Pensjonat na Kaczym Wzgórzu
Paulina Kozłowska

Ostatnio z biblioteki przyniosłam więcej obyczajówek niż kryminałów. Dziwne ale prawdziwe. A najlepsze jest to, że kolejną obyczajówkę czytało mi się lekko, miło i przyjemnie. Całkiem fajny pomysł na fabułę, pomysł na Kacze Wzgórze nowatorski i przyciągający. Trochę frustrujący główni bohaterzy. Ona troszkę naiwna a on arogancki. Co z takiego zestawienia może powstać? Zakończenia można się oczywiście domyślić ale tu ważna jest droga, która do niego prowadzi. Zatem miło spędziłam czas i już wypożyczyłam drugi tom z cyklu.

Tematyka często ostatnio powtarzająca się w książkach obyczajowych, pensjonat dla osób z problemami, nic odkrywczego. To zauroczenie Roberta Łucją mało realne. Do tego nie wiem, jak można całować się z osobą, która przed chwilą cała była umazana wymiocinami i nawet nie umyła zębow i czerpać z tego przyjemność. "Myję cię, bo masz zarzyganą twarz, wariatko!"......"Wiedziała, że to się tak skończy. Od momentu, kiedy przysiadł na łóżku i zaczął czyścić jej twarz tym idiotycznym ręcznikiem, czuła iż jego ciało przyciąga ją jak magnez"..... "Kiedy minął pierwszy szok spowodowany faktem, że znalazła się z nim w tak intymnej sytuacji, nadszedł kolejny. Jego delikatny pocałunek. Był jak tsunami uderzające z ogromną predkością w mury jej samokontroli i opanowania.". Od kiedy tsunami jest delikatne?. Ksiązkę przeczytała, ale nie wiem czy warto było. Do tego te seksualne opisy, jak w erotyku.