Piętno von Becków
Joanna Jax

'' Tragedia trwa chwilę, reszta to twoje dzieło ''

Drugi tom, rodu von Becków, Joanny Jax, ( wydawnictwo: Videograf ), to nic innego jak drążenie, szukanie, grzebanie w przeszłości, która uśpiona, pokryta kurzem, zostaje obudzona z wszelkimi demonami. Tym razem poznamy młodą prawnuczkę Wernera von Becka - Julię Kunis, która postanowiła prześledzić dzieje rodziny, odkupiwszy teczkę z dokumentami, mapami, pamiątkami rodu, udaje się do historyka Marty Landowskiej, która pomaga jej odkryć tajemnicę rodziny. Wychodzi na jaw iż kobieta również jest spokrewniona rodziną jubilerów która podczas wojny zajmowała się obróbką kamieni szlachetnych. Na drodze poszukiwań pojawił się Dawid Halpern, także Tom Anders, którzy śledzą Julkę mając każdy z nich na celu dojście do prawdy, jeden z nich pragnął na życzenie wujka odkryć kim był ów człowiek na wózku inwalidzkim, pokazanym w ; Gazecie Warszawskiej ; na Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej, rozpoznano go jako poszukiwanego nazistę, drugiemu zależało na odkryciu gdzie zostały pochowane drogocenne pamiątki III Rzeszy. Kiedy trójka napotyka się  przypadkiem, postanawiają działać - pomimo wspólnej niechęci, odkrywają losy Petera Von Becka, który pomimo iż był alkoholikiem, degeneratem, obibokiem, w czasie wojny utrzymywany z pieniędzy ojca, łudzący się że piękna Rita w końcu go zauważy, próbując przekupić ją wiarą w posiadanie klejnotów. Niestety ta po raz kolejny została jakby potraktowana z buta, widząc młodą gosposię, na usługach kochanka, do tego Polkę, stanęła w ręcz na rzęsach by Kornelię wysłać do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, w którym nota bene  Rita  pracowała przy doktorze Mengele. Okłamując Petera, że dziewczyna znalazła inna, lepszą pracę, staje u jego boku, węsząc w tym skarb. Niestety Kornelia przeżywa obozową gehennę, tam rodzi synka Petera, tam aby malec uniknął głodowej śmierci, topienia w beczce, wstrzykuje mu truciznę, patrząc także na dopiero co odnalezioną matkę, na jej śmierć, na własny los który jej nie szczędził, tam także przypadkiem odkrywa że jej była miłość - Michał - pracując na zlecenie Niemców, któregoś dnia , odbija dziewczynę, wywozi, a ta zostaje mu żoną, matką, babcią Marty Landowskiej. Dowiemy się kim Byli bracia Izaak i Ariel, co miał wspólnego Himmler z rodziną von Becków. Im bardziej Julia zagłębia się w sprawy, im bardziej węszy, tym wkracza na niebezpieczną ścieżkę, która jest bliska tragedii. Czy odkryta prawda będzie stanowić o wielu odpowiedziach, przyniesie ulgę, ukojenie, czy naświetli wiele nie wyjaśnionych spraw, które ujrzą światło dzienne? Czy lepiej było zostawić dawno pogrzebane tajemnice, słusznie twierdząc że czego oczy nie widzą, sercu nie żal. A przecież nie od dziś wiadomo że ciekawość to pierwszy stopień do piekła, bo co nam da ta wiedza, rozgrzebie stare rany, postawi nas przed faktem dokonanym, przed sytuacją z której nie ma odwrotu, bo mając świadomość że osoba nam bliska, jeśli nie najbliższa - był nazistą, czy zmieni to nasz punkt widzenia ? Czy zmieni nasze uczucia, wartości w stosunku do człowieka? przestaniemy go kochać, szanować, uważać za człowieka, wiedząc i będąc w pełni świadomi że przez ręce przelała się niewinna ludzka krew. A ile było takich wnuków którzy święcie wierzyli że ich dziadki to tacy spokojni, dobrzy i uczciwi ludzie. Więc po co drążyć, wkręcać się, doszukiwać, może niewiedza staje się usprawiedliwieniem przed wiedzą, bo śpi się spokojnie, i patrzy w oczy. 

