ze mną zostanie na dłużej! ?