Opowieść o Blanche i Marie
Per Olov Enquist

Opowieść o "królowej histeryczek", Blanche Wittman, najsłynniejszej pacjentce profesora Charcota, której "występy" oglądali Freud, Broca czy Strindberg; Marii Skłodowskiej-Curie, uwikłanej po śmierci męża w romans z Paulem Langevinem; tancerce Jane Avril - motylu, który uciekł z nieba i wdarł się na płótna i plakaty Touluse-Lautreca; oraz o samym profesorze Charcocie, który pragnął odkrywać nieznane światy a pochłonęła go miłość.
O promieniowaniu, tajemnym świetle, które miało dać klucz do ludzkiej osobowości i oświetlić drogę do Boga, a przyniosło rozpad i śmierć. Psychologii i medycynie, które miały zgłębić tajemnice ludzkiego umysłu, a ledwie prześlizgują się po jego powierzchni. O tym, że można otrzymać dwukrotnie Nagrodę Nobla, ale stać się społecznym wyrzutkiem z powodu "zakazanego" romansu.
To piękna i niepokojąca opowieść o możliwej i niemożliwej miłości, o cenie jaką trzeba za nią zapłacić. I o tym, że jaka by ona nie była - warto!

Per Olov Enquist wybitny szwedzki powieściopisarz i dramaturg; jego twórczość reprezentuje we współczesnej literaturze szwedzkiej nurt eksperymentów i poszukiwań, zarówno formalnych, jak i intelektualnych. Urodził się w 1934 roku w wiosce Norrland, na północny Szwecji. Studiował na Uniwersytecie w Uppsali historię literatury. Od wczesnych lat 60-tych pracował jako krytyk literacki i teatralny. Był członkiem Szwedzkiej Rady Kultury, zarządu Szwedzkiego Radia oraz zarządu Szwedzkiego Zrzeszenia Pisarzy.
Opublikował wiele książek, które przyniosły mu międzynarodową sławę. Debiutując powieścią Kristallögat (1961, Kryształowe oko) dał się poznać jako pisarz o zainteresowaniach psychologicznych. Kontynuował tę problematykę w Färdvägen (1963), utrzymanej w poetyce antypowieści. Charakter eksperymentalny ma także powieść Hess (1966); ponadto autor prozy o charakterze dokumentarnym, np. Legionärena (1968) i Sekonden (1971), powieści historiozoficznych dotyczących przyczyn demagogii i irracjonalizmu, m.in. opowieść na tle historii Niemiec w XVIII w., Piąta zima magnetyzera (1964, wydanie polskie 1977). W Polsce ukazały się ponadto Strącony anioł, Biblioteka kapitana Nemo, także dramaty biograficzne, które przyniosły Enqvistowi światowy rozgłos m.in. Noc trybad - (właśnie ta sztuka o Auguście Strindbergu i jego relacjach z kobietami uczyniła Enquista najczęściej wystawianym dramatopisarzem w Skandynawii, doczekała się również 200 wystawień na całym świecie, wliczając w to wielki sukces na Brodway'u!), Z życia glist - o H. Ch. Andersenie; Dla Fedry, Tupilak, Godzina kota.
Enquist otrzymał za Wizytę królewskiego konsyliarza August Priset (1998, szwedzki odpowiednik polskiej nagrody NIKE)), a także we Francji tytuł "najlepszej książki zagranicznej" (2001). Wizytę... przełożono na ponad 20 języków! Inne ważniejsze nagrody: Svenska Dagblades (1966), Nordiska radets (1969), Aniara (1976), Eyvind Johnson (1993), Samfundet De Nios (1994), Ivar Lo-Johanssons (1995), im. Selmy Lagerlöfs (1997); Góra trzech jaskiń została nagrodzona w konkursie German LUCHS na najlepszą książkę dla dzieci.
Ostatnio wydał Lewis resa (2001) oraz właśnie Opowieść o Marie i Blanche (2004).
Enquist pisze również scenariusze teatralne dla telewizji, jak np. "Pelle zdobywca".

 

Informacje dodatkowe o Opowieść o Blanche i Marie:

Wydawnictwo: Jacek Santorski
Data wydania: b.d
Kategoria: Inne
ISBN: 978-83-60207-73-4
Liczba stron: 238