Wzruszająca powieść która porusza wiele spraw, tolerancji jaka panowała podczas wojny, ukrywania tożsamości, naiwnej wiary w dobro drugiego człowieka, snobizmu, zemsty, intryg, a wszędzie jak zawsze towarzyszy zapach pieniądza, klejnotów, władzy. Pięknie opisana, wielowątkowość która mimo iż na pierwszy rzut oka nie połączona faktami z bohaterami, na końcu tworzy spójność, sfabularyzowana historia tworzy barwny obraz wojennej zawieruchy, z czym przyszło walczyć, czego unikać, z jakimi heroizmami spotykali się bohaterowie i tylko żal, że opowieść powstała z fikcji literackiej. Wciągająca, pełna napięcia, emocji przy których ciężko było usiedzieć, na listopadowe słoty, polecam jak najbardziej. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kolejna książka opowiadająca historię Von Becków tym razem skupia się na osobie drugiego z braci,Petera.To jego dzieje i jego postępowanie,oraz wpływ jego decyzji oddziaływuje nie tylko na osoby bezpośrednio z nim związane ale tez na losy ich potomków.

Fabularnie książka stanowi niejako kontynuację pierwszej części.Inna jest jednak jej budowa.Tutaj kolejne rozdziały naprzemiennie opowiadają historie z teraźniejszości(2014 rok) i z przeszłości(od czasów wojennych do dnia dzisiejszego).Książka pełna jest ciekawych splotów wydarzeń,poszukiwania skarbów,ukrywających się nazistów i historii o gehennie milionów ludzi.Zdecydowanie polecam

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciąg dalszy"Dziedzictwa von Becków". Wydawałoby się,że nie można już nawet postawić kropki nad "i", a tymczasem Pani Joanna zaskakuje nadal. Książka aż roi się od nowych bohaterów i wątków. To nie jest romansidło z historia w tle ale naprawdę dobrze napisana część sagi połączona z sensacją. Fascynująca historia. Już wiem,że po książki autorki będę sięgać w ciemno!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Druga część jest trochę zbyt... współczesna? Po przeczytaniu pozostał we mnie pewien niedosyt. Nie, nie dlatego, że rozwikłanie zagadek, wyjaśnienie wszystkich tajemnic z przeszłości, uporządkowanie historii rodu Von Becków przyniosło rozczarowanie co do treści. Nie było ani banalne, ani pozbawione polotu i wyobraźni. To raczej forma, a właściwie język. "Piętno von Becków" dla mnie było nieco zbyt wulgarne i zbyt ociekające seksem. Momentami przywodziło na myśl bardziej współczesne powieści z półki romans/erotyka niż elegancką powieść o nieszczęśliwej miłości. Być może to wyobrażenie jest nieco stereotypowe, niemniej wpływ na to miała pierwsza część, która doskonale wpisywała się w pokutujący w mojej głowie obraz wysublimowanego podejścia do kwestii uczuć pokolenia naszych dziadków i pradziadków, przedwojennej kindersztuby, swoistej wzniosłości. Momentami powieść ta była dla mnie po prostu brudna. I pal licho, że znakomita część wydarzeń rozgrywa się w czasach (około)współczesnych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przeszłość zawsze wpływa na teraźniejszość i przyszłość. Często z pozoru nieistotne zdarzenie, gest lub zaniechanie, może przyczynić się do kolei ludzkich losów a nawet kolejnych pokoleń. Piękna książka, pełna tajemnic i zagadek z przeszłości

