Pałac zdrady
Jason Matthews

Kapitan Dominika Jegorowa, agentka rosyjskiej SWR wraca do moskiewskiej centrali, gdzie zostaje podwładną psychopatycznego sadysty Aleksieja Ziuganowa, szefa kontrwywiadu. Jest teraz podwójną agentką pod pseudonimem "Diva" i wciąż zakochana w swoim prowadzącym, pracuje dla Amerykanów.

Na rozkaz Putina jedzie do Wiednia, żeby zwerbować irańskiego naukowca, specjalistę od uranu. Dominika pozyskuje go. Zazdrosny o jej sukcesy Ziuganow za wszelką cenę chce ją wyeliminować.

Po wstrząsającym zakończeniu pierwszej części trylogii, wkraczamy w drugi tom niebezpiecznej gry, który rzuci nas na głębokie wody ludzkich dążeń, motywacji i pragnień. „Pałac zdrady”, udana kontynuacja "Czerwonej jaskółki", należy do literatury szpiegowskiej. Napisany przez Jasona Matthewsa, emerytowanego agenta CIA, którego doświadczenia wprowadzają nas w arkana pracy wywiadowczej i pozwoliły na rzeczywiste oddanie realiów świata „kretów” .

Książka oparta jest na sprawdzonych już w pierwszej części schematach. W dalszym ciągu Rosjanie w większość są zaściankowymi chciwymi sadystami, na czele z Władmirem Władimirowiczem. W "Pałacu zdrady" owo rozwartwienie jest jeszcze mocniej zarysowane. Ponownie nasi bohaterowie zostają wciągnięci w wielka machinę świata spisków i zdrad. Mimo powtarzających się już wzorców książkę czyta się dobrze. Fabuła jest ciekawie poprowadzona a narracja płynna i wciągająca, czytelnik naprawdę angażuje się w tę opowieść. Ten tom jest głębszy i bardziej złożony, postacie lepiej wykreowane.

Minusem są bezsensowne przepisy kulinarne zwięczające każdy rozdział. Niemniej jednak „Pałac” według mnie jest lepszy niż pierwsza część.

Jednocześnie rozumiem że nie każdy odnajdzie się w tego typu klimacie, ja jednak spędziłam z ta pozycją niezwykle przyjemny czas. Niecierpliwie czekam na trzecią część.

Doskonała powieść kryminalna kontynuacja "Czerwonej Jaskólki gdzie autor przedstawił nam główną bohaterkę Dominike jako baletnice . która u progu wspaniałej kariery zostaje wyeliminowana przez konkurencje. W drugiej części ukazane są zawiłości moskiewskiego podziemia walka z e szpiegostwem ale też miłość oddanie i poświęcenie dla sprawy pomimo przeciwności.

Świetna kontynuacja pierwszej części. Przy czym należy pamiętać, że tej dość obszernej książki nie da się przeczytać w dwa wieczory. Książka wymaga uwagi i zaangażowania. Dobrze też jest znać pierwszą część, ponieważ ułatwia to znacznie poznanie głównych bohaterów tej szpiegowskiej powieści. Świat agentów wywiadu czy kontrwywiadu, sposoby pozyskiwania i ochrony informatorów, " likwidowania" zagrożeń, prowadzenia obserwacji, inwigilacji, szkolenia czy zwykłej chciwości autor pokazuje bez różowych okularów. Wszystko jest niebezpieczne, ukryte, zmanipulowane, brutalne, bezduszne itd. I wszystko to ma celu ochronę państwa i obywateli albo zapewnienie sobie władzy i posłuchu, albo zwyczajnie chęci zarobku. Zależne to jest od poszczególnych agend w różnych krajach i oczywiście pracujących w nich osób, z których każda może mieć inny motyw pracy . Akcja   ,, Pałacu zdrady" rozgrywa się w kilku krajach i pokazuje różne zależności poszczególnych służb. Super książka na zimowe wieczory.

Kontynuacja Czerwonej jaskółki. Po raz kolejny Dominika musi się zmierzyć z zadaniami jakie powierzają jej Rosjanie. Tym razem jako podwójny szpieg. Znów spotyka się z Nate'm. Kolejny tom świetnie napisany. Kolejny tom, w którym każdy rozdział kończy się przepisem kulinarnym. I kolejny tom, gdzie pokazane jest w jaki sposób działa wywiad i jak próbuje wyciągać informacje. Również tutaj jest nieustanna próba miłości Dominiki i Nate'a.

Zdecydowanie lepsza od części pierwszej. Akcja jest bardziej wartka, mamy nowe, ciekawe postaci. Plusem jest także, że dość często pojawia się Putin. Ale przepisy kulinarne denerwujące w dalszym ciągu. Na pewno przeczytam tom 3.