Osiedle Sielanka. Sąsiedzi
Małgorzata Gutowska-Adamczyk

Polubiłam bohaterów cyklu, dlatego z przyjemnością przeczytałam drugą część. Jeśli jednak chodzi o fabułę to nie za bardzo idzie ona do przodu. Mamy jakieś perypetie bohaterów, ale do niczego to nie zmierza. Są rdzenni mieszkańcy, którzy chcą ocalić swoją miejscowość przed zapędami dewelopera i sam deweloper, który ma kolejne plany biznesowe. Z niecierpliwością czekam na kolejną część, być może akcja ruszy do przodu.

Wracam do Sielanki, ale neistety jakoś fabuła siadła. Może natłok bohaterów i nakładających się na siebie wątków nie przypadł mi do gustu. Doceniam wysiłki Marii Bak, kapitalne pomysły rozrabiaki Zuzi, która znalazła sprzymierzeńca w osobie egzotycznej Aiszy. niektórzy mieszkańcy znów chachmęcą, aż Maria Bąk tego nie może zdzierżyć. Rdzenni mieszkańcy wkońcu sięprzebudzili,założyli rade osiedę lai planuja walczyć do upadłego zdeweloprem. Arletta Gołąb z mężem nie dająsobie rady z dzieciakami,dlatego szukają i niani, i gospodyni , bez szemrania poddają się ofensywie pani Anastazji. Spisek Ukrainek trochę psuje im szyki, ale bogatemu wiatr nigdy nei wieje w oczy. Marian Jakubek to główny szwarccharakter, któremu nawet stan zakochania z szczęśliwej mężatce Alicji nie odbiera apetytów na wielkie przekręty. Najśmieszniejszym wątkiem jest wojna podjazdowa toczona w przedszkolu przez Dżesike Pamelę i Zuzię. Na pewno atutem wartym dodatkowej gwiazdki jest humor, wiele epizodów wywoła uśmiech na twarzach czytelników. Co ciekawe większość małżeństw przedstawionych w tym tomie ma spore problemy i tkwi w pułapce marazmu czy wzajemnych pretensji, a najbardziej udanym związkiem cieszą się dwie lesbijki. Jednak te perypetie ukazane są z przymrużeniem oka, bo autorka lubi nawet wady swoich bohaterów. Mimo wszystko poczułam się przytłoczona mnogością wątków, w rezultacie mniej niż w pierwszym tomie obeszły mnie problemy mieszkańców.

Z wielką radością powróciłam po roku na Osiedle Sielanka. Pamiętam, że czytając pierwszy tom, bardzo dobrze się bawiłam. Tak było i tym razem. 
Akcja drugiej części zatytuowana "Sąsiedzi" przenosi nas po raz kolejny do domów emerytowanej nauczycielki Marii Bąk, małżeństwa Arlety i Numeru Czwartego, czy fryzjerki Beaty Zając oraz jej niesfornej córeczki Zuzi, która już w pierwszym tomie mnie kupiła i tym razem nie było inaczej. 
Mieszkańcy osiedla na obrzeżach Warszawy w dalszym ciągu walczą z deweloperem, który skupuje ich domy i działki a na to miejsce buduje wysokie apartamentowce, nie pasujące w żaden sposób do dotychczasowego krajobrazu. 
Dodatkowo dochodzi do manifestacji pod Sejmem przeciwko obecnej władzy w Polsce, w której czynny udział pełni jedna z mieszkanek Sielanki. Mamy do czynienia z łapówkarstwem w Urzędzie Miasta, wyzyskiem pracowników z Ukrainy oraz kłopotami restauracji, które czują na plecach oddech konkurencji tańszych barów oferujących m.in. kebaby. 
Książka łatwa, lekka i przyjemna z dużą dawką humoru i przesłaniem. 
Polecam. 

Twórczość Małgorzaty Gutowskiej - Adamczyk od wielu lat cieszy się wśród czytelników niesłabnącą popularnością. Jej najnowsza książka to druga odsłona losów podwarszawskiego ,,Osiedla Sielanka", a podtytuł tego tomu brzmi Sąsiedzi.

Śledzimy dalsze losy mieszkańców w/w osiedla, którzy wciąż walczą z zachłannym deweloperem chcącym maksymalnie zabudować okoliczne tereny. Aby nieco wzmocnić głos mieszkańców reaktywowana zostaje rada osiedla, jednak jak się okazuje jej działania są trudnym orzechem do zgryzienia dla samych osób do niej wybranych.

Oprócz tego czytelnik świetnie bawi się czytając o perypetiach Arlety i Numeru Czwartego, którzy usilnie poszukują niani dla swoich pociech, gdyż opieka nad dziećmi całkowicie ich przerasta powodując domowy armagedon. Czy znajdą w końcu kogoś, kto zapanuje nad wszechobecnym domowym chaosem tak, by państwo Gołębiowie mogli wrócić do swoich dotychczasowych zajęć? - Tego dowiecie się z kart książki.

Niekontrolowane wybuchy śmiechu u czytającego wywołuje również przedszkolny spór Zuzi Zając z Dżeskiką Zioło. Zuzia, która niewątpliwie wiedzie tutaj prym nakreślona została przez autorkę w niezwykle kreatywny, a zarazem przekomiczny w pozytywnym znaczeniu tego słowa sposób.

W opowieści tej, podobnie jak w pierwszej jej części, znajdziemy pełen przekrój osiedlowej społeczności, która jest mocno nieufna i zdystansowana do nowo przybyłych. Walka lokalnych oficjeli o jak największą władzę przeplata się z korupcją. A ogromną solidarność miejscowych ludzi wobec siebie nawzajem pokazuje panująca wśród nich zażyłość.

Historia jest w gruncie rzeczy lekka i przyjemna w odbiorze, a jej dodatkowym atutem są spersonalizowane ilustracje wykonane przez panią Joannę Klimaszewską. Aby ułatwić czytelnikom orientację w kwestii postaci autorka na początku drugiego tomu umieściła ich spis, co z pewnością odświeża odbiorcy sylwetki bohaterów oraz ich wzajemne powiązania.

Powieść ta jest pełna humoru, traktuje o relacjach międzyludzkich i przywiązaniu jednostki do swojej małej ojczyzny, którą jest miejsce zamieszkania, gdzie latami zapuszcza się korzenie i tworzy misterną mozaikę wspomnień.

Jeśli lubicie styl literacki autorki to i tym razem się nie zawiedziecie. Zapraszam Was do ponownego odwiedzenia tego niewielkiego lecz niezwykle barwnego osiedla i spędzenia odrobiny czasu wraz z jego różnorodnymi i bardzo nietuzinkowymi mieszkańcami.

* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2021/12/druga-wizyta-u-mieszkancow-osiedla.html

Dość dobra, chociażwydaje się, że częśc pierwsza była lepsza...