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Dziedzictwo von Becków" mnie zachwyciło. Styl, język, cała fabuła, przedstawienie bohaterów, wszystko mi w niej pasowało. Dlatego trochę się obawiałam kontynuacji. I początkowo rzeczywiście nie mogłam się wciągnąć. "Piętno von Becków" bowiem ma trochę inny styl niż poprzedniczka. Autorka pokusiła się o dodanie do całej historii wątków sensacyjnych oraz wprowadzenie zupełnie nowych, równie ciekawych bohaterów. Powieść jest przepełniona tajemnicami, namiętnością i przerażającymi opisami z obozu zagłady. Historia przeplata się z teraźniejszością, ukazując, jak ogromny wpływ na nasze zachowanie mają przeżyte tragedie, i jak swoimi dobrymi chęciami możemy zniszczyć komuś życie. Nowi bohaterowie są pełnokrwiści, intrygujący i rewelacyjnie przedstawieni. Pióro autorki chyba nigdy nie przestanie mnie zachwycać. Trzy książki, które miałam okazję przeczytać, sprawiły, że na długie godziny zupełnie odpłynęłam. Pani Jax ma bardzo plastyczny język, cudownie potrafi snuć swoje opowieści a przede wszystkim jej proza jest poruszająca i wzbudzająca skrajne emocje. Dopracowana fabuła, wyraziste postaci, mieszanka miłości, nienawiści, dramatu i szczęścia a w tle opowieść o poszukiwaniu skarbów, intryga mająca swój początek w czasie II wojny światowej, izraelski szpieg i poszukiwanie własnej drogi życiowej oraz kilka naprawdę zabawnych scen. Nie zabrakło również momentów, w których ściskało mi się serce. Cóż mogę powiedzieć. Jestem pod ogromnym wrażeniem twórczości pani Jax i jest pewne, iż przeczytam każdą książkę spod jej pióra. Niezwykła wrażliwość oraz doskonały styl autorki czynią ze mnie dożywotnią jej fankę:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Już w swoim powieściowym debiucie, „Dziedzictwie von Becków”, Joanna Jax dała się poznać jako odważna autorka, wysoko stawiająca sobie poprzeczkę, starannie budująca fabułę, wnikliwie analizująca postępowanie bohaterów. Cenię sobie prozę tej pisarki za wychodzenie naprzeciw ludzkim problemom. Jax nie ucieka, a wręcz mnoży kłopoty, jakie spadają na postaci, sprawdza granice ich wytrzymałości, testuje człowieczeństwo.
„Piętno von Becków” to opowieść o poszukiwaniu. Julia Kunis, prawnuczka Wernera von Becka (kluczowej powieści pierwszej części), pragnie zgłębić historię swoich przodków, by śledząc rodową tożsamość znaleźć moment narodzin zła. Ta kwestia jest bliska także samej autorce, stąd w jej powieściach tak wiele nikczemności, intryg, negatywnych emocji. Pisarka zgłębia istotę zła, próbuje odpowiedzieć na pytania o jego genezę, siłę itp. Ale zdaje się, że najważniejsze pytanie – dlaczego? – ciągle pozostaje bez odpowiedzi. Dawid Halpern szuka zaginionego podczas wojny majątku swojej rodziny, cały świat chce znaleźć nazistów, którzy jeszcze nie doczekali się kary za swoje winy. Gdy wnikamy w tę powieść głębiej dostrzeżemy także poszukiwania innego rodzaju – miłości, szczęścia, spokoju, wybaczenia. W „Piętnie…” Jax pokazuje bohaterów, którzy mają wiele na sumieniu. Ale autorka jakby chciała obronić w nich człowieczeństwo, nie tyle usprawiedliwiając ich poczynania, co wyjaśniając, że zło nie bierze się z niczego. Nikt bowiem nie rodzi się naznaczony. Z drugiej strony pisarka pyta o rolę przodków i ich wyborów w kształtowaniu się osobowości przedstawicieli kolejnych pokoleń. Ogromny wpływ na życie jednostki ma także wielka historia. Po raz kolejny u Jax to właśnie polityka i historia stają na drodze zwykłych obywateli. Postaci i fakty rzeczywiste wstępują na karty fikcyjnej opowieści (choć niektóre fragmenty są inspirowane prawdziwymi wydarzeniami) – dużym atutem autorki jest umiejętne ich połączenie. Ryzykowny zabieg zmian czasów (poznajemy losy bohaterów na przestrzeni wielu lat dzięki przeskokom czasowym) oraz osadzenie części fabuły podczas II wojny światowej Joannie Jax udały się znakomicie. Warto zaznaczyć, że trzeba mieć nie lada odwagę i być pewnym swojego przekazu, by porywać się na wikłanie postaci w okres Holocaustu. Joanna Jax zawsze wiele miejsca poświęca miłości. W „Piętnie…” znów mamy wiele odcieni tego uczucia. Ale autorka pokazuje także historię tych, którzy żyją jedynie złudzeniem miłości lub mylą ją z namiętnością. O tym, jak bardzo można zatracić się w żądzy świadczy choćby przykład Kornelii, która skutki swojego zaślepienia odczuje niezwykle dotkliwie. Jak to u pisarki bywa – nic nie jest białe lub czarne, dlatego jedni płacą za swoje kaprysy, dla innych są one kolejną spełnioną fantazją. Znamienne dla powieści Jax jest ukazywanie danej kwestii z kilku perspektyw lub przedstawianie różnych możliwości jej rozwoju. W „Piętnie…” przełamuje się stereotypy i schematyczne myślenie. Autorka przekonuje, że każdego trzeba traktować indywidualnie, np. postać Hansa Lutza jako przykład dobrego Niemca (podczas II wojny światowej). udowadnia także, że takie same decyzje mogą prowadzić do diametralnie odmiennych finałów – wszystko zależy od okoliczności. W tej książce jest wielu bohaterów, na przestrzeni całej fabuły ich losy coraz ciaśniej się splatają. Wszelkie relacje między nimi zawsze są nakreślone z konkretnego powodu, np. służba polskiej dziewczyny u Niemca (w latach 40.) czy choćby znajomość Julii i Dawida pokazująca, że nie można oceniać nikogo na podstawie życia jego przodków. Wśród najważniejszych pytań tej narracji znajdują się te o wartość ludzkiego życia i istotę zła. Jak wiele człowiek jest w stanie znieść i na co jest gotowy by ocaleć? Jak silna jest wola przetrwania? I wreszcie – czy istnieje sumienie i jak wielki ciężar jest ono w stanie przyjąć? Jax bada granice człowieczeństwa i analizuje powody, dla których czasem się je przekracza. Jednocześnie zaprzecza, że wszystkie decyzje można usprawiedliwić. Na szczęście, poza seriami cierpień, które los (czy na pewno on?) funduje bohaterom znajdą oni także nadzieję i szczęście. Przynajmniej niektórzy, jak to w życiu bywa…

