Pandora Hearts 1
Jun Mochizuki

PUSZKA PANDORY

Po „Pandora Hearts” nie sięgnąłem, bo tak bardzo zachwyciła mnie najnowsza manga autorki, „Księga Vanitasa”. Owszem, przy tamtym tytule bawiłem się nieźle, niemniej całość nie powaliła mnie na kolona. Co więc zdecydowało? Oczywiście kultowy status „Pandory” i fakt, że seria ta trafiła na listę 100 najlepszych mang zdaniem portalu myanimelist.net. Co prawda są tam tytuły, w którymi się nie zgodzę, jednak większość z tych mi znanych, to naprawdę świetne dzieła. I nie zawiodłem się także w tym przypadku.

Głównym bohaterem serii jest nastoletni Oz Vessalius, dziedzic jednej z czterech rodzin książęcych. Na czas zbliżających się piętnastych urodzin przybywa do wiejskiej rezydencji, gdzie ma się odbyć uroczystość z okazji wkroczenia przez niego w ten wiek – wiek uważany tu za pełnoletniość. W budynku od dawna nikt nie mieszka, służy jedynie do takich okazji, ale Oz póki co cieszy się wolnym czasem i towarzystwem przyjaciół. Nie smuci go nawet fakt, że to nie ojciec, a wuj zajmie się nim w trakcie ceremonii, bo rodzica i tak wiecznie nie ma. Jednakże pewnego dnia chłopak słyszy dziwny dźwięk, a w trakcie jego poszukiwań wpada do podziemnego cmentarza. Tu staje się świadkiem dziwacznej wizji, która jednak może wizją wcale nie być. Ale to zaledwie początek wydarzeń, które wstrząsają jego młodym życiem. Już wkrótce Oz trafia do Otchłani – legendarnego więzienia dla tych, którzy popełnili śmiertelny grzech. Z miejsca tego nie ma ucieczki, a skoro trafili tam najgorsi z najgorszych, pobyt nie będzie zbyt przyjemny. Czemu jednak ktoś z książęcego rodu został tam wtrącony i to za samo istnienie? I co czeka na niego na miejscu?

Całość mojej recenzji na blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/01/pandora-hearts-1-jun-mochizuki.html