Pamiętniki wampirów. Pamiętnik Stefano. Tom 1: Początek
L. J. Smith

Jak dla mnie genialna książka! Opisy są bardzo szczegółowe, wszystko dokładnie wytłumaczone, ale NIE nudne! Była to pierwsza tego typu książka która trafiła w moje ręce, ale jestem zachwycona!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Generalnie powieść bardziej dla młodzieży, ale czyta się przyjemnie, pisana w ciekawy sposób. Polecam wszystkim miłośnikom gatunku.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Stefano Salvatore ma 17 lat. Pewnego dnia dowiaduje się, iż zgodnie z wolą ojca, poślubi swoją znajomą z dzieciństwa, Rosalyn Cartwright. Jest zrozpaczony, ponieważ nie kocha dziewczyny. Niedługo potem w jego rodzinnej posiadłości pojawia się szesnastoletnia Katherine Pierce, sierota, którą ojciec Stefano zaofiarował się przyjąć pod swój dach. Młody chłopak jest oczarowany piękną, elegancką dziewczyną i nie potrafi przestać o niej myśleć. Wkrótce potem zaczynają ze sobą flirtować. Pewnego wieczoru, na przyjęciu wydanym przez ojca w ich posiadłości, dochodzi do tragedii. Młodzieniec odnajduje swą narzeczoną nad sadzawką z rozszarpanym gardłem. Bardzo boleje nad jej śmiercią, lecz obecność Katherine pozwala mu zapomnieć o traumie. Stefano wdaje się z nią w namiętny romans, spędzając odtąd wszystkie noce w jej sypialni. Pewnej nocy, podczas gorących pocałunków Katherine gryzie go w gardło, zatapiając w nim ostre kły. Do chłopaka dociera straszna prawda: jego ukochana jest wampirzycą. Stefano nadal jednak bardzo ją kocha, mimo wszystko wierząc w jej dobroć. Tymczasem jego ojciec wraz z innymi mieszkańcami miasteczka organizuje obławę na wampiry. Czy Katherine wyjdzie z niej cało? Jak zachowa się Stefano? Co wybierze: lojalność wobec ojca czy wobec ukochanej? Myślę, że pierwsza część "Pamiętnika Stefano" zaspokoi oczekiwania większości czytelników będących fanami fantasy, romansu czy horroru. Połączenie miłości i grozy sprawdziło się w przypadku tej powieści doskonale. Nie jest ona tak naiwna i infantylna, jak choćby "Zmierzch". Ukazuje miłość człowieka i wampirzycy taką, jaka ona naprawdę jest: fascynującą, ale i niebezpieczną. Katherine jest tajemnicza, nieprzewidywalna, groźna. Powieść ukazuje wampiry przede wszystkim jako żądne krwi drapieżniki - podstępne, gniewne, potrafiące omamić swą ofiarę, nie odczuwające wyrzutów sumienia, nie opierające się pragnieniu. Tym, co najbardziej mnie urzekło w książce, jest jej XIX-wieczny klimat, dający się wyczuć na każdej stronie. Ponieważ narratorem i jednocześnie głównym bohaterem jest Stefano, pozostałe postacie poznajemy z jego punktu widzenia. Postrzegamy je tak, jak postrzega je młodszy z braci Salvatore. Niewiele więc wiemy o motywach działania, którymi się kierują, nie wiemy, o czym myślą, z jakimi problemami się zmagają, jaki jest ich stosunek do otaczającej rzeczywistości. Dzięki temu obecny jest w powieści element zaskoczenia, bohaterowie dysponują wiedzą, o którą byśmy ich nie podejrzewali lub robią nagle coś zupełnie nieoczekiwanego, czego byśmy się po nich nie spodziewali. Uważam, że jest to pozycja godna polecenia, wciągająca i urzekająca klimatem, który bardzo dobrze oddaje realia epoki. Nie mam jej właściwie nic do zarzucenia i z przyjemnością sięgnę po kolejny tom.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wampiry, wampiry, wampiry... Dużo tego ostatnio wookoło, ale akurat "Pamiętniki wampirów" odróżniają sie nieco od sztampowych pozycji tego gatunku. Nawet moja mama się skusiła na przeczytanie serii:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jak dla mnie słaba. Być może jest tak dlatego, że obejrzałam serial i spodziewałam się historii trochę bardziej opartej na jego scenariuszu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)