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"I pomyśleć, że wielka miłość dwojga ludzi, którzy spotkali się pewnego deszczowego dnia pociągnie za sobą całe pasmo ludzkich tragedii". Przeszłość nieodmiennie wpływa na teraźniejszość. I myli się ten, kto powie, że historia naszych przodków, dla naszego życia nie ma żadnego znaczenia. Często bowiem właśnie to, co wydarzyło się dawno temu, kreuje pośrednio to, co dzieje się teraz. Widać to w pełnej krasie na przykładzie historii całych narodów, ale także na przykładzie jednostki. Widać to również w napisanej z rozmachem, kontynuacji sagi rodzinnej autorstwa Joanny Jax, przy lekturze której dosłownie przepadłam już po przeczytaniu pierwszej strony. Joanna Jax to absolwentka Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, która pasjonuje się malowaniem na szkle unikatową techniką warstwową. Uwielbia także czytać biografie i publikować krótkie opowiadania. Na co dzień pracuje jako manager w dużej firmie ogrodniczej. Autorka zadebiutowała w 2014 r. książką pt. "Dziedzictwo von Becków". "Piętno von Becków" jest drugą częścią tej rodzinnej sagi. Wielka miłość połączyła w czasach wojny polską nauczycielkę Marię raz niemieckiego oficera SS - Wernera von Becka. Prawnuczka Wernera, Julia Kunis podejmuje decyzje o prześledzeniu dziejów swojej rodziny. Okazuje się jednak, że nie jest jedyną, która pragnie odkryć tajemnice przeszłości, a jej wędrówka zaczyna stawać się coraz bardziej niebezpieczna. Debiut Joanny Jax pt. "Dziedzictwo von Becków" okazał się sprawnie napisaną powieścią, która posiadała wszystkie elementy pozwalające zaszeregować tę książkę do polecanych przeze mnie sag rodzinnych. Byłam więc bardzo ciekawa, jak autorka poradzi sobie z kontynuacją losów rodu von Becków, czyli ich potomków, których życie ukształtowały losy dziadków i rodziców. Po przeczytanej lekturze mogę powiedzieć, że nie zawiodłam się bowiem autorka z podobną dbałością o szczegóły, przedstawia dość skomplikowane relacje rodzinne oraz to, co ważne - krok po kroku odsłania tajemnice, które w pierwszym tomie nie zostały wyjaśnione. Joanna Jax funduje także kompletnie nieprzewidywalne zakończenie dotyczące przewodniego wątku szukania zaginionego, rodzinnego majątku. Zakończenie, którego nigdy bym się nie spodziewała. Autorka do fabuły swojego dzieła wprowadza także nowych bohaterów takich, jak spadkobiercę żydowskich jubilerów - Dawida Halperna, czy też dość nietuzinkową postać, której przeznaczenie wymyślone przez pisarkę mnie nie zadowoliło, czyli poszukiwacza skarbów III Rzeszy - Toma Andersa. Swoisty trójkąt miłosny Julii, oraz dwóch wyżej wskazanych mężczyzn wprowadził do fabuły nieco pikanterii oraz delikatnego erotyzmu i mam wrażenie, że autorka dobrze sprawdziłaby się w opisywaniu dość dobrych scen erotycznych. Jednak najbardziej intrygującą i wieloznaczną bohaterką okazała się według mnie, babcia Kornelia, która w czasie II wojny światowej uległa urokowi i swoistemu erotycznemu uniesieniu Petera von Becka. Wątek jej chorej namiętności, oraz tego, jak dalej potoczyły się losy tej postaci, mocno mnie wciągnął i wywoływał wiele uczuć. Pod ich wpływem bowiem czytelnik zaczyna zadawać sobie pytania o naturę człowieka, o granice pomiędzy miłością i namiętnością, czy też o odpowiedzialność za własne czyny. To, co można stwierdzić po lekturze dwóch tomów tej sagi to z pewnością widoczny talent autorki do budowania niejednoznacznych postaci, barwnych i wywołujących wiele skrajnych uczuć. A to w gatunku sagi rodzinnej, niezwykle istotny element świata przedstawionego. Warto wspomnieć także o samej budowie utworu, gdyż w książce przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Kilka planów czasowych z dni wojny, a także lat późniejszych aż do współczesności, zmierza do jednego, wspólnego finału. Bardzo cenię sobie umiejętnie zastosowany zabieg retrospekcji i w tym przypadku tak właśnie niewątpliwie jest. Ciekawym wątkiem jest także poruszony przez autorkę temat zagubionych lub przywłaszczonych przez banki majątków żydowskich, dotyczący głownie Szwajcarii. Przyznam, że kwestia ta bardzo mocno mnie zainteresowała. Ludzkie namiętności, odwaga, poświęcenie, wojna i miłość - takie wybuchowe połączenie w książce Joanny Jax zapewnia niezapomniane wrażenia. Historia rodu von Becków wciąga od pierwszej strony i nie pozwala oderwać się od lektury nawet na chwilę. To prawdziwa uczta literacka dla czytelniczego podniebienia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Julia Kunis jest prawnuczką