Pierwsza gwiazdka w cichej dolinie
Barbara Wicher

Boże Narodzenie tak mocno wryło się w naszą kulturę, że trochę traci swój religijny charakter. Polacy chętnie dekorują choinkę, smażą ryby, ozdabiają pierniczki. Krótko mówiąc wpadają w przedświąteczny szał. Pewnie trudno nam wyobrazić sobie, że są miejsca, gdzie świąt się nie obchodzi. Nie znają ich mieszkańcy Cichej Doliny, miejsca wykreowanego przez autorkę bajek dla dzieci Barbarę Wicher. Kiedy dziadek Stefka mimochodem o nich wspomina, budzi w chłopcu ciekawość. Młody króliczek wyczuwa, że święta to coś radosnego i podniosłego i bardzo chciałby to przeżyć. Tytułowa „pierwsza gwiazdka” będzie nie tylko symbolem. Większość mieszkańców Cichej Doliny po raz pierwszy będzie zaangażowana w przygotowania do Bożego Narodzenia.

Może zwróciliście uwagę, że wspomniałam, iż Cichą Dolinę zamieszkują króliczki. Jest to dość ciekawa „zagrywka”, bo jak wiadomo ten długouchy zwierzak jest symbolem całkiem innych świąt. Nie zmienia to faktu, że bohaterowie są przeuroczy. Gwarantuję, że kiedy spojrzycie na ilustracje do książki z waszych ust wydobędzie się wyrażające zachwyt „oooo”.

Przejdźmy jednak do treści. Barbara Wicher genialnie skomentowała rozgardiasz, który towarzyszy przygotowaniom do świąt. Króliczki pragną zrobić wszystko perfekcyjnie, ale mają bardzo mało czasu. W efekcie dopada ich pesymizm i odechciewa im się jakiegokolwiek świętowania. Z ust dziadka Stefka padają bardzo mądre słowa: „Może nie uda się przygotować świąt IDEALNYCH... Nadal jednak mogą to być wspaniałe, radosne, nasze wspólne NIEIDEALNE święta”[1] Czy spędzając godziny w kuchni, uganiając się za drogimi prezentami albo za symetryczną choinką stworzymy klimat świąt? Czy nie lepiej ugotować mniej potraw, a zamiast tego napisać z dzieckiem list do Mikołaja, albo zrobić ozdoby? Co z tego, że aniołki będą krzywe, skoro „wypełnimy” je wspomnieniami.

Książka „Pierwsza gwiazdka w Cichej Dolinie” składa się z 24 rozdziałów. Jest idealna do czytania w adwencie i wspólnego zastanowienia się, jakie te nasze, rodzinne święta powinny być. Życzę wam, żebyście wraz z króliczkami z bajki odnaleźli istotę Bożego Narodzenia i obchodzili je radośnie.

[1] Barbara Wicher, „Pierwsza gwiazdka w Cichej Dolinie”, wyd. Świetlik, Białystok 2023, s. 103.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Święta Bożego Narodzenia to bardzo niezwykły czas. Dla wielu z nas magiczny, radosny i przepełniony miłością. Oczekiwanie na nie również może być całkiem przyjemne!

  Na pewno za sprawą chociażby przeróżnych kalendarzy adwentowych. Jednak czy mieliście kiedyś do czynienia z kalendarzem książkowym?   Ja po raz pierwszy miałam okazję taki przeczytać, choć oczywiście nie na raty, a za jednym razem. To ciekawa forma umilenia sobie tego czasu oczekiwania.   Poznajcie Stefka - królika, który po prostu przeczuwa, że wydarzy się coś radosnego i podniosłego, choć sam do końca nie wie co to oznacza. Pewnego razu natrafia na niesamowity widok - ośnieżoną polanę, wprost bajeczną, a do tego obsypane śniegiem drzewko wyglądające jakby ktoś właśnie je udekorował. Towarzyszącemu mu dziadkowi przypomina świąteczną choinkę, o której jednak sam Stefek nie ma pojęcia. Słysząc te słowa dziwi się i nie rozumie co dziadek ma na myśli, jednak czuje, że to zagadka warta rozwiązania. Postanawia wstąpić do stworzonego przez przyjaciół klubu odkrywców i dowiedzieć się co to takiego święta oraz tradycja. Czy króliczki przywrócą świąteczną tradycję w Cichej Dolinie? Jak się pewnie domyślacie - tak, choć po drodze czeka na nie wiele ciężkiej pracy i chwil zwątpienia.   Książka wprowadza odrobinę magii w przedświąteczny czas. To jedna historia, podzielona na 24 rozdziały, które można czytać każdego dnia począwszy od 1 grudnia. Są one jednak na tyle krótkie, że pewnie będziecie mieli problem z odłożeniem jej na bok.   Każdy rozdział kończy się w dobrym momencie (biorąc pod uwagę czytanie 1 dziennie) - pozostawiając pewną nutkę tajemniczości, coś, co sprawia, że chce się od razu poznać ciąg dalszy.   To urocza, ciepła historia o tej niezwykłej tradycji i tym, co w świętach najważniejsze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)