Pod okupacją i w powstaniu. Wspomnienia konspiracyjne
Małgorzata Czerwińska-Buczek

"Tak trudno było pogodzić się z tym, że każdy dzień był okrutny, przynosił nowe tragedie - te, które się widziało samemu, i te, o których się słyszało." Wisława Skłodowska Czytając bardzo bolesne i wzruszające wspomnienia, mam wrażenie, że los naprawdę się do mnie uśmiechnął, przeznaczył mi szczęśliwą gwiazdę, która czuwa nade mną, nie dopuszczając, abym zmuszona była przeżywać takie tragedie i dramaty. Skoro już w trakcie lektury wyzwalają się bardzo silne emocje, to naprawdę trudno jest w pełni zrozumieć, co zmuszeni byli przeżywać autorzy wspomnień, liczni uczestnicy Powstania Warszawskiego, świadkowie hitlerowskiej i sowieckiej okupacji. Sięgając po ich zapiski czuję, że nie pozwalam zapomnieć o przerażających wydarzeniach, bestialstwu okupantów, wyjątkowym okrucieństwie, identyfikuję się z ofiarami, okazuję szacunek uczestnikom walk z najeźdźcą. Ogromnie cenna lekcja historii dla każdego, bez względu na pochodzenie, status czy wykształcenie, tylko czy ludzie zechcą wziąć ją do serca, oddać się prawdziwym refleksjom, zastanowić nad istotą człowieczeństwa i z determinacją nie dopuszczać więcej do wojen. Nauka, którą trzeba brać głęboko do serca, ze zrozumieniem przekazywać kolejnym pokoleniom, wzbogacać spojrzenie na świat i człowieka. Poznajemy różne losy, których wspólnym ogniwem stała się wojna i powstanie, mieszkańców okupowanej Warszawy, zwykłych ludzi, którzy w godzinie prawdy okazali się prawdziwymi bohaterami. Razem z nimi przeżywamy grozę walk, znajdujemy odwagę, czerpiemy siłę z więzi rodzinnych i ludzkiej solidarności, niejako wbrew okolicznościom odnajdujemy ślady dobrej natury człowieka. Jedni mieli niesamowite szczęście i umknęli śmiertelnemu przeznaczeniu, innym go zabrakło i złożyli największą ofiarę za honor, godność i wolność. Wszyscy zapłacili tak dużo za to, abyśmy mogli czuć niepodległość, oddawać się spokojnej i wypełnionej cennymi wartościami codzienności. I znów, jestem pod ogromnym wrażeniem, że autorzy wspomnień nie oceniają i nie rozliczają po wojnie, noszą w sobie wszystkie zapamiętane obrazy, dotkliwe straty i silne emocje z tamtych czasów, a jednak z całą determinacją oddają się ponownemu urządzaniu życia, czerpaniu z niego radości, realizowaniu marzeń i pragnień. Jak bardzo chłonie się sobą takie nieprzemijające przekazy, uniwersalne prawdy, szczerą serdeczność okazywaną życiu i ludziom. Zebrane w książce fragmenty życiorysów robią ogromne wrażenie, zdecydowanie warto po nie sięgać, zapamiętać i inspirować się nimi. bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)