Wernera von Becka - Niemca, który podczas II wojny światowej zakochał się w Polce i tym samym rozpoczął ciąg katastrofalnych w skutkach wydarzeń. Miłość łącząca tych dwoje była w stanie przetrwać wszystkie przeciwności losu, a łączące ich uczucie od wielu lat inspiruje ich potomków. Julia dopiero niedawno dowiedziała się, że płynie w niej krew jednego z najbardziej wpływowych rodów niemieckich podczas II wojny światowej. Po ostatnich traumatycznych wydarzeniach dziewczyna postanawia prześledzić dzieje rodu von Becków oraz odkryć tajemnice jej przodków. Jednak czy dziewczyna jest gotowa na to, że to czego się dowie, niekoniecznie może jej się spodobać? ,,W normalnym świecie przeciwieństwem miłości nie jest nienawiść, ale obojętność. Tutaj można tylko czuć nienawiść..." Wkrótce Julia wkracza na niezwykle niebezpieczną ścieżkę, z której być może nie będzie już powrotu. Dziewczyna zaczyna krok po kroku odkrywać nowe fakty związane z przeszłością jej rodziny, które skrywają w sobie pełno mroku oraz cierpienia. Julia dokonuje pewnego niezwykłego odkrycia, które może okazać się dla niej zabójcze. Na jej drodze może stanąć wkrótce ktoś, kto za wszelką cenę będzie próbował odebrać jej nowo zdobyte informacje i w swoich działaniach posunie się do wszystkiego, żeby dopiąć celu. Jak wiele dziewczyna jest w stanie poświęcić, żeby mu to uniemożliwić? Jakie tajemnice skrywa ród von Becków? Oraz co z tym wszystkim mają wspólnego tajemnicze mapy, których Julia stała się posiadaczką? ,,Może w istocie ktoś rzucił na nich klątwę, bo w tej rodzinie nic nie było normalne i nikt nie poukładał dobie życia, jak należy. [...] Julia chciała dotrzeć do źródła zła, które opętało jej rodzinę." Podczas swojej wędrówki Julia spotyka historyczkę Martę Landowską, niezwykle ironicznego oraz aroganckiego Toma Andersa, który jest poszukiwaczem skarbów III Rzeszy, a także Dawida Halperna, który za wszelką cenę próbuje odzyskać coś, co jego rodzina straciła po wybuchu II wojny światowej. Drogi tych czterech osób przecinają się, a ich spotkanie już na zawsze zmieni bieg wydarzeń. Choć każda z tych osób ma odgrywa inną rolę w tej historii, to jednak wbrew pozorom łączy ich więcej, niż na początku mogłoby im się to wydawać. Na swojej drodze Julia spotyka także miłość. Jednak czy rodzące się uczucie okaże się silniejsze, niż strach przed zranieniem? Czy dziewczyna pójdzie za głosem serca, tak jak jej pradziadek? A może wygra zdrowy rozsądek? ,,A życie to nie tylko spokój i bak zmartwień. To wzloty i upadki. Namiętność, strach, euforia i rozpacz. I to czyni człowieka bardziej ludzkim." Joanna Jax zdobyła moje serce już jakiś czas temu, kiedy czytałam ,,Dziedzictwo von Becków" oraz ,,Długą drogę do domu". Obie te książki są dla mnie niezwykle ważne i muszę przyznać, ze byłam bardzo ciekawa, jak na ich tle wypadnie najnowsza książka autorki - ,,Piętno von Becków". Nie wiem jak to możliwe, ale ta pozycja okazała się dla mnie jeszcze bardziej wciągająca oraz poruszająca, niż jej poprzedniczki. Całą historię poznajmy z punku widzenia wielu bohaterów i choć na początku wydaje się, że nie mają oni ze sobą nic wspólnego, to po pewnym czasie wszystko zaczyna układać się w jedną całość. Akcja tej książki dzieje się zarówno w czasach współczesnych, podczas II wojny światowej, jak i czasach komunizmu. Historie przedstawione w tej książce są niezwykle poruszające, a chwilami nawet szokujące. Każda książka Joanny Jax zawiera taki ładunek emocji, że czytelnik ma wrażenie, jakby właśnie odbył przejażdżkę na rollercoasterze. W dodatku w ,,Piętnie von Becków" nie zabrakło nagłych zwrotów akcji, wielu tajemnic rodzinnych oraz starannie zaplanowanych intryg. Bardzo polubiłam Toma Andersa, który swoim ciętym językiem, dużą dawką ironii oraz ciągłymi przepychankami z innymi bohaterami dostarczył mi sporej rozrywki. Autorka po raz kolejny zachwyciła mnie swoją książką i mam nadzieję, że na następne jej powieści nie będziemy musieli długo czekać. Książkę jak najbardziej polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Dziedzictwo von Becków" i "Piętno von Becków" to dzieje zakazanej miłości. Trudne wybory, intrygi i konsekwencje podjętych decyzji. Ucieczka przed okrucieństwem wojny, pułapki i pragnienie zemsty. Historia wielkiej miłości, rozłąki i tajemnic, które nie dają spokoju kolejnym pokoleniom. Ludzkie losy, w które autorka wplątuje historię grabieży skarbców, kosztowności i oszczędności ludzi, którzy nie przeżyli wojny. Walka żydowskiego środowiska, rodzin o odzyskanie mienia. 

