W czasie wielkiej wojny ojczyźnianej zginęły miliony radzieckich dzieci. Rosyjskich, białoruskich, ukraińskich, żydowskich, tatarskich, łotewskich, cygańskich, kozackich, uzbeckich, ormiańskich, tadżyckich. Te, które przeżyły, wojny nie zapomniały nigdy. Dla nich to wspomnienie pierwszego papierosa otrzymanego od Niemca, zapach bzu i czeremchy, zabawa w strzelanie, pierwsze grzyby w lesie, kózka, która miała dawać mleko i zapewnić rodzinie przetrwanie. Ale też sprawy, przed którymi dzieci powinny być chronione – śmierć, cierpienie, brak ojca, okrucieństwo i głód.
Swietłana Aleksijewicz po raz kolejny udziela głosu tym, którzy go dotąd nie mieli. Tym, którzy przez lata byli tylko częścią niemego, anonimowego tłumu, tak zwanej ludności cywilnej, w wielkiej historii zawsze mniej ważnej od żołnierzy. Genialna reporterka udowadnia, że bez ich pamięci ciągle nie wiemy, czym jest wojna.
więcej
Swietłana Aleksijewicz po raz kolejny udziela głosu tym, którzy go dotąd nie mieli. Tym, którzy przez lata byli tylko częścią niemego, anonimowego tłumu, tak zwanej ludności cywilnej, w wielkiej historii zawsze mniej ważnej od żołnierzy. Genialna reporterka udowadnia, że bez ich pamięci ciągle nie wiemy, czym jest wojna.
Informacje dodatkowe o Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy:
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2013-05-15
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 232
Kup książkę Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Ostatni świadkowie. Utwory solowe na głos dziecięcy - opinie o książce
Dzieci to istoty niewinne, które łatwo zranić, zasługujące na radosne i spokojne dzieciństwo. Natomiast II wojna światowa zniszczyła otaczającą je do tej pory rzeczywistość.
O tej książce trudno napisać cokolwiek. Jakże zrecenzować dzieło składające się z relacji osób, które w 1941 miały od kilku do kilkunastu lat? Ich historie są krótsze lub dłuższe, ale tak samo wstrząsające i pełne grozy. Świat wojny widziany ich oczami odarty jest z uszlachetniającej go propagandy, czy górnolotnych idei dla których zabija się innych. Z książki tej wyłania się mroczny obraz, poznaczony jednak bardziej optymistycznymi epizodami. Wielu bohaterów lub ich krewnych przeżyło dzięki pomocy zupełnie im obcych ludzi, bezinteresownie oddających swoje jedzenie, czy pomagających w ucieczce.
Autorka oddała w swojej książce głos tym, którzy nigdy nie powinni doświadczyć wojny, ani widzieć jej okrucieństw - dzieciom.
"Wielki Dostojewski pytał kiedyś: czy świat, nasze szczęście, a nawet wieczna harmonia warte są tego, by dla ich powstania zgodzić się na jedną bodaj łzę niewinnego dziecka? I sam na to odpowiedział - nie, żaden postęp, żadna rewolucja, żadna wojna nie są tego warte. Łza dziecka przechyli zawsze szalę."
Dziecięcych łez w tej książce jest mnóstwo.
Kolejna wybitna książka wybitnej Aleksijewicz.
Dla mnie jak dla matki szczególnie trudna.
Potrzebna, powinien przeczytać ją każdy i obiecać, że już nigdy i nikomu...
Najlepsze reportaże o II wojnie światowej. Kolejna książka tej autorki, która wzrusza i chyba nikogo nie pozostawiam obojętnym. Zwłaszcza, że mówią świadkowie, w czasie wojny dzieci. Polecam każdemu.
Migawki z wojny widziane oczami dzieci wstrzasaja i poruszaja.
Mocna rzecz.Warto przeczytac!
Inne książki autora
Wojna nie ma w sobie nic z kobiety
0
Wojna nie ma w sobie nic z kobietybyła gotowa już w 1983 roku. Dwa lata przeleżała w wydawnictwie. Autorkę oskarżono o \"pacyfizm, naturalizm oraz podważanie...
Czarnobylska modlitwa. Kronika przyszłości
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
"26 kwietnia 1986 o godzinie pierwszej minut dwadzieścia trzy i pięćdziesiąt osiem sekund seria wybuchów obróciła w ruinę reaktor i czwarty blok energetyczny...
Przeczytane:2015-05-13, Ocena: 6, Przeczytałam, x 52 książki 2015,