Cykl gorąco polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dobrze się czyta. Autorka ma talent do opisywania erotyki. Najbardziej zainteresowała mnie postać Kornelii. Jest wielowymiarowa, niejednoznaczna. Taka sobie letnia, niezła letura.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Kontynuacja pierwszego tomu, W tej części Julia Kunis prawnuczka Marii i Wernera będzie się starała poznać tajemnice swoich przodków. Autorka podobnie jak w poprzednim tomie przeprowadziła akcję dwutorowo: wojna i czasy współczesne przeplatają się ze sobą.

Pierwsza część zdecydowanie bardziej mnie urzekła. Kontynuacja ma swoje plusy i minusy:. Do plusów zaliczyłaby się akcja i tajemnice, minusem było irytujące zachowanie Julii, mojej sympatii nie zdobył zadufany w sobie Tom Anders, czasem pojawiają się tu docinki na temat wiary w Boga co też mnie zniesmaczyło. Peter Von Beck został przedstawiony jako czarna owca, ale poznając jego życie zrozumiałam co było przyczyną, nie usprawiedliwiałam, ale jego zachowanie nie wzięło się znikąd i zrobiło mi się go żal.

Powieść o odkrywaniu przeszłości, ale też o przebaczeniu i zostawieniu złych wspomnień za sobą. Po lekturze dwóch książek tej autorki muszę przyznać, że zaciekawiły mnie jej inne powieści. Polecam miłośnikom sag rodzinnych z historią w tle.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ja chcę poznać historię swojej rodziny. Muszę wiedzieć, kiedy narodziło się w niej zło. (s. 17)

Wcale się nie dziwię głównej bohaterce Julii Kunis, że interesuje się historią swojej rodziny, że pragnie poznać jej historię i odkryć sekrety. Tak samo postąpiłabym na jej miejscu. Jednak ona sięga dalej i głębiej – chce się dowiedzieć, kiedy u von Becków narodziło się zło; i kto chce zniszczyć jej ukochanego dziadka Maurycego. Znajduje kobietę, która jest właścicielką teczki zawierającej tajemnice krewnych Julii. Cena? Jedyne sto tysięcy! Ale nie tylko ona chce ją mieć. Na arenie pojawia się historyczka Marta Landowska, która przypuszcza, że jej rodzina jest spokrewniona z von Beckami; dziennikarz Tom Anders, poszukiwacz pamiątek III Rzeszy; agent David Halpern spadkobierca żydowskich, przedwojennych jubilerów. A wszystkiemu jest winien daleki krewny Julii, Ernest von Beck, który pojawił się, aby wyrównać rachunki z przeszłości.

Przeklnę ich i ich potomstwo do piątego pokolenia. (s. 138)

Kornelia i Oriana przeklęły w obozie w Dachu ród von Becków na pokolenia. A klątwy mają czasem wielką moc. Wraz z upływem czasu klątwa nie mijała, wręcz przeciwnie – dawała o sobie znać i kolejne pokolenia von Becków były naznaczone piętnem, chociaż one o tym nie wiedziały. Niektórzy członkowie rodu żyli z piętnem tajemnicy i dusili je w sobie przez lata. Bohaterowie nie są czarno-biali, trudno ich tylko lubić lub tylko nie lubić, gdyż w każdym z nich mieści się dobro i zło, każdym kierują emocje. Złożoność postaci, ich niejednoznaczność sprawia, że są one bliższe czytelnikowi. A ten stopniowo odkrywa tajemnice dotyczące skomplikowanych relacji rodzinnych, by na końcu zostać zaskoczonym rozwiązaniem akcji.

Życie bez emocji nie ma sensu. (s. 398)

Czytając powieść Joanny Jax, czytelnik powinien być przygotowany na gamę uczuć, która się kręci na karuzeli. Autorka doskonale operuje emocjami bohaterów i czytelnika. Niektóre fragmenty, opisy powodowały u mnie zaciskanie pięści z różnych powodów, inne zaskakiwały, szokowały, wzruszały. Wątek obozu koncentracyjnego wstrząsa czytelnikiem i skłania go do refleksji nad historią Polski. Lecz to miłość jest najważniejszym uczuciem, z którego nie warto rezygnować bez względu na wszystko – tytuły, nazwiska, religię, rasę, narodowość. To ona łączy ludzi w pary, choć ci nie zawsze poddają się przeznaczeniu. W sadze von Becków miłość czasem przegrywa z namiętnością, pokazuje różne oblicza, także te okrutne, lecz zaskakuje swą siłą.

Każdego dnia, budząc się o świcie, ryzykujemy. (s. 384)

Wszechwiedzący narrator sprawia, iż czytelnik porusza się po świecie literackim jak po rzeczywistym, staje się niemym świadkiem wydarzeń rozgrywanych w Polsce, Niemczech, Anglii, Jerozolimie na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Odwiedza niemiecki sierociniec, obóz koncentracyjny, poznaje historię żydowskich braci i łupieżczą politykę banków szwajcarskich, a przy tym jest świadkiem wielu tragedii, wielkich namiętności i jeszcze większych pieniędzy, które potrafią niszczyć i deprawować, odkrywcą zaskakujących tajemnic.

Cholerni von Beckowie! Mam wrażenie, że w ich żyłach płynie zło, zamiast krwi. (s. 403)

Saga rodziny von Becków znów mnie porwała swoją niezwykłością. Śledzenie historii tej rodziny wciąga od pierwszych stron, zaś niespodziewane zwroty akcji zmieniające bieg wydarzeń przykuwają uwagę czytelnika. Wydarzenia są coraz bardziej zapętlone i dramatyczne, zaś docieranie do prawdy i odkrywanie jej bywa tragiczne w skutkach. Autorka umiejętnie poplątała losy von Becków, wykorzystała przy tym wydarzenia historyczne i czasy, w jakich toczy się akcja, dzięki temu stworzona przez nią powieść wydaje się jak najbardziej realna. Rzekłabym, że chwilami jest bliska literatury faktu.

Życie jest zagadką. A ludzkie losy są tak przedziwne, że próba wyjaśnienia ich w racjonalny sposób nie ma najmniejszego sensu. (s. 410)

Cóż, nie pozostaje mi nic innego, jak życzyć Wam przyjemnej lektury w odkrywaniu tajemnic rodu von Becków i szukania korzeni